Të huajt që marrin ndihma sociale mund të dëbohen nga Zvicra..

Që nga viti 2019, të huajt mund të dëbohen nga Tvicra nëse marrin ndihma sociale. Megjithatë, kjo çon gjithashtu në raste të vëshrira të padëshiruara. Çështja po diskutohet ashpër në Parlament. Tani vjen përballja e radhës

Autoritetet zvicerane nuk tregojnë mëshirë. Pas 26 vitesh në Zvicër Mudza E. (55) do të dëbohet. Nëna e vetme e dy vajzave është në borxhe dhe është në ndihmë sociale që kur u nda nga i shoqi në vitin 2015.

Integrimi i tyre nuk mund të konsiderohet i suksesshëm, e justifikon dëbimin zyra e migracionit të rajonit të Bazelit. Pavarësisht paralajmërimeve, personi në fjalë nuk u përpoq aq sa duhet për të punuar më.

Këshilltarja kombëtare e PS-së nga Bazeli, Samira Marti (28) dëshiron të parandalojë deportime të tilla. Dhe ajo nuk është vetëm. Dy vite më parë ajo paraqiti nismën parlamentare “Varfëria nuk është krim”, e mbështetur nga 37 anëtarë të këshillit nga të Gjelbërit deri te Liberalët.

Ligji për të huajt, i cili u ashpërsua në vitin 2019, do të thotë se të huajt që kanë jetuar në Zvicër për dekada, punojnë dhe paguajnë taksa, por janë të varur nga ndihma sociale “për çfarëdo arsye” si humbja e punës, aksidenti, sëmundja, ndarja ose fati i keq, prandaj dëbohen.

Marti këtu kërkon pengesa më të larta. Një periudhë e mbrojtjes duhet të rifutet kur të hiqen lejet e qëndrimit dhe të vendbanimit. Kushdo që ka jetuar në Zvicër për më shumë se dhjetë vjet duhet gjithashtu të lejohet të qëndrojë këtu nëse merr asistencë sociale pa fajin e tij. Përjashtim bëjnë vetëm njerëzit “të cilët me dashje kanë shkaktuar nevojën e tyre”.

Çështja po diskutohet ashpër në Parlament. Ndërsa Komisioni Politik Shtetëror (SPK) i Këshillit Kombëtar e mbështeti çështjen me një diferencë të ngushtë prej dymbëdhjetë kundër njëmbëdhjetë votash dhe dy abstenime, Komisioni i Këshillit Shtetëror e hodhi poshtë propozimin po aq ngushtë me gjashtë vota kundër pesë.

Javën e ardhshme, Komisioni i Këshillit Kombëtar do të përkulet sërish mbi projektligjin. Përsëri, pritet një rezultat shumë i afërt.
Shumica e ngushtë e Komisionit të Këshillit Shtetëror, nga ana tjetër, ndan qëndrimin e mëparshëm të ministres së Drejtësisë Karin Keller-Sutter (58): autoritetet do të kryenin një kontroll proporcionaliteti përpara se të tërhiqnin një leje. Mund të merret parasysh “nëse personi në fjalë është futur në situatën e tij të pasigurt pa fajin e tij”.

Nënat e vetmuara që punojnë nuk duhet të preken. “Por edhe ato janë prekur”, thekson këshilltari Kombëtar i PS-së Marti. Këtë e tregon rasti i Mudza E. Vitet e fundit ajo ka punuar me kohë të pjesshme si specialiste pastrimi, me ndërprerje.

Vajza Anouchka Gëen (25), e cila kohët e fundit doli publike me historinë e familjes së saj, thotë se mamaja e saj kurrë nuk donte të punonte. Nëna e saj, e cila është në shtëpi dhe e integruar mirë në Zvicër dhe bën një jetë aktive këtu, është duke u kriminalizuar dhe çrrënjosur për shkak të situatës së saj të pasigurt.

“Ndonjëherë nga frika nuk jepet mbështetja e nevojshme”, thekson Marti, informon portali Shtegu. Zyrat e mirëqenies sociale janë të detyruara të raportojnë përfituesit e ndihmës sociale nëse kanë marrë një total të caktuar të përfitimeve të asistencës sociale. Shuma ndryshon nga kantoni në kanton. Me ndihmën e një pyetësori, Zyra e Migracionit më pas kontrollon për një paralajmërim, një ulje ose revokim vit pas viti.

Zyrat e migracionit shpesh thuhet se janë shumë më të rrepta. Ndërsa zyra e mirëqenies sociale konfirmon të prekurit se po përpiqen mjaftueshëm për të gjetur punë, zyra e migracionit konstaton se kjo nuk mjafton, varësia nga ndihma sociale është e vetëshkaktuar. Kjo gjithashtu minon përpjekjet integruese dhe është problematike për sa i përket shtetit të së drejtës, beson Marti. Kjo është arsyeja pse edhe kantonet dhe komunat e kanë kritikuar praktikën e re.

Prandaj, shumë deputetë kërkojnë që ligji të specifikojë kushtet në të cilat është e pranueshme heqja e një lejeje. Procedura e autoriteteve të ndryshme duhet gjithashtu të standardizohet.
Mudza E. kjo nuk do t’i bëjë më mirë. Kjo është arsyeja pse ajo nuk dëshiron të heqë dorë. Ajo ka kundërshtuar dëbimin. Dy instanca tashmë e kanë refuzuar këtë – tani Gjykata Federale zvicerane duhet të vendosë nëse do të dëbohet.

/shtegu