Bujari i “bënë temena” Sergej Llavrovit, Bullgaria ia ndalon shkeljen e hapësirës ajrore..
Si duket ka mjaftuar vetëm një përmirësim simbolik në dukje i klimës politike në arenën ndërkombëtare, që i pari i Diplomacisë maqedonase, ministri Bujar Osmani, ta ftojë për në Shkup homlogun e tij rus Sergej Llavrov. Lere se ai ftohet në rrethana e klimë shumë misterioze, por pritja dhe trajtimi që po i bëhet në Maqedoninën e Veriut në kuadër të punimeve të OSBE-së që po mbahen në Shkup, nuk mbahet në mend.
Aq shumë po i jepet pompozitet mediatik dhe sidomos trajtim i vecantë nga Ministria e Jashtme e Shkupit, saqë punimet ngelën nën hijen e kreut të diplomacisë ruse. Meritë jashtzakonisht të madhe për kërë trajtim të vecant të Llavrovit, ka pikërisht minstria e Punëve të Jashtme, kreun e së cilës e drejton Bujar Osmani.
Si të shpjegohet kjo “dashuri diplomatik e Bujarit” ndaj ministrit rus Sergej Llavrov?
S’mund të arsyetohet Bujari se dikush “nga lartë” ia ka imponuar këtë. Në asnjëmënyrë dhe rast! “Ata nga lartë” po të donin, të njëjtën do t’ia bënë edhe Pololisë një vit më parë.
Nëse e ka tradhtuar mbamendja Bujarin, ja po e rikujtojmë se në takimin paraprak të OSBE-së, para një viti të mbajtur në Poloni, nën patronatin e ministrit të jashtëm të Polonisë, shefit të diplomacisë ruse Sergej Llavrov, nuk iu lejua pjesëmarrja, si masë evropiane kundër invazionit të Rusisë në Ukrainë. Ja sot e kishim edhe rastin tjetër, kur Bullgaria edhe krahas paralajmërimeve, nuk ia lejoi z.Llavrov, fluturimin nëpër hapësirën ajrore bullgare. Me pjesëmarrjen e ministrit të Jashtëm rus në punimet e OSBE-së në Shkup, Bujar Osmani irriton me refuzim të pjesëmarrjes Ukrainën, si dhe të shteteve Baltike!
A do të ketë edhe iritime të tjera diplomatike e politike?
Si duket Bujarit nuk i hanë shumë palla për këto shtetet, por qëllimin e paska patur të qartë – ta ketë me cdo kushte Llavrovin në Shkup!
Dilema që lind këtu shtron një pyetje thelbësore: A është vërtetë aq i fuqishëm ministri i Jashtëm rus, saqë ta detyrojë Bujari në cilësinë e kreut të OSBE-së, t’ia shtrojë “tepihun e kuq” me salltanate në mes të Shkupit, duke e trajtuar si “ngjarje me të vecantë të këtij zhvillimi”!
Nëse nuk është vërtetë kjo, atëherë prej nga gjithë ajo “dashuri e madhe Bujarit” dhe qeverisë, “për ta vecuar trajtimin e Llavrovit” kundrejt mysafirëve të tjerë.
Gjithsesi një gjë është e qartë se maqedonasit (politika maqedonase në përgjithësi) është shumë e lidhur me Serbinë dhe Rusinë, tradicionalisht dhe historikisht.
Ndikimi i këtyre dy shteve është jashtzakonisht i madh në Shkup, sikurse edhe i qytetarëve maqedonas të cilët e mbështesin invazionin rus në Ukrainë, pothuajse njësoj sikurse edhe sërbët. Rezultatet e anketave e tregojnë një disponim të tillë proserbe prorus. Dmth pak a shumë gjërat janë të qarta deri këtu sa i përket maqedonasve dhe politikanëve maqedonas. Asgjë e re në perëndim!!
Por të habit “mikpritja me salltanate” dhe “dashuria” e Bukit ndaj Llavrovit?
Shqiptarët tradicionalisht dhe historikisht kanë qenë properëndimorë, por zhvillimet e fundit në Maqedoninë e Veriut, sidomos përfshirja e Ali Ahmetit në projektin serb “Open Ballkan” (ide kjo ruse e promovuar në Serbi) shoqërimi dhe fotot me Aleksandar Vuciqin në Maqedoninë e Veriut, ta shtojnë dukshëm dyshimin. Velloja e misterit sa vjen e shtohet! Nëse këtij “mozaiku proserbo-rus” i shtohet edhe takimi i mëhershëm i ish-ministrit të Mbarojtjes Fatmir Besimi me gjeneralin serb Dikiq, i cili dyshohet për krime lufte, atëherë dyshim sikur duket i bazuar! Nëse të gjitha këto fakte janë “të pasakta”, dhashtë Zoti që të demantoj koha, por nëse janë të saktë, vaj halli për ne shqiptarët!
Shkruan: Fejzi Hajdari
/lajmpress
