Pandemia, ne dhe Zoti nga Arbër Çeliku

Nuk është fare rastësi, që vendet tona po e mbijetojnë keq pandeminë e Virusit Korona. Kjo nga arsyeja e thjeshtë, sepse jemi të atillë siç jemi. Në vend që të tentonim të ngremë institucione të fuqishme dhe profesionale, ne i degraduam ato, duke i stërmbushur me partizanë partiakë, individë me kualifikime të dyshimta dhe akraba.

Nga ana tjetër, në rrafshin individual, ne priremi që të gjithë veprimtarinë tonë ta ndërtojmë në bazë të skepsës dhe skepsa detyrimisht të çon drejt një mosbesimi të padurueshëm, i cili më pas relativizon çdo gjë, përfshirë, në radhë të parë, arsyen e shëndoshë njerëzore. Ne të tillë jemi, që besojmë bindshëm në magji dhe shtriga, përderisa virusi na duket një fantashkencë, e cila e kapërcen rezonimin tonë normal konceptual.

Si rrjedhojë, nuk mbajmë largësi fizike, nuk ruhemi, nuk respektojmë masat dhe, më tragjikja, nuk e marrim seriozisht situatën e krijuar me pandeminë, e cila mund të jetë fatale për shumicën prej nesh, duke pasur parasysh faktin se, si pasojë e mospasjes përkujdesje institucionale në vazhdimësi, kolektivisht vuajmë nga sëmundje të ndryshme kronike: kush me opstruksion mushkërish, kush me astmë, kush me sëmundje kardiovaskulare, kush me stres e depresion, kush me diabet, kancer dhe kështu me radhë.

Le që ekonomia e vendeve më të fuqishme botërore po pëson një recesion të paimagjinueshëm, Gjermania mbi 20 %, SHBA-të mbi 32%, Franca mbi 35%, etj., gjë që do të ndikojë dukshëm mbi mirëqenien tonë ekonomike, kur mbi gjysma e popullsisë tonë jeton nëpër këto vende dhe është shtylla kryesore e ekzistencës tonë. Vetëm mosardhja e kurbetçarëve këtë verë i ka paralizuar dukshëm bizneset, sa së shpejti do të rezultojë edhe me mbylljen e shumicës prej tyre nëpër qytetet tona.

Kohë të vështira po na presin dhe mirë që e kemi Zotin si ngushëllimin e perjetshëm, por në konceptimin tonë e kemi degraduar atë në vazhdimësi. Ne, qoftë edhe në mënyrë të pavetëdijshme, kemi vepruar në kundërshtim me urdhrat e Tij. Në mos më shumë, i kemi duartrokitur të shpërfytyruarës shoqërore dhe kemi glorifikuar të ligën, përderisa Zoti është mishërimi më i përkryer i së mirës.
Le t’i lutemi tani të na mëshirojë, gjithmonë sipas konceptimit tonë, se përndryshe vaj halli për ne!

/albxpress