Moj Uskanë krenaria jonë. Poezi nga Dr. Arbër Çeliku

Letërsi

Moj Uskanë
O vendi i bekuar i tokës arbërore
Ku shqiponja ngriti folenë e saj prore
Dhe lindi burra e gra trima
Që i dolën zot kësaj toke

Moj Uskanë
O vendi i Sulltanës së Qafës
Mefail Zajazit, Kalosh Danit dhe Emin Kaçakut
Që zap i bënë çetat pushtuese sllave e çetnike

Moj Uskanë
O tokë martire
Që ndër shekuj qendrove kala e pamposhtur
Pararojë e shqiptarizmit
Vatër e flaktë e kombëtarizmit dhe atdhetarizmit

Moj Uskanë
O amaneti ynë i bekuar
Mos u dorëzo as tani
Përpara shërbëtorëve të dexhallit
Që mëtojnë krenarinë të ta thyejnë
Të ta çnderojnë trupin dhe shpirtin

Moj Uskanë
O vendi ynë i shenjtë e i bekuar
Qëndro e paepur
Ashtu siç bëre ndër shekuj
Përcille amanetin
Dëshmoje se ai gjak kot nuk u derdh krua

Moj Uskana jonë
Sa e heshtur dhe aq e dhimbshme
Mos u përlot
Ngrije kokën lart
Ke qenë edhe më keq
Nuk u gjunjëzove as para Krajlit dhe as para Dovletit
Mos u përul as sot

/ms