Ku janë më të mira kushtet e punës, në Zvicër apo Europë..?

Ku janë më të mira kushtet e punës, në Zvicër apo Europë..?

Shumë shtetas të huaj dynden në Zvicër për të punuar. Por a ofrojnë vërtet punëdhënësit zviceranë më shumë dhe përfitime më të mira se sa homologët e tyre në Bashkimin Evropian?
Në një artikull të fundit, The Local raportoi se gati 65,000 punëtorë gjermanë ndërkufitarë udhëtojnë për në punët e tyre zvicerane çdo ditë.



Për ta, kjo mundësi punësimi është një nxitje e madhe për standardin e tyre të jetesës.
Kjo jo vetëm sepse pagat zvicerane janë pak më të larta, por edhe sepse kushtet e punës janë më të mira edhe në Zvicër, përcjell albinfo.ch.


Pagat
Sa u përket pagave, Zvicra është shumë përpara kurbës evropiane.
Paga mesatare zvicerane është 6,700 franga në muaj (80,400 në vit), ndërsa në BE ajo arrin në 2,178 euro në muaj ose 26,136 euro në vit.

Tani kjo është e ardhura mesatare, e cila kombinon të dy anëtarët më të varfër të Bashkimit Evropian, si Bullgaria, dhe ata më të pasur si Luksemburgu, shkruan The Local.




Megjithatë, nëse krahasojmë vetëm fqinjët e afërt të Zvicrës, marrim një vlerësim më të saktë të pagave: 3,650 euro (3,480 franga) në Gjermani; 3300 euro / 3155 franga në Francë; 2 627 euro / 2 512 franga në Itali; dhe 2 521 euro / 2 411 franga në Austri.

Bazuar në këto shifra, Zvicra ofron paga më të larta sesa vendet fqinje, gjë që sigurisht është fitimprurëse për shtetasit e huaj, veçanërisht për punëtorët ndërkufitarë që janë të punësuar në Zvicër, por jetojnë jashtë vendit.
Pra, në këtë aspekt, Zvicra patjetër del në krye, përcjell albinfo.ch.

Po kushtet e tjera të punës?
Sipas një raporti të Zyrës Federale të Statistikave (FSO), “në përgjithësi, Zvicra krahasohet mirë me vendet e tjera evropiane”.
“Për shembull, orari fleksibël i punës – në lidhje me mundësinë e pushimit – dhe autonomia në punë janë më të përhapura në Zvicër”, tha FSO.

Nga ana tjetër, megjithatë, punëdhënësit zviceranë u japin punëtorëve të tyre më pak fleksibilitet për sa i përket modifikimit të orarit të punës sesa është rasti në BE, përcjell albinfo.ch.

Orët e punës
Në Zvicër, 45-orë javë pune janë standarde për punonjësit në industri, stafin e zyrës dhe teknikën dhe personelin e shitjes me pakicë.
Punonjësit në të gjithë sektorët e tjerë punojnë 50 orë në javë.

Si krahasohet kjo me BE-në?
Përgjigjja këtu është paksa e ndërlikuar, sepse sipas Euroneës, “orët mesatare të punës në javë në Evropë ndryshojnë shumë. Numri mesatar i orëve aktuale javore të punës në BE varion nga 32.4 orë në Holandë në 39.7 orë në Greqi dhe Rumani”.
Prandaj, zviceranët punojnë më shumë orë se evropianët e tjerë, shkruan The Local.

Koha e pushimeve
Edhe këtu punëtorët e BE-së kanë përparësinë.
Pushimi vjetor i paguar i Zvicrës – katër javë ose 20 ditë – nuk është aq bujar sa i disa vendeve të tjera evropiane, por në të njëjtin nivel me të tjerët.
Kjo vlen për personat mbi 20 vjeç; Sipas ligjit zviceran, të paktën pesë javë leje duhet të jepen në rastin e punonjësve që nuk kanë mbushur ende moshën 20 vjeç.
Punëtorët francezë marrin më shumë 25 ditë, ashtu si austriakët, danezët dhe suedezët.

Zviceranët janë në mesatare, së bashku me Gjermaninë dhe Italinë.
Sidoqoftë, nëse zviceranët nuk marrin më shumë leje vjetore, ata kanë vetëm veten për të fajësuar, përcjell albinfo.ch.
Në atë që duhet të shkojë nën titullin “Vetëm në Zvicër”, në një referendum të vitit 2012, 67% e votuesve të vendit hodhën poshtë propozimin për zgjatjen e lejes së detyrueshme në gjashtë javë.

Sepse ata besonin se pushimet më të gjata do t’i kushtonin ekonomisë miliarda franga çdo vit, dhe zviceranët e ndërgjegjshëm për paratë thjesht nuk mund ta lejonin këtë.
Siç raportuan mediat në atë kohë, rezultati tregoi se votuesit zviceranë kishin kuptuar “diçka që tingëllon bukur në fillim, duke parë nga afër sjell shumë disavantazhe” dhe se “qytetarët kanë mbajtur një ndjenjë të realitetit”.

Megjithatë, shumë kompani u ofrojnë punonjësve të tyre më shumë se minimumi ligjor; numri i saktë i ditëve ose javëve përshkruhet në një kontratë pune, shkruan The Local.

Leja prindërore
Këtu Zvicra mbetet pas shumë vendeve të tjera.
Legjislacioni i BE-së përcakton periudhën minimale për pushimin e paguar të lehonisë në 14 javë, megjithëse shumë vende – përfshirë Francën dhe Italinë – japin leje më të gjata.

Dhe një nënë ose baba suedez merr 480 ditë leje prindërore.
Baballarët në shumë vende të BE-së (përfshirë Francën dhe Austrinë) kanë të drejtë për të paktën katër javë, dhe akoma më shumë në Portugali (nëntë), Spanjë (16) dhe Finlandë (19).

Në Zvicër nënat kanë të drejtë për 14 javë dhe baballarët dy, përcjell albinfo.ch.
Pse Zvicra është kaq koprrac në dhënien e lejes së atësisë?

Vendi ka një histori të fortë të përgjegjësisë individuale, e cila promovon idenë se shteti (ose punëdhënësi) nuk duhet të paguajë për njerëzit që zgjedhin të kenë fëmijë.
Megjithatë, gjërat kanë filluar të ndryshojnë.

Në qershor, banorët e Gjenevës kishin votuar për një paketë pushimi me pagesë 24-javore për prindërit e rinj – i pari dhe i vetmi kanton zviceran që e bën këtë.
Kjo do t’u japë prindërve të rinj një p leje ndihmëse që është gjashtë javë më e gjatë se periudha aktuale (kumulative) e lejuar me ligj, shkruan The Local.

Cili vend ka fuqinë punëtore më të kënaqur?
Ne e dimë, nga një sondazh i kryer në Zvicër nga konsulentët e EY, se 87% e të anketuarve thanë se ishin ‘të kënaqur’ ose ‘shumë të kënaqur’ me punën e tyre.

Ata gjithashtu duken relativisht të kënaqur me punëdhënësit e tyre dhe kushtet e punës sepse godasin shumë më pak se homologët e tyre evropianë.
Një arsye mund të jetë se ata nuk kanë ndonjë çështje të madhe, të pazgjidhur që do t’i detyronte ata të ndërmarrin veprime industriale në të njëjtën frekuencë si punëtorët në vendet e tjera, përcjell albinfo.ch.

Një faktor tjetër, sipas Hansjörg Schmid, një zëdhënës i Shoqatës Zvicerane të Punonjësve, është kulturor dhe praktik.
Ata preferojnë të zgjidhin çdo problem përmes procesit të negociatave, ose ndoshta zviceranët janë më të natyrës shmangëse të konfliktit”.

“Është në gjenet tona të zgjidhim problemet duke folur me njëri-tjetrin në vend të mjeteve më antagoniste. Kjo traditë është e ankoruar në shoqërinë tonë dhe mund të shihet gjithashtu në demokracinë zvicerane. Njerëzit mund të shprehin mendimet e tyre dhe të ndryshojnë gjërat përmes referendumeve, gjë që gjithashtu redukton konfliktin”, shkruan The Local.

/albinfo

 

Advertisement