Ai, i cili del e thotë, punë ka, por nuk punon askush dhe fytyra nuk i skuqet hiç..

Kohë apokaliptike
(Pse askush më nuk do të punojë, mësojë dhe studiojë?!)
Eureka!

E paska vërtetuar kryepolitikani ynë dhe konstaton se punë paska, por askush nuk dëshiruaka të punojë.
Në shikim të parë është vërtet për t’u çuditur, por po t’i analizojmë pak rrethanat, rezulton krejt ndryshe.
Si ndryshe?!

Ku mbetet motivacioni për të punuar, kur e gjithë shpura e tij politike, nga hiçi, me kohën u bënë milionerë. Jo me djersë, por me mashtrime, manipulime, zhvatje. Kësisoj u krijua një shpërfytyrim kolektiv për ‘punën’ si nocion.

Më e keqja është se vizioni i stërkequr i këtij politikani mjeran krijoi punëtorin hazërxhi, parazit, i cili do të fitojë, të ketë jetë të mirë, të ketë punë shteti, por të mos punojë dhe të rrijë në kokërr të shpinës.

Ky është shembulli që i imponohet rinisë tonë, ajo shembëlltyra e stërkequr me dekor prej parajse: Si të bëhesh bos pa punuar, mësuar e studiuar.

Ata e shohin bosin e lagjes përditë me vetura luksoze, të veshur mirë, duke harxhuar pa kursyer dhe thonë: si të punoj unë për 300, 400 euro në muaj, kur bosat aq i kanë shpenzimet ditore dhe për nga përgatitja profesionale janë dudukë të pashembullt?

Kështu lind perceptimi te të rinjtë: pse të mësoj, studioj unë, kur bosat me shkollime dhe kualifikime të dyshimta kanë mbërritur zenitin e mirëqenies së tyre?!
Dhe ky perceptim çoi në degradimin e sistemit, që vështirë se do të vihet në binarë ndonjëherë.

Dhe kush e krijoi këtë perceptim për realitetin objektiv?!
Ai, i cili del e thotë, punë ka, por nuk punon askush dhe fytyra nuk i skuqet hiç.

Madje, po të kishte shkruar ndonjë libër me titull ai: “Si të bëhesh milioner, pa punuar hiç”, me siguri do të ishte bestseleri më i madh i të gjitha kohëve.
Shkruar nga Dr. Arbër Çeliku

/ms