Fëmijës së shurdhër shqiptar i kanoset dëbimi nga Franca..

Kësaj të shtune, në Metz të Francës është mbajtur një tubim protestues në mbështetje të të huajve që presin vërtetimin e lejeqëndrimit të tyre. Ndër rastet e ndjeshme, ajo e Sojetit, një shqiptar i vogël 8 vjeçar i shurdhër, i shkolluar për dy vjet në Thionville, familja e të cilit kërcënohet me dëbim

Quhet Sojet, është tetëvjeçar, është i shurdhër. Por me origjinë shqiptare dhe i kërcënuar me dëbim në vendin e tij. I shkolluar në një klasë të përshtatur (Ulis) në shkollën Coquelicots në Thionville për dy vjet, sipas mësuesve dhe prindërve të studentëve që janë lidhur me të, përparimi i tij është i jashtëzakonshëm. Të shtunën kanë demonstruar shumë persona në Metz, midis Place de la République dhe prefekturës Moselle, për të kërkuar tërheqjen e OQTF (Urdhri për të lënë territorin francez) i cili synon familjen e tij.

Të gjithë të rriturit që fërkojnë supet me fëmijën janë plot komplimente për të, si Virginie, një nënë në revoltë që një fëmijë po dërgohet në shtëpi me kriterin e vetëm të kombësisë së tij: “Franca është një vend i larmisë, ne vijmë nga shumë vende të ndryshëm Ne duhet t’i shikojmë cilësitë e njerëzve, në vend se emrin e tyre në një copë letër”.

Sojeti dhe familja e tij erdhën në Francë për shkak të problemeve shëndetësore të babait të tij, i cili tashmë është operuar disa herë. Djali i vogël që atëherë ka pasur një aparat dëgjimi efektiv, dhe mbikëqyrja është përshtatur me të metën e tij, informon portali Shtegu. Ai do t’i humbte të gjitha këto në vendin e tij, sipas Domingos, një prind tjetër i një nxënësi: “Ai do të dënohej për një jetë mediokre, pa struktura të përshtatshme, pa arsim. Ai është i admirueshëm, super i mirë në matematikë. Ai këtu ka një të ardhme, atje – jo”.

Domingos gjithashtu ka frikë nga ndikimi që mund të ketë kjo dëbim tek fëmijët e tjerë në klasë: “Unë as nuk e di se çfarë do t’i them djalit tim. Ata ndihmojnë njëri-tjetrin, tërheqin njëri-tjetrin lart”.
E njëjta ndjenjë me Myriam, djali i së cilës është gjithashtu i shurdhër, si Sojeti: “Ata janë fëmijë shumë të vëmendshëm, të cilët kanë këtë nevojë për të zbuluar botën. Ata kanë diçka më pak, por gjëra të tjera përveç kësaj. Sojeti dhe djali im kanë këtë lidhje, ata janë shumë bashkëpunëtorë”.

Shumë vonë për moshën e tij kur arriti në Thionville, Sojeti tani mund të flasë, të lexojë dhe të shkruajë në frëngjisht dhe në gjuhën e shenjave.
Një peticion për të kërkuar të drejtën për të qëndruar në Francë për Sojet dhe familjen e tij ka qenë në internet për disa ditë. Ajo tashmë ka mbledhur rreth 300 nënshkrime.

/shtegu.com