Një mikut biznesmen dy fjalë dua t’i them – poezi nga Prof.Dr. Arbër Çeliku

Nuk të quaj tregtar e afarist
Se fjala angleze ‘biznesmen’ më shumë të jep vlerë
Të lartëson në piedestal
Më të madh të bën
Ashtu siç e ke zakon të ngordhesh ti

U ngrite si u ngrite
Pa ditur as tabelën e shumëzimit
Por, ta rrjepje punëtorin e shkretë mjaft mirë dite
Duke e mbajtur për një kore bukë 12 orë në ditë
E shtunë, e diel, ditë festash
Për ty nuk kishte fare rëndësi
I gjori as nuk guxonte të sëmurej
Se kontributet ia haje ti

Sot që ndryshuan kohërat
Të ka rënë dhe qallëmi
Nuk ngordhesh më si dikur
Edhe bontonit më në fund ia mësove kuptimin
Nuk u bërtet më punëtorëve siç bëje dikur
Nga një djall je kthyer në melaqe
Bukur mirë
Populli thotë: “Më mirë vonë se kurrë”

Me padronët e tu të politikës
Që frymën me tendera ta zunë
Dhe ti u shërbeve si lavatriçe
Për pastrimin e parave të tyre të fëlliqta
Keni mbet si qyqe
Punëtorë më nuk ka
Evidente është kjo tashmë

“Nuk duan të punojnë të rinjtë”, thoni
Jo, jo, budallenj më nuk ka
“Ikin për një jetë më të mirë”, vazhdoni të arsyetoheni më tej
Jo, jo, ata ikin nga ju
Që edhe gjakun me pambuk ua thithët për dekada me radhë
Pa pardon
Gjynah nuk patët aspak

Më kot propaganda tani
Ju dhe qeveritarët bashkë
Veshur me kollare të shtrenjta
Duke dalë në fotografi
Projektet tek promovoni
“Ta zhvillojmë ekonominë”
Që vetë e shkatërruat
Vonë është për lot krokodili
Populli nuk ha më bar
©A.Ç., Cërvicë, 1 shkurt 2024

/ms