„Burek King“ i shqiptarëve nga Zvicra therë në sy për „Burger King“..

„Burek King“ i Fatmir Mehmedit dhe Bekim Limanit po ia del më mirë se kurrë. Por gjiganti amerikan Burger King vazhdon të përpiqet t’ua vështirësojë jetën. Të dy vazhdojnë rastin më tej
Një biznes i lulëzuar me 35 punonjës, të gjitha për shkak të byrekut, pjatës së preferuar që Fatmir Mehmedi (38) dhe Bekim Limani (36) e njohin që kur ishin të rinj.

Dy shqiptarët me origjinë nga Maqedonia e Veriut nuk e besuan këtë kur gjatë pandemisë themeluan snack-barin „Burek King“. Në një drekë të mërkurën ata qëndrojnë në restorantin në ëöschnau (SO), zemra e biznesit. Fatmir Mehmedi shikon në dhomë, çdo tavolinë është e zënë. Ai thotë: „Po duket si një ëndërr e bukur“.

Për çdo ditë, furrtarët e specializuar në kuzhinë bëjnë të paktën 1 200 copë. Vijnë nga Kosova, nga familje që kanë bërë emër në shtëpi. Ata furnizojnë gjashtë degë nga ëöschnau – tre vjet më parë kishte ende një. Një minierë ari. Në fakt, gjërat mund të kishin vazhduar kështu për dy shefat. Por në vitin 2022, një gjigant i ushqimit të shpejtë nga SHBA i qëndroi në rrugën Burek Kingut. Tani duket më pak ëndërrimtare. Bekim Limani thotë: “Ekzistenca jonë është në rrezik”.

Zinxhiri i ushqimeve Burger King kishte paraqitur një kundërshtim në Institutin Federal Zviceran të Pronësisë Intelektuale (IGE), siç raportoi tashmë Blick. Marka Burek King dhe logoja, e cila përmban inicialet BK, janë shumë të ngjashme me ato të Burger King – fjala King dhe inicialet duhet të hiqen. IGE u dorëzua dhe ra dakord me amerikanët, siç tregon një urdhër i publikuar së fundmi, sipas “Handelszeitung”, transmeton portali Shtegu: “Ka rrezik të lexohet dhe të merret në pyetje”, shkruan IGE.

Bekim Limani tund kokën dhe thotë: „Nuk mund të na ngatërroni me Burger King!“ Në fakt, byreku ka pothuajse aq të përbashkëta me burgerët, sa një mollë me një qepë. Byreku është një pjatë kombëtare në Turqi dhe në Ballkan. Si pica në Itali. Lima thotë: „Për ne është një copë shtëpi“.

Të dy erdhën në Zvicër me prindërit e tyre si të rinj dhe vijnë nga i njëjti qytet në Maqedoninë e Veriut, Kërçova. Era e një byreku të ngrohtë i kujton atyre fëmijërinë. Kur nëna qëndroi në kuzhinë të dielën në mëngjes, vendosi topin 200 gram me brumë squfur para saj dhe e zgjeroi në një bukë të madhe me majë të gishtave. “Aq i hollë sa thuajse mund të shihje përmes tij”, thotë Fatmir Mehmedi. Dhe pastaj ajo mbushi brumin. Me mish të grirë, djathë, spinaq. Ashtu siç bëjnë gratë e tyre herë pas here. Bekimi dhe Fatmiri janë baballarë të shumë familjeve.

Të dy donin t’u sillnin byrekun e tyre njerëzve në Zvicër. Aq më tepër që kudo ka qebap, por pothuajse asnjë burek direkt nga furra e bukës. Ata ishin të bindur se kishte një boshllëk në treg. Jo edhe prindërit e saj. Bekim Limani thotë: “Nëna ime ishte kundër idesë në fillim”. Ajo ishte e shqetësuar se gjërat do të shkonin keq. Kështu ishte edhe me Mehmedin. Të dy prindërit u detyruan të largoheshin nga atdheu për shkak të luftës dhe mungesës së vendeve të punës. Ata gjetën siguri në Zvicër. Ata donin të njëjtën gjë për djemtë e tyre. Por ata besuan në shoqërinë e tyre. “Për këtë po luftojmë tani”, thotë Mehmedi.

Ata po e çojnë çështjen në Gjykatën Administrative Federale në St. Gallen. Duhet, thonë ata. Ndryshimi i emrit dhe logos do të kushtonte shuma të mëdha parash. Sepse logoja është e vendosur kudo – në të gjitha pecetat, xhamat e dritareve, në makinat e dërgesës dhe në bluzat e punonjësve. Madje Bekim Limani thotë: “Nuk mund ta përballojmë këtë”.

Për të nënvizuar seriozitetin e situatës, dy furnizues erdhën në ëöschnau posaçërisht për vizitën tonë. Përfshirë Simon Zëimpfer, i cili prodhon kos për Burek King me kompaninë e tij fillestare QMAG. Deri në 800 kg në javë. “Klienti ynë më i madh”, thotë Zëimpfer. „Nëse Burek King largohet, nuk e di se çfarë do të ndodhë me ne.“ Dhe kështu beteja midis Davidit dhe Goliathit hyn në raundin tjetër.

/shtegu