Nxënësja shqiptare nga Zvicra shkruan se si është të jetosh mes dy kulturave..!?

Si fëmijë e vogël, gjithmonë shihja vetëm aspektet pozitive të rritjes mes dy kulturave. Nëna ime është zvicerane dhe babai im është shqiptar i Kosovës. Kështu që unë u rrita me dyfishin e festave fetare, aftësinë për të folur dy gjuhë dhe udhëtime të rregullta në Kosovë, të cilat gjithmonë më kanë pëlqyer shumë. Megjithatë, këto ditë pyes vetveten gjithnjë e më shumë: Ku bëj pjesë unë?

Më në fund janë pushimet verore. Kur arrij në Kosovë, më pushton një ndjenjë e fortë e vendlindjes. Pavarësisht shqipes sime të papërsosur, e cila del në pah kur flas me vendasit, unë shijoj çdo sekondë të pushimeve të mia, sepse e dua kulturën e hapur, mikpritëse shqiptare, shkruan nxënësja Elena Fetahi në një kolumnë për gazetën „Aargauer Zeitung“, të përshtatur nga portali Shtegu

Në Zvicër, vazhdoj përditshmërinë time. Në një event takoj shumë njerëz të rinj që më pyesin se nga vij në të vërtetë. Nëse ata janë vetë shqiptarë, përgjigja zakonisht është: “Ah, kjo do të thotë që nuk je vërtet shqiptare, pasi je edhe zvicerane”. Kjo deklaratë më lëndon thellë sepse ndjej një lidhje shumë të fortë me Kosovën.

Të nesërmen kam një takim me mjekun. Doktori më shikon me pyetje kur sheh mbiemrin tim. Unë e di saktësisht se çfarë pyetje do të pasojë. „Nga vjen mbiemri juaj?“ „Ah, ju jeni shqiptare“. Ai gjithashtu nuk mund ta fsheh habinë e tij kur i përgjigjem në gjermanisht të mirë zvicerane.

Pra, ku bëj pjesë në të vërtetë tani? Për disa njerëz nuk jam mjaftueshëm “shqiptare” dhe për të tjerë nuk jam mjaftueshëm “zvicerane”. Pra, ku do të jem mjaftueshëm? Apo ku do të ndjehem sikur i përkas plotësisht? Mendoj se ky konflikt do të më qëndrojë gjatë gjithë jetës.

/shtegu