Shesim shumë mend e blejmë shumë pak libra..!

Në Tetovë mbrëmë u hap panairi i librit, të them të drejtën shkova me pritshmëri të larta dhe me një gëzim se kësaj here në hapje do të shoh shumë njerëz, studentë, profesorë, nxënës, dashamirë të librit dhe të tjerë.

Fatkeqësisht shumica nga to mungonin. Më mirë të them nuk i pashë as ata që isha i sigurt njëqind për qind se nuk do mungojnë.

Të pranishëm ishin vetëm shtëpitë botuese, disa miq të tyre, ne punonjësit e medias që kishim shkuar të bëjmë punën tonë dhe disa të interesuar të tjerë që mund t’i numëroje në gishta.

Dëshpëruese të shohësh një imazh të tillë në një qytet i cili ka flijuar jetë që sot aty të lexohen ato që ky panair ofron.

Ajo që pash në hapje të panairit në një botë normale nuk do të ishte pamje nga një qytet i dy universiteteve, shumë shkollave fillore dhe të mesme si dhe një sërë institucionesh. Por unë prapë nuk dua ta besoj se jetojmë në këtë realitet.

Arsyetimet të tipit se nuk ka tituj të ri nuk mbajnë. Ashtu siç tha tha Vjollca në hapje të panairit “Një libër që nuk e kemi lexuar gjithmonë është i ri, paçka se është botuar në shekullin e gjashtëmbëdhjetë”. Andaj kemi se çfarë të shohim e të lexojmë, boll u arsyetuam.

Boll shitëm mend nëpër rrjete sociale se lexojmë dhe i duam librat shumë, duke nxjerrë fotografi të librave të kuruara në detaje, ndërkaq prapa tyre qëndron e kundërta.

Rrjetet sociale i kemi të mbushura me fotografi librash kurse panairet dhe libraritë bosh. Nëse vërtetë do ishim ato që shitemi në rrejte sociale, numri i vizitorëve në panair do ishte më i madh dhe trajtimi ndaj librit do ishte më i mirë.

Se po tingëllojë se dua të ju dërgoj me zor të blini libra. S’po e bëj këtë, po edhe sikur ta bëja s’do isha pishman. S’do bëja gjë të keqe në fund të ditës.

Sidoqoftë, panairi duhet vizituar, edhe nëse nuk blejmë një libër (që nëse shkojmë dyshoj se nuk blejmë), të flasim për to, t’i ndajmë eksperiencat tona. Të flasim edhe me botuesit nga Kosova e Shqipëria, të shohin se këtu lexohet, të mos i bëjmë që të na ikin herëve tjera, por, të na rikthehen edhe më shumë në numër.

Le të shërbejë kjo si një thirrje që mos ta humbasim edhe këtë panair, si shumë aktivitete kulturore të cilat i kemi humbur dalë ngadalë. Le të jetë kjo një reflektim që t’i kthehemi librit.

T’i ruajmë dhe kultivojmë këto pak gjëra të bukura që na kanë mbetur në qytetin tonë Tetovë, se pastaj ankohemi se nuk kemi aktivitete kulturore. Ne vetë i shkatërrojmë ato dhe kërkojmë fajtorin mes vete.

Të blejmë pak më shumë libra e të shesim shumë më pak mend.
T’i japim jetë panairit të librit në Tetovë, të mos e lëmë të shuhet!

/portalb