Çka domethanë me qenë nuse..?!

Me qenë nuse, domethanë me qenë anëtare e rendit të dytë në shtëpi. Me qenë nuse, domethanë mos me pas të drejtë me dhanë mendim për çështjet e shpisë, edhe pse ti mundesh me qenë ma e mençur se krejt të tjerët bashkë. Me qenë nuse, domethanë me i ba 100 punë të mira, për me t’u llogarit nji. E për nji gabim me t’u harru 100 të mira. Me qenë nuse, domethanë me ba çka të thuhet, përndryshe nuk je e mirë.

Nusja e mirë vesh çka t’i thuhet, shkon ku t’i thuhet, jeton qysh t’i thuhet. Nusja e mirë është e buzëqeshur gjithë kohën, edhe kur e ka shpirtin e vrarë. Sepse, me qenë nuse domethanë m’i varros në heshtje krejt fjalët që të vërshojnë prej brenda. Me vujt pa e ditë kërkush. Me u gëzu në heshtje. Me qajt në heshtje.

Me qenë nuse domethanë mos me guxu me u ul shlirë në dhomën e ditës. Mos me guxu me marrë libër në dorë, se kur të shohin me libër, menjiherë lind nevoja për me fshi najsend. Se ty ma t’ka kalu koha e msimit. “Eeeh, ke lexu kur ke lexu. S’ka ma.”

Me qenë nuse domethanë me dal me i prit mysafirët, qoftë edhe duke u zvarrit, se nuk ka rëndësi nëse ti je e smurë. Këtë të drejtë munden me e pas anëtarët e tjerë të shpisë, ama ti jo. Ti saherë duhesh me qenë e gatshme me prit mysafirë. Edhe, mos me guxu me hangër bukë para se me hangër mysafirët. Edhe kur je në muajin e dytë shtatzënë.

Edhe kur të mirren mendët prej urisë. Domethanë mos me u korit.
Me qenë nuse domethanë me u ba kijameti nëse një gotë e ke servu me një pikë pa fshi mirë n’ta. Ose nëse gjellës i ke hedh pak ma shumë krip. Kjo nuk është punë e madhe nëse e ban dikush tjetër, ama nëse e ban ti, është fundi i botës. Nëse ti e then një gotë, mozomakeq, u fik shpija! Tjerët kur ta thejnë, ti i ke fajet se e ke lan në vend të keq.

Me qenë nuse domethanë krejt fajet e botës me qenë tuat. Kur të rrëzohet fëmija, kur të harrohet frigoriferi çelë, kur dikush i gjun çorapet nëpër sallon, kur ka naj fije pe në tokë, kur ka naj grimcë buke mbi tavolinë. Për krejt këto fajtore je ti. Mos u çudit, nëse kur të bahet kijameti të thonë se fajin e ke ti.

Me qenë nuse, domethanë krejt shpia me e marrë vesh kur ti shkon diku. Edhe me u desht me ju tregu edhe sa hapa ke me i ba deri atje, edhe me GPS dhe jua tregu pikën e sakt ku ke me shku, edhe me orë atomike me jua kallxu kohën e saktë kur ke me u kthy.
Me qenë nuse domethanë spjegimet e tua mos me i dëgju kërkush. Me të vet për diçka, edhe me u përgjigj vet çashtu qysh kanë qejf me mendu se ka ndodh, a ti pse fol tu u sqaru, nuk të ngon kërkush.

Me qenë nuse domethanë ti me ik në dhomë me qajt, ata me thanë se veç në dhomën tande po rri. Domethanë ti me e rregullu krejt shpinë edhe me u shtri në dhomën tënde me pushu se në dhomën e ditës nuk guxon me u shtri, ata me thanë se menjiherë në dhomë po ik.

Me qenë nuse domethanë kur të merr malli me lexu, me u mbyll në dhomën tënde, se me të pa me libër ta nxjerrin për hunde.
Me qenë nuse, domethanë ata me shpif për ty para mysafirëve, e ti me hesht. Domethanë me ardh në dhomë me ta marrë fëmijën prej dore. Me qenë nuse e mirë, ti nuk reagon as ndaj kësaj.

Me qenë nuse domethanë me të thanë që nuk ke vlerë nëse nuk lyhesh e ngjyhesh për çdo ditë, e në atë gjendje me la, me pastru, me fshi, me drejtu. Domethanë me të nënçmu nëse ti nuk di me u shminku. Me qesh me ty pse nuk di me u shminku, me të pa si të paaftë, si inferiore. Domethanë me i përbuzë sendet që ti i do.

Me t’thanë hiqmi këto libra, e keni mbush dhomën krejt libra, sikur me pas fut në shpi naj virus vdekjeprurës. Domethanë me të nënçmu para mysafirëve pse ti nuk po gatun ëmbëlsira për çdo ditë, pse në ndejen me 40 gra, ku secila është ma e pispillosun se tjetra, ftyra jote nuk mundet me e mbajt 3.5 kg pudër, pse ti nuk organizon zijafete me kifle me i dëshmu aftësitë para Komisionit të Haxhuzeve. E kjo domethanë se diçka nuk është në rregull me ty.

Ti nuk je qysh duhet.
Mos t’harroj. Si nuse, ti duhesh patjetër me qenë e bukur. Nëse nuk je, ke me e pas shumë të vështirë në dasma e ndeja të grave, ku secila e merr nusen e vet për reklamë. Nëse nuk je e bukur, vjehrra ka me të pa me përçmim, se nuk ka me çka me u mburrë para grave tjera.

Me qenë nuse, domethanë ti mos me ditë me u kujdesë për fëmijën tënd. Për çdo virus që ai e kap, ti ia ke pru me tepsi virusin te hunda. Ti e ke lanë me u ftoh natën. Ti nuk ke ditë me ushqy.

Domethanë me t’i thy rregullat që ti ia vendos fëmijës tënd. Me i dhanë ushqime që ti nuk do, me e leju me lujt me telefon edhe pse ti ia ke ndalu. Me shumë gjasa, me qenë nuse domethanë me pas rrezik me tu ndal qumështi i gjirit prej presionit se nuk ke qumësht, se tu ka prish qumështi, se fëmija nuk po bahet rehat.

Mbi të gjitha, me qenë nuse domethanë me qenë e kalume, dhe fatkeqësisht edhe e tashme. Kurrë mos qoftë e ardhme!
Shkruan Valmira Berisha Llugiqi

/ms