Rritja e varfërisë në Zvicër ka kontribuar në përhapjen e drogave..!

Rritja e varfërisë në Zvicër ka kontribuar në përhapjen e drogave..!

Për katër vjet, tregu i çarjeve është krijuar në Gjenevë, duke prishur zakonet e njerëzve dhe mjediseve në fjalë. Pasiguria dhe aksesueshmëria e këtij ilaçi kanë kontribuar në një krizë që tani është “stabilizuar në një nivel të lartë”, sipas Thomas Herquel, drejtor i shoqatës Première Ligne në Gjenevë.



Një derivat i lirë i kokainës, crack është një substancë shumë e varur që mund të çojë në sjellje të tërbuar. Përdorimi i tij lidhet me dhunën dhe problemet e mëdha shëndetësore.


Në Gjenevë, substanca ka bërë një paraqitje spektakolare që nga viti 2020. Verën e kaluar, ajo u ndalua nga vendi i injektimit Quai 9 nga shoqata Première Ligne që menaxhon vendin, menaxherët e saj konsideruan se vendi nuk ishte i përshtatshëm për këtë ilaç.

Por një plan veprimi ndërsektorial i miratuar nga Këshilli Shtetëror i Gjenevës në tetor 2023 parashikon, ndër të tjera, ndërtimin e një aneksi që do të strehojë një zonë të re konsumimi dhe pushimi. “Shpresojmë të hapemi përpara fundit të vitit”, njofton Thomas Herquel, drejtor i Première Ligne. “Ne kemi marrë të gjitha autorizimet kantonale dhe do të jemi në gjendje të fillojmë punën në muajt ose javët e ardhshme,” tha ai në La Matinale të RTS të martën.




Specialisti shpjegon se ky aneks duhet të akomodojë të gjitha llojet e konsumit, por se projekti shkon përtej një dhome të thjeshtë për të marrë drogën në qetësi. Bëhet fjalë veçanërisht për sigurimin e aksesit në ujë, ushqim dhe një vend për të pushuar për personat e varur, por edhe për të reduktuar detyrimin e konsumit.

“Problemi kryesor me këtë ilaç është kompulsiviteti i lidhur me të,” shpjegon Thomas Herquel. “Efekti është shumë afatshkurtër dhe simptomat e tërheqjes kthehen shpejt. Disa njerëz do të kenë një konsum pothuajse të furishëm, duke harruar të pinë, të hanë apo edhe të flenë për disa ditë. Kjo është ajo që do të ketë ndikime reale në shëndet.” Dhe në afat të mesëm dhe afatgjatë, vetë produkti do të ketë gjithashtu efekte, veçanërisht në brishtësinë kardiovaskulare. “Kokaina nuk është një produkt i padëmshëm.”

Prandaj na duhet një hapësirë ​​e re “që do të na lejojë të reduktojmë sadopak furinë e konsumit dhe të ofrojmë një vend pushimi gjatë ditës për konsumatorët që janë edhe viktimat e para të dhunës dhe agresionit”, vijon ai. “Ne supozojmë se një vend i sigurt në të cilin ata mund të konsumojnë jashtë syve do të na lejojë gjithashtu të reduktojmë presionin psikologjik dhe potencialisht konsumin.”

Punonjësja sociale raporton mbështetje nga shumica e banorëve të lagjes. “Ka gjithmonë njerëz që kanë një frikë të caktuar, të cilën ne e kuptojmë dhe e respektojmë. Ne gjithashtu kemi mjetet për t’i takuar, për të shpjeguar situatën dhe për të parë se çfarë mund të bëhet për të reduktuar ndikimet negative.”

Pas një rritjeje meteorike të konsumatorëve të rinj gjatë dy ose tre viteve, “tashmë jemi në një krizë që është stabilizuar në një nivel të lartë”, vlerëson Thomas Herquel, me një tjetër “rritje të lehtë” në vitin 2024. Për të, është e qartë se Rritja e varfërisë në Zvicër është një nga elementët “që ka krijuar një lloj terreni pjellor” për vendosjen e çarjes.

“Unë mendoj se krizat e ndryshme që kemi kaluar, përfshirë atë të Covid-it, kanë çuar në një pasiguri të përgjithshme. Për më të varfërit mes nesh në Gjenevë, papritur erdhi ky ilaç, i cili ishte jashtëzakonisht i lirë, më pak se dhjetë franga a dozë, dhe për këtë arsye ishte mjaft e suksesshme”, analizon ai.

“Plus, është një stimulues. Dhe në këtë periudhë pas Covid-it ku gjithçka ishte paksa e ngadaltë, ku ishte pak e vështirë të motivoje veten, kokaina mund të ketë qenë më e suksesshme se drogat depresive si heroina apo medikamente të tjera.”

Ndërsa aneksi i ri në Quai 9 duhet të ofrojë ndihmë të mirëpritur në luftën kundër efekteve të plasaritjes në Gjenevë, padyshim që nuk do të jetë e mjaftueshme, paralajmëron Thomas Herquel. Çështja e pasigurisë, në veçanti, duhet të merret parasysh.

Sipas tij, nuk duhet të përgjumemi në iluzionin e një zgjidhjeje të vetme. Problemi kërkon një reflektim më global: “Një nga faktorët është ultra-aksesueshmëria e kokainës, e menaxhuar plotësisht nga tregu i zi. Kemi parë që nuk mund ta frenojmë atë, ka tonelata të saj që qarkullojnë në Evropë dhe Zvicër. Dhe. është bërë me cilësi shumë të mirë: është nga të vetmet produkte që ka rritur cilësinë por ka ulur çmimin vitet e fundit”, saktëson ai.

“Prandaj ka disa mendime që duhen pasur në lidhje me këtë aksesueshmëri, por është e rëndësishme ta bëjmë këtë në një mënyrë disi të strukturuar,” vazhdon Thomas Herquel. “Ne e shohim këtë me debatin mbi kanabisin: rreziku më i madh është (…) të kesh lojtarë të mëdhenj që do të fillonin ta promovojnë atë, me të mira ose produkte të dizajnuara për të tërhequr të miturit.

Ne duhet të gjejmë një sistem që na lejon të dalim nga tregu i zi, me gjithë dhunën që lidhet me të, dhe është koha të mos hyjmë në një ekonomi thjesht kapitaliste. Ekziston një rrugë që nuk është e dukshme, sepse ne nuk jemi mësuar me të”.

/RTS

 

Advertisement