A e dini sa është e vështirë për të marrë pasaportën zvicerane..?

Rreth një e katërta e popullsisë së Zvicrës nuk është zvicerane, një reflektim se sa ndërkombëtar është kombi dhe sa e vështirë është të bëhesh qytetar. Në vitin 2018, Parlamenti ndryshoi rregullat se kush mund të natyralizohej. Një studim i publikuar këtë javë tregon se si rregullat e reja kanë ndryshuar profilin e atyre që kualifikohen dhe përfundimisht bëhen zviceranë.

Studimi i porositur nga Komisioni Federal i Migracionit (FCM) tregon se që kur Zvicra prezantoi ligjin e ri të shtetësisë gjashtë vjet më parë, qytetarët e rinj kanë shumë më shumë gjasa të jenë fitues me të ardhura të larta me arsim të lartë se më parë, transmeton albinfo.ch.

Përpara vitit 2018, afërsisht një e treta (33.5%) e qytetarëve të rinj zviceranë kishin një diplomë universitare. Midis 2018 dhe 2020 ky fraksion u rrit në më shumë se gjysmën (57%). Në të njëjtën kohë, përqindja pa arsim të lartë ra nga 8.5% në 23.8%.

Rregullat e reja kërkojnë që aplikantët të kenë një leje C. Për të marrë një të tillë kërkon të gjesh një punë dhe të qëndrosh i punësuar, diçka më e lehtë për të arsimuarit mirë. Përveç kësaj, punët që njerëzit e arsimuar mirë gjejnë priren të paguajnë mirë. Kjo ndihmon me kërkesën e re për të provuar pavarësinë financiare. Njerëzit që përfitojnë mirëqenie sociale në përgjithësi e dështojnë këtë kërkesë.

Rregullat e reja e bëjnë shumë më të vështirë marrjen e një pasaporte zvicerane për ata që janë në vështirësi financiare, veçanërisht ata pa punë. Kjo përfshin shumë azilkërkues të cilët shpesh vijnë me arsim të ulët. Ky grup penalizohet edhe për fillimin me një vizë tjetër. Vitet e shpenzuara për një vizë refugjati nuk llogariten në kërkesën 10-vjeçare të qëndrimit. Në të kundërt, migrantët nga BE-ja fillojnë me një leje B, automatikisht (në shumicën e rasteve) duke u kualifikuar për një leje C pas 10 vjetësh. Vitet e shpenzuara për lejet B dhe C llogariten në kërkesën 10-vjeçare të qëndrimit, transmeton tutje albinfo.ch.

Akti i Shtetësisë i vitit 2018 u hartua për të kufizuar shtetësinë tek ata të integruar mirë që flasin gjuhën vendase dhe janë ekonomikisht të pavarur. Shikuar përmes kësaj lente, rregullat e reja po funksionojnë. Shikuar nga një këndvështrim më i gjerë, ato mund të shiheshin si diskriminuese, një pikë e theksuar nga autorët e raportit.

Një sfidë tjetër me të cilën përballen disa është natyra e fragmentuar e Zvicrës. Aplikimet fillojnë në nivel kantonal përpara se të dërgohen për miratim në komunën e vendbanimit. Lëvizja e shtëpisë gjatë aplikimit mund të prishë dhe madje të prishë procesin.

Dhe disa vende e bëjnë më të lehtë të bëhesh zviceran. Në qytete, procesi priret të jetë më administrativ dhe më pak subjektiv. Kantonet me shkallën më të lartë të natyralizimit që nga viti 1998 janë Cyrihu (2.2%) dhe Gjeneva (2.1%). Më e ulëta është Schwytz (0.9%).

/albinfo