Humanizmi dikur dhe sot..? nga Xhevdet Spahiu

Në të kaluarën, më pak kemi patur, e më solidarë ndaj njëri-tjetrit kemi qenë.
Por, jo ne, ata ishin familjarët, baballarët tanë.
Mërgimtarët, sidomos të fillim viteve të 80-tave e deri të 90-tat, çfarë fitonin gjithçka e ndanin me familjen, jo vetëm me familjen më të ngushtë, por edhe me brezat më të largët.
Baballarët tanë fitimin e kishin shumë më pak se çfarë kemi ne sot, por zemra e tyre ishte më e madhe, ata ishin shpirtmëdhenj.

Gjeneratës më të re, ndoshta nuk mund ti besohet, kur të lexoje se një mërgimtarë i ndërtonte shtëpi, vëllaut, motrës, xhaxhai e kushëririt.
Këtë kështu edhe e kemi përjetuar si të rinj në kohën tonë.
Sot, kur botën e ka përfshi paqartësia, pandemia, skamja në heshtje, s’kemi ndjenja dhe nuk e shohim, që në pragjet e dyerve të familjarëve tanë ka trokitur uria, mospasja.
Ne sot s’dimë ta lexojmë fukarallëkun dhe urinë në barkun e skamnorit.

Ne themi ai/ajo, ata/ato kanë mjaftueshëm e më shumë se ne, e në fakt, ne nuk e shohim, jemi verbëruar nga e tepërta e tepërt që veç për vete e kemi dhe mbajmë.
Duhet të veprojmë përpara se të flasim, ti hedhim një shikim rrethit më të ngushtë, se ndoshta dikush nga më të afërmit tonë, sot, nesër apo këtë muaj nuk ka para për bukë, e ne, 100 euro a franga i gjuajmë për qejfe koti, për kafe e salltanete.

Prandaj fshehurazi, ti heqim nga kuletët tona vetëm nga 100 euro dhe sërish fshehurazi, ti fusim dhe ti shtrëngojmë duart e vujatur të asaj motre dhe vëllai në Vendlindje.
Shkruan kandidati për kryetarë komune nga diaspora Xhevdet Spahiu në facebook transmeton kercova.net