Kushtuar mësueses tonë..

I sprovuar, do të thotë të jeshë në fokusin e Allahut, sepse Ai do që ti të transformohesh nga një qenie e ulët në një krijesë të shkallës së përkryer. Ky dhe është misioni i njeriut që në këtë jetë të përkohshmërisë ta arrijë gradën e përsosmërisë.

Dhe Merita këtë mision ndoqi, qoftë si nënë, qoftë si mësimdhënëse, qoftë si një udhëtare rrugës së devotshmërisë.

Ajo rriti dhe edukoi fëmijët me ndiesi amnore dhe po këtë detyrë e përmbushi edhe me nxënësit në shkollë.

Siç një gjë e kërkonte nga vetja, ashtu atë e kërkonte edhe te nxënësit: të jenë të motivuar për punë, mos kënaqen me pak dituri e të lexojnë shumë. Ajo ishte e stërmbushur me një dashuri universale për njeriun si krijesë e Zotit, ndaj dhe këtë virtyt e shfaqte kudo e me të gjithë pa dallim kombi, race a ngjyre.

E donin dhe e çmonin edhe kur punonte te paralelet shqipe, po edhe te ato turke e maqedone. Po këtë frymë të shembëlltyrës e shfaqi edhe në Shkup për të mbetur tejmase e nderuar nga kolektivi i atjeshëm.

Në bindjen e vet e në raport me Zotin, këmbente mendime me themel dhe dy gjëra me rëndësi do t’i veçoja: e para, ajo falenderonte të Madhërishmin pse nuk e bëri t’i përkiste ndonjë feje tjetër, sepse atëherë nuk do të mund ta shqiptonte shehadetin. Dhe, e dyta, për të qenë vërtet i devotshëm, duhet vazhdimisht të jeshë i përflakur në dashurinë ndaj Zotit e jo hi i pavlerë.

Prandaj për këto bindje që kishte, lusim Allahun ta shpërblejë me xhennet!
Shkruajn nga Shkolla Fillore Sande Shteiovski Kërçovë në facebook

/ms