Sonte është nata e Israsë dhe Miraxhit

Sonte është nata e Israsë dhe Miraxhit

Israja dhe Miraxhi për nga rëndësia si muëxhize bën pjesë menjëherë pas muëxhizes se Kur’anit. Kjo ngjarje ka ndodhur më 27 Rexhep të vitit të 11 para hixhretit nga Meka e bekuar. Ibn Said thotë se kjo ngjarje ka ndodhur 18 muaj para Hixhretit.



Këtë ngjarje të rëndësishme në islam e kanë transmetuar 45 shokë (sehabe) të Muhamedit a.s.
Israja dhe Miraxhi janë një fillim i një epoke të re, një faze të re, pra, parapërfundim i fazës së Mekës dhe përgatitje për fillimin e fazës së Medines.


Është e rëndësishme të përmendet se bartja e Muhamedit a.s. ka ndodhur natën (lejlen) ashtu sikurse edhe zbritja e Kur’anit ka filluar natën (në natën e vlefshme të Kadrit).

Ekzistojnë dy lloje të udhëtimeve:
Udhëtimi horizontal; dhe
Udhëtimi vertikal.




Muhamedi a.s i ka bërë që të dy udhëtimet:
Udhetimi Tokësor (horizontal) – ISRA; dhe
Udhëtimi Qiellor (Vertikal) – Miraxh.

Ngjarja e Israsë është e përmendur në fillim të Sures 17 të Kur’anit ku Zoti i Lartmadhëruar thotë:
“I Lartësuar është ai që e barti robin e tij natën prej Mesxhidul Haramit (në Meke) në Mesxhidul Aksa, rrethinën e të cilës e kemi bekuar, për t’i treguar atij disa nga mrekullitë tona. Ai, me të vërtetë Dëgjon dhe Sheh çdo gjë.”(El-Isra : 1).

Në gjuhën arabe me fjalën “Isra” nënkuptohet udhëtimi natën. Mirëpo fjala “lejlen(natën) që e barti robin e tij natën” e përmendur në ajetin e Suretul Isra nënkupton një pjesë shumë të vogël prej pjesëve të natës, e jo tëre natën.

Fjala “abd” do të thotë rob (i nënshtruar).­­­ ­Madhështia e Muhamedit a.s. qëndron te kjo fjalë sepse ai ka qenë absolutisht i nënshtruar vetëm ndaj Zotit që d.m.th se dëshirën e tij e ka lidh drejtpërdrejt me dëshirën e Allahut.

“Abd” (rob) nuk d.m.th. heqje lirie, por përkundrazi ky është kulmi i lirisë së njeriut dhe këtë epitet nuk ka mundur ta arrij askush më shumë se Muhamedi a.s.

Përndryshe Muhamedi a.s. ka pasur edhe epitetin Habibullah (i dashur i Allahut) por në këtë ajet Zoti i Lartmadhëruar e ka përdorur fjalën abd (rob).

Pas fjalës abd vjen epiteti Halile të cilin e ka fitua Ibraimi a.s. pra fjala Halilullah – ka kuptimin shok i Allahut, dashamirës i Allahut.

Shpesh na vijnë në mendje pyetjet se në çfarë rrethanash dhe në çfarë mënyre është realizua Israja dhe Miraxhi? Cilat janë pasojat dhe cilat janë rezultatet? Cilat janë amanetet dhe urdhrat e Israsë dhe Miraxhit?

RRETHANAT KUR KA NDODHUR ISRAJA DHE MIRAXHI
Rrethanat në të cilat ka ndodhur Israja dhe Miraxhi janë:

Muhamedi a.s. ishte duke përjetua çastet më të vështira të jetës së tij.
Shokët e tij kishin migruar në Abisinij (Etiopi).
Tri vjet muslimanët kishin përjetua një izolim ekonomik.
Kishin ra dëshmorët e parë në ruajtjen e fjalës se Dëshmisë (shehadetit) (Jasiri dhe Sumeja).

Muslimanet ishin duke përjetuar vuajtjet dhe torturimet më të mëdha deri në atë kohë dhe pothuajse nuk kishin të ndalur.
Ishte viti i pikëllimit për Muhamedin a.s. sepse ndërron jetë bashkëshortja e tij Hatixhja, e cila kujdesej për Muhamedin a.s., e qetësonte dhe ia largonte vështirësitë të cilat i përjetonte Muhamedi a.s.

Po në këtë vit vdes edhe Ebu Talibi i cili e mbronte nga idhujtarët sepse ai kishte famë dhe respekt nga idhujtarët e Mekes dhe për shkak të tij nuk kishin mundësi ta torturonin Muhamedin a.s.
Në të gjitha këto rrethana ndodhi ngjarja e Israsë dhe Miraxhit si përgatitje për fazën e re të misionit të tij.

MËNYRA E ISRASË DHE MIRAXHIT
Ekzistojnë dy çështje të cilat nevojitet të debatohen sa i përket Israsë dhe Miraxhit:

Çështja e parë është se a ka shkua Muhamedi a.s. vetëm me trup apo ka shkua vetëm me shpirt apo ka shkua edhe me trup edhe me shpirt?.
Një pjesë e dijetarëve mendojnë se ka shkua vetëm me shpirt.

Një pjesë e dijetarëve mendojnë se ka shkua edhe me trup edhe me shpirt.
Një pjesë e dijetarëve mendojnë se Isranë e ka bërë edhe me trup edhe me shpirt, ndërsa Miraxhin vetëm me shpirt.

E vërteta është se në Suretul Isra Zoti i Lartmadhëruar e ke përdorur shprehjen abd(rob) e cila shprehje ngërthen në vete edhe trupin edhe shpirtin dhe nuk e ka përdor shprehjen “bi ruuhihi” e cila do të nënkuptonte shpirtin e tij.

Çështja e dytë është se a ka shkua Muhamedi a.s. në Miraxh apo është bartur në Miraxh?.
Duhet ditur se nëse një aeroplan i cili fluturon me shpejtësi 600 kilometra në orë për të arritur largësinë e tokës me diellin do t’i duheshin 17 vjet e gjashtë muaj.

Po të fluturonte me shpejtësi të dritës atëherë do t’i nevojiteshin 8 min. sepse për 8 min. arrin drita e diellit prej diellit në tokë. Por, e vërteta është se Muhamedi a.s. ka shkuar me anë të fjalës “Kun”.

Në hadithet e tij pejgamberi a.s. thotë “Usrie bi” që do të thotë jam bartur. Kështu që, ka dallim në mes të shkuarjes së Muhamedit a.s. në hapësirë qiellore dhe bartjes së Muhamedit a.s. prej Zotit të Lartmadhëruar në qiej sepse në atë moment nuk do të ekzistonte elementi kohë për Muhamedin a.s.

PASOJAT E ISRASË DHE MIRAXHIT
Për herë të parë në islam ka ndodhur që për shkak të Israsë dhe Miraxhit disa prej muslimanëve kanë kalua prej besimit në pabesim. Sepse për arabët me kalua distancën prej Mesxhidul Haramit në Meke deri në Mesxhidul Aksa në Jerusalem është dashur të shpenzohet koha prej një muaji me deve.

Në anën tjetër, disa prej muslimanëve vetëm se e kanë forcua besimin edhe më shumë, siç është rasti me Ebu Bekri Sidikin. Sepse menjëherë pas ndodhisë së Israsë dhe Miraxhit kur pejgamberi a.s. shkoi në Qabe dhe tregoi për Miraxhin, pabesimtarët jo vetëm që nuk besuan por filluan edhe të bënin shaka. Pastaj pabesimtarët shkojnë te Ebu Bekri dhe i thonë që shoku yt po thotë se brenda një nate ka shkuar në Kuds dhe është kthyer prej atje.

Kur Ebu Bekri dëgjoi këtë ai u tha: “Nëse Muhamedi e ka thënë një gjë të tillë, unë e besoj këtë. Pasi që i besoj në zbritjen e Kur’anit e cila është muëxhize (mrekulli mbinatyrore) atëherë për të besuar këtë është edhe më e lehtë”. Për shkak të kësaj ndodhie Pejgamberi a.s. atë ditë Ebu Bekrin e quajti Es-Sidik që do të thotë i sinqertë (Ebu Bekri i sinqertë).

REZULTATET E ISRASË DHE MIRAXHIT
Si rezultat kryesor nga Israja dhe Miraxhi është se Muhamedi a.s. është si ylli, se Muhamedi a.s. do të triumfonte edhe pse do të përjetonte mundime dhe lodhje, edhe pse do të përjetonte lodhje dhe mundime në aspekte të ndryshme ashtu siç kanë përjetuar edhe pejgamberët e mëhershëm të cilët i ka takuar njëri pas tjetrit gjatë ngritjes duke fillua prej Ademit a.s., pastaj Jahjain a.s., Jusufin a.s., Idrisin a.s., Harunin a.s., Musain a.s. dhe Ibrahimin a.s.

Rezultati tjetër është që Muhamedi a.s. përpos pejgamberëve është takua edhe me melekët.
Rezultat tjetër është që Muhamedi a.s. është ngritur mbi të gjitha krijesat mbi të gjitha hapësirat dhe horizontet qiellore dhe ka arritur në SIDRETUL MUNTEHA.

(Sidre – është pema e lotusit e cila rrënjët dhe trungun e ka në ujë, gjethja në anën e poshtme është e prekur për uji, ana tjetër për ajri, pra mesi i dy hapësirave.) Kur ka arritur në atë vend Xhibrili i ka thënë: O Muhamed nëse prin e djeg, nëse prij ky vend më djeg.

Israja dhe Miraxhi na bën të kuptojmë se për krijesat e Allahut nuk di askush përpos Tij. Israja dhe Miraxhi tregon se islami është fe parlamentare e të gjithë shekujve. Kjo vërtetohet me atë se Muhamedi a.s. pasi që e ka krye Isranë është bërë imam i të gjithë pejgamberëve, pastaj e ka krye Miraxhin.

Israja dhe Miraxhi tregon se islami është fe e natyrshme. Fe e pastër si qumështi. Xhibrili i ofron Muhamedit a.s. që të zgjedh gotën me qumësht ose gotën me alkool. Muhamedi a.s. e zgjedh qumështin. Xhibrili i thotë: E ke zgjedh të vërtetën dhe të natyrshmen. Forcë, shpresë dhe besim se islami do të triumfon.

Rezultati kulmor i Miraxhit është që Muhamedi a.s. t’i sheh ajetet e Allahut dhe të takohet drejtpërsëdrejti me Allahun, ndërsa sa u përket besimtarëve ata do ta përjetojnë shikimin në Allahun në botën tjetër.

EMANETET DHE URDHRAT E MIRAXHIT
Sikurse ndodhitë tjera edhe Israja dhe Miraxhi kanë amanete e ato janë:

Që feja Islame të jetë unike, universale.
Israja dhe Miraxhi tregojnë se Qabja (Mesxhi Harami) dhe Mesxhhidi Aksaja ne Jerusalem janë objekte të fesë islame.
Të gjithë pejgamberët janë vëllezër, sepse të gjithë pejgamberët Muhamedin a.s. e kanë pritur dhe e kanë përshëndetur me shprehjen –Selam dhe Përshëndetje për ty o vëlla besnik.

Ndërlidhja në mes të njeriut dhe Zotit.
Që namazi të jetë themel i fesë, sepse ka ardhur si obligim në mënyrë të drejtpërdrejt.
Largimi nga gjërat e ndaluara (Haram) dhe veprimi i gjërave të lejuara (Halal).
Të larguarit nga fitimi i pasurisë me kamatë.

Të larguarit nga fitimi i pasurisë me tradhti, gënjeshtra dhe me shpifje, sepse Muhamedi a.s. ka parë një grup njerëzish që prej tyre hiqej copa e mishit edhe e hanin tjerët dhe kur e ka pyet Xhibrilin për ta, ka marrë përgjigjen se ata e kanë fitua pasurinë me shpifje, gënjeshtra dhe tradhti.
Që të adhurohet vetëm Allahu.

Të respektohen prindërit.
Të mos bëhemi shkapërderdhës dhe as koprrac.
Të larguarit nga prostitucioni.
Të larguarit nga keqpërdorimi dhe ngrënia e pasurisë së jetimit.
Mbajtja e fjalës dhe kryerja e premtimit.
Të mos pasohet verbërisht, dhe
Ndalimi i kryelartësisë.

/ms

Advertisement





Leave a Reply