Pse vendet arabe refuzojnë të mirëpresin palestinezët..?

Bota arabe po mbështet çështjen palestineze në tërësi. Megjithatë, ajo refuzon të mirëpresë refugjatët nga Rripi i Gazës. Ja pse
Ndërsa ditët e fundit qindra të huaj kanë mundur të largohen nga Rripi i Gazës për në Egjipt nëpërmjet pikës së kalimit Rafah, shumica e civilëve palestinezë nuk kanë mundur të shpëtohen. Vetëm të plagosurit ose palestinezët me shtetësi të dyfishtë u lejuan të largoheshin.

Nuk ka rrugë të tjera shpëtimi për palestinezët, siç është, për shembull, një korridor për civilët – nga Gaza në Bregun Perëndimor – nga ku ata mund të shkojnë në Jordani. Aktualisht, një dalje në Liban nuk është gjithashtu një opsion. Së fundi, rruga e arratisjes për në Siri mbetet e bllokuar për palestinezët. Izraelitët nuk i lënë refugjatët të hyjnë në vendin e tyre, madje edhe për të kaluar tranzit nëpër të.

Edhe në rastin e pamundur të një ndryshimi në qëndrim nga Qeveria Izraelite, nuk do t’i ndihmonte vërtet njerëzit që duan të largohen nga konflikti. Në të vërtetë, vendet fqinje arabe janë kundër pritjes së palestinezëve.
Egjipti hap kufirin vetëm në raste të jashtëzakonshme

“Ata duhet të qëndrojnë në vendin e tyre”, kishte deklaruar tashmë presidenti egjiptian Abdel Fattah al-Sisi menjëherë pas sulmit masiv të Hamasit kundër Izraelit më 7 tetor, kur hakmarrja izraelite sapo kishin filluar. Që atëherë, një ofensivë e gjerë ka qenë duke u zhvilluar – me operacione ushtarake ajrore, detare dhe tokësore.

Në këtë kontekst, shtetet arabe shprehën menjëherë simpatinë e tyre për palestinezët dhe, në disa raste, për Hamasin. Megjithatë, hyrja për palestinezët ishte tashmë e vështirë para sulmit. Egjipti hapi kufirin – siç ndodhë ende – në situata të jashtëzakonshme, për personat e sëmurë rëndë ose të plagosur.

Ajo që realisht mendon komuniteti arab për palestinezët mund të përmblidhet nga deklaratat e një qytetari egjiptian në një reportazh të “The Insider”, transmeton portali Shtegu: “Qentë roje janë të lidhur në kopsht, jo në dhomën e gjumit. Ata kanë për qëllim të kërcënojnë armiqtë tuaj, jo fëmijët tuaj”, thotë ai. “Qentë” supozohet të kërcënojnë Izraelin, jo Egjiptin.

Jordania bllokon
Shumë shtete të Lindjes së Mesme kanë frikë nga një dëbim afatgjatë i banorëve të Rripit të Gazës. Mbështetësit e Hamasit mund të bashkohen me xhihadistët që ndajnë të njëjtën ideologji.

Tashmë, Qeveria Egjiptiane mezi ruan kontrollin e Gadishullit Sinai, politikisht i paqëndrueshëm dhe në kufi me Rripin e Gazës. Vitet e fundit, ai është bërë edhe më shumë një vend strehimi për militantët islamikë. Ushtria egjiptiane tani përballet me anëtarë të Al-Kaedës dhe Shtetit Islamik.

Ndërkohë, Jordania ka pasur mjaft refugjatë palestinezë. Një e treta e popullsisë tashmë vjen nga Gaza ose Bregu Perëndimor. Në rast të një lëvizjeje të re refugjatësh, një “vijë e kuqe” do të kalohet, tha Mbreti Abdullah II gjatë një takimi me kancelarin gjerman Olaf Scholz në mes të tetorit. Sipas “The Insider”, monarku jordanez beson se “identiteti i brishtë kombëtar” kërcënohet nga një fluks i ri palestinezësh.

Vendet e Gjirit duan vetëm të huaj të pasur në vendet e tyre
Gjithashtu për arsye ekonomike, një valë refugjatësh do të ishte e vështirë për fqinjët arabë. Rritja ekonomike e Egjiptit kohët e fundit ka rënë jashtë pritshmërive, situata në Liban dhe Siri nuk është shumë më e mirë. Libani tashmë është i mbingarkuar nga numri i refugjatëve sirianë, me Sirinë në kontrollin e një lufte të përgjakshme civile për më shumë se një dekadë.

Po vendet e pasura të Gjirit? Ata duan vetëm të lejojnë të huajt e pasur të hyjnë në vendin e tyre. Pra, në vend që të mirëpresë refugjatët, Katari preferon të presë liderin e fuqishëm dhe multimilioner të Hamasit. Sa i përket Iranit, ai dëshiron të shkatërrojë Izraelin, kështu që dëbimi i palestinezëve nga territori i tyre nuk është një opsion.
Bota arabe me zë të lartë dhe haptazi mban anën e palestinezëve, por kur vjen puna për të mirëpritur refugjatët, ne preferojmë të mbështetemi në fjalë boshe. Në fund të fundit, ne nuk duam të kemi “qentë roje” në “dhomën e gjumit” tonë.

/shtegu