Ka raste kur japim gjithçka dhe asgjë nuk vlerësohet…

Kur jep gjithçka, njerëzit rreth teje fillojnë ta marrin si të mirëqenë atë dhe nuk e vlerësojnë më.

Është e rëndësishme të gjesh ekuilibrin.
Ka raste kur japim gjithçka dhe asgjë nuk vlerësohet.

Ne lëvizim në një botë në të cilën zakonet na rëndojnë si detyrime. Kush më shumë e kush më pak në një moment të jetës së tyre e ka ndjerë se ajo që ka bërë sepse ka dashur është bërë si një imponim. Është në këtë moment që ne japim dhe asgjë nuk vlerësohet, sepse merret si e mirëqenë.

Në përgjithësi, ata na detyrojnë dhe na shtyjnë të bëjmë diçka pa qenë shumë të qartë. Me fjalë të tjera, disi përfundon duke kuptuar se të tjerët presin diçka nga ne dhe se na takon ne ta bëjmë atë.

Në çdo rast, e vërteta është se kur japim gjithçka, asgjë nuk përfundon duke u vlerësuar. Kjo, në fakt, është në kontrast me atë që ndodh me ata që bëjnë pak, pasi atyre u vlerësohet më shumë ai minimum sesa ne një maksimum.

Rëndësia e përcaktimit të vlerës sonë.
“Secili vlerësohet lirisht me një çmim të lartë ose të ulët dhe askush nuk vlen më shumë se ajo që je bërë për të vlejtur; vlerësojeni veten, pra, si të lirë ose si skllav: kjo varet nga ju”. – Epikteti

Ka njerëz të cilëve u japim gjithçka që kemi, por kurrë nuk u mjafton. Sido që të jetë, kur ndalojmë t’u japim atë që ata mendojnë se kanë racion ose ata e kanë atë perceptim, ata pastaj na akuzojnë si egoistë dhe na thonë se nuk kujdesemi për ta.

Në këtë kuptim, duhet theksuar se ky lloj qëndrimi nuk bazohet gjithmonë në egoizëm, por mund të bazohet edhe në konfuzion dhe mungesë aftësish dhe përkushtimi. Kjo do të thotë, duhet të kemi parasysh se dhënia e gjithçkaje mund të jetë një barrë për tjetrin, pasi ata mund të mendojnë se nuk do të mund ta kompensojnë kurrë.

Esto, a veces, ocasiona que las personas se enojen, se marchen o no sepan cómo actuar.
Kjo ndonjëherë i bën njerëzit të zemërohen, të largohen ose të mos dinë si të veprojnë.
Kështu, çfarëdo që të ndodhë, e rëndësishme është të sillemi me moderim dhe të mos ia japim veten me tepri të tjerëve. Siç e kemi komentuar, në një farë mënyre, ne vetë e vendosim çmimin tonë, ndaj duhet të jemi veçanërisht të kujdesshëm kur ua japim veten të tjerëve.

“Hiqni qafe ata që dyshojnë te ju, bashkohuni me ata që ju vlerësojnë, çlirohuni nga ata që ju pengojnë dhe duani ata që ju mbështesin.” – Paulo Coelho
Nëse duam të jemi të lirë, duhet të heqim qafe egoizmin që na nënshtron. Me fjalë të tjera, për shkak se dikush që e vlerësojmë pret diçka nga ne, ne nuk kemi pse ta bëjmë atë.

Para së gjithash, duhet të mos mësojmë se sakrifica na bën persona më të mirë ose më të vlefshëm. Sjellja në këtë mënyrë na bën të përçmojmë ose neglizhojmë një pjesë tonën emocionale dhe fizike që është shumë e vlefshme për të qenë të lumtur.

Nga ana tjetër, duhet ta kemi të qartë se dikush që na lëndon me dashje dhe që kërkon diçka prej nesh, nuk e meriton që ne të vazhdojmë pranë tij apo të ofrojmë përkushtimin tonë. Kjo do të thotë, ne duhet të ndalojmë së duruari këtë dhe të hapim dritaren e lamtumirës. Arritja e saj do të na bëjë të fortë.

Është e natyrshme që pasi të kemi analizuar problemin të ndihemi të mërzitur ose të lënduar. Në këtë kuptim, ne duhet të mbajmë fokusin tonë për të qenë konstruktiv dhe jo për të ndëshkuar të tjerët, por veçanërisht veten.

Ne kemi të drejtë të jemi të respektuar dhe vlerësuar
Të heqësh qafe zhvatësit fillon nga pak, kështu që ju mund të komunikoni nevojat tuaja pa u ndjerë në faj për heqjen dorë nga të tjerët. Për ta bërë këtë nuk duhet të jeni agresive, por më tepër këmbëngulëse dhe kërkuese.

Mbi të gjitha, flisni në vetën e parë dhe filloni dialogun këmbëngulës me fraza të tilla si “ka situata që më bëjnë të ndihem e pa respektuar”, në vend të “ti nuk më vlerëson”.

Puna e kësaj ndjenje kërkon që ne së pari të vlerësojmë veten në mënyrë që të tjerët të na vlerësojnë. Kjo do të na ndihmojë të refuzojmë kërkesat abuzive që nuk na bëjnë asgjë, pasi do të kemi ide të qarta se çfarë na bën të ndihemi mirë dhe çfarë jo.

Mbani gjithmonë parasysh se e drejta për t’u ndjerë e respektuar është e juaja dhe ju duhet të punoni në mënyrë që askush të mos ju vjedhë aftësinë për të ndjerë atë që vlen dhe njohjen që meritoni.

/shkollaesuksesit.com