Zvicër: Ka mungesë të vezëve..!
Në supermarkete, raftet e vezëve janë shumë të zhveshura në vende. Migros madje flet për mungesë të vezëve zvicerane me rreze të lirë. Daniel Würgler, një mbarështues nga Fribourg dhe president i shoqatës së prodhuesve të vezëve GalloSuisse, dha disa shpjegime në Forum.
“Ne kemi një kërkesë sezonale për vezë në Zvicër, para Krishtlindjeve dhe para Pashkëve. Pra është diçka që ne e dimë”: kështu e shpjegon Daniel Würgler, president i GalloSuisse mungesën e vezëve në raftet e supermarketeve zvicerane.
Të dielën në Forum, fermeri i Fribourg-ut pranon se këtë vit “situata është pak më e theksuar, sepse kërkesa është rritur më shumë se zakonisht”.
Shpjegimi i parë i Daniel Würgler është se veza është e njohur. “Veza ka pak kohë që është rehabilituar. Është në modë. Është e lehtë për t’u gatuar. Ajo ka një vend të rëndësishëm si një ushqim i shëndetshëm që kontribuon në një dietë të ekuilibruar.”
Shpjegimi i dytë, kostoja më e lartë e jetesës inkurajon konsumatorët të hanë më pak mish dhe më shumë vezë. “Vezët janë një proteinë e lirë. Kur blini vezë, mund t’i gjeni në rafte për një copë nga 30 cent deri në 1.30 franga. Dy vezë janë të barabarta me një biftek. Llogaritja është e lehtë, sidomos tani.”
I pyetur nëse ka vend për manovrim mes prodhuesve të vezëve, Daniel Würgler thekson se pulat nuk mund të bëjnë mrekulli. “Ne punojmë me qeniet e gjalla. Ne duhet të vlerësojmë kërkesën një vit e gjysmë përpara. Kështu që ne nuk mund t’i përgjigjemi tendencave ose paqëndrueshmërisë së kërkesës siç e njohim aktualisht.”
Për mbarështuesin, paqëndrueshmëria e tregut të brendshëm zviceran duhet të kompensohet nga importet. “Nëse vezët për konsum përfaqësojnë mesatarisht rreth 25% të importeve në vitet e kaluara, këtë vit do të jetë pak më shumë, do të jemi më shumë në 28 apo 30%. Nuk ka mungesë sepse mund të kompensojmë me importe”.
Krahas importit, ai shpjegon se rritja e prodhimit vendas është shumë komplekse. “Është e shtrenjtë, kërkon shumë punë për të ndërtuar një kotec pulash, shumë kohë, si dhe një leje ndërtimi. Procesi zgjat dy deri në tre vjet nëse gjithçka shkon mirë. Dhe ndonjëherë duhet të presësh pesë deri në dhjetë vjet për të marrë lejen e ndërtimit.”
Rritja e prodhimit vendas komplikohet edhe më shumë nga fakti se fermat familjare që ekzistojnë në Zvicër po përballen me sfidën e një pasardhësie që është ende në pritje të ardhjes. Dhe kjo vazhdimësi nuk do të ishte gati të punonte 365 ditë në vit, shtatë ditë në javë dhe të ishte aty 24 orë në ditë për kafshët, sipas Daniel Würgler.
/RTS
