Me atdhe pa atdhe Poezi nga Dr. Arbër Çeliku

Në fshatin tim prej 500 shtëpish
Në 400 prej tyre nuk ka më asnjë dritë
Nata sa vjen e bëhet më e errët
Dita më e zymtë

Vendlindja ime në vend fantazmash po shndërrohet
Rrugë të zbrazëta
Shtëpi pa frymë njeriu
Më shumë varre se sa njerëz të gjallë

Ç’ne kjo kohë e pakohë
Ky fati ynë kaq i mjerë
Kjo jetë e pajetë
Ky vend kaq i shkretë?!

Me atdhe pa atdhe
I huaj në vendin tënd
Rrethuar nga malet e larta
Që nuk bëzajnë
As i gjallë dhe as i vdekur
Më keq nuk ka ku shkon

Cërvicë, 10 shtator 2022
Poezi nga Dr. Arbër Çeliku

/ms