Çun Lajçi mesazh nga Kërçova: Më thanë: – Mos shko!
M’thanë; – s’ke kujt i shet libra, s’ka mbetur rini në Tetovë as në Gostivar! Kërçova është shkretnuar, madje edhe ai Zekoja që t’priste kur shkoje të shisje libra, edhe ai është bërë gurbetçar!
– Struga s’ka rini, madje edhe mërgimtarët tani po përtojnë të vijnë verave buzë liqenit!
Ah, si mu shkretnua zemra nga këto fjalë kur mora rrugën si në ëndrra e dola mes tetovarëve e s’gjeta tetovarë, dhe nëpër hijet e dritës u futa në Kërçovë e s’gjeta kërçovarë!
– Kanë ikur! Shtëpitë shkret i kanë lënë!
Pse ikin? – e pyeta një arsimtar që kishte lënë ditarin dhe ishte larguar nga puna!
Nga të fuqishmit e paditur! Nga ata që nami e emëri u mbeti: – luftëtarë!
Djaloshi nga Struga, që tani jetonte në Gjermani, më tha mbrëmë kur mora pjesë në dasmën e tij në Gostivar: – Bac, në Strugë mos shko, asaj i ka ikur gjallëria që kur rinia iku për në Evropë! Drini rrjedh prapë, por djelmoshat tanë lahen lumenjëve t’Evropës!
Kështu më doli; – mjerisht!
Në Tetovë takova Esatin, Iben, Daimin dhe një tjetër, të cilët i kam takuar sa e sa herë edhe në Cyrih, por jo ndonjë djalosh apo vajzë që netët e ditët i plak në Tetovë!
Motra e Selimit, artistit që pushon në amshim, ajo erdhi si herave të tjera dhe mori librat, më solli groshë të Tetovës!
Kërçovën, si duket, e zgjova unë nga gjumi kur ia cingërova telat çiftelisë! Jo, s’më kishin pritur t’i shkel rrugët e tyre me kuferin e librave!
Doja t’shkoja n’Strugë, te Ura e Drurit, të pija kafe me Xhelon, mbase edhe me Ziadinin, por ku t’i gjejë djelmoshat e vajzat që t’më afrohen te librat e të më pyesin: – Çka ke shkruar, artist, që bredh rrugëve me një çifteli në dorë?
Në mbrëmje do të më kënaqet mbase shpirti në gazmendin e një miku tjetër, dhe të nesërmen do t’i kthehem prapë Dardanisë që ti bëj gati tirqit e të shkoj në Gjenoviq te Kulla e Çun Mulës!
– Si qoftë mbarë, ashtu e bëftë Zoti, ligjëron Çun Mula!
Kërçovë,10.08.2024 Shkruan Çun Lajçi në facebok
/ms
