Ah moj Kërçovë e shkretë.. Poezi nga Akil Bexheti

Ah moj Kërçovë
Kur e shikon ikjen e rinis
Aspak nuk mërzitesh
Aspak nuk punove për rinin

Pse kur del ne qytet duet të dalêsh me frik
Mos ndoshta dot kafshoj ndonjë qen
Apo ndoshta dikush se nuk ka para
Pêr punë të këqija dhe dot lëndoj
Pse duet ta lëshojm vendlindjen
Për një jetë më të mirë

Pse duet ti lejm prindërit vet
Kur ato ne pleqëri
Kanë më shumë nevojë për ne
Që na kanë rritur me mundin më të madh
Pse dikush që ka kryer
Fakulltete të ndryshëm duet të largohet

Që babai ose nëna
Kanë punuar tërë ditën rrugve
Vetëm fëmiun e tyre ta qojnë në shkollë
Dhe në fund ti japin rrugën e gurbetit
A nuk je e aftë te hapësh vende pune
Të sigurojsh një jetë më tê mirë për rinin
Kur e shikon se rinia ik

A nuk te vret ndergjegjja se aspak spunove për rini
A mos ndoshta rinia të ka mërzitur
Dhe nuk don te punojsh për ta
Po pa tê dashurên rini
Çfarë do të bësh
A e ke ndëgjuar një fjal popullore

Qyteti pa rini
Si nëna pa fëmi
Ah moj Kërçovë
Si mendonim se do jetë
E si u bë

/Shkruar nga Akil Bexheti