Gjyshi 92 vjeçar nga Kërçova, ende agjëron! Ka frikë nga Covid-19, por ka frikë edhe nga vaksina..(VIDEO)

Gjyshi 92 vjeçar nga Kërçova, ende agjëron! Ka frikë nga Covid-19, por ka frikë edhe nga vaksina..(VIDEO)

Gjyshi Rasim është 92 vjeçar, sipas certifikatës së lindjes por ka gjasa të ketë edhe më shumë pasi që në Luftën e Dytë Botërore janë djegur dokumentet, dhe kur ai ka pasur 15 vjet i kanë regjistruar sërish, thotë ai.

Advertisement


Advertisement

Advertisement



Edhe pse në këtë moshë dhe me probleme shëndetësore, ai agjëron dhe falet, ky i moshuar thotë se ka mbi 80 vjet që agjëron.
Kohën e lirë e kalon duke gdhendur dru, punë të cilën e ka si hobi dhe e ka zhvilluar që i vogël.

“Ka mbi 80 vjet, që i vogël, vetëm kur kam qenë në ushtri kur ishim filloi agjërimi ne disa nga Prilepi dhe unë filluam të agjëronim, 3 ditë agjëruam dhe na vërejtën për pak sa nuk na dërguan në burg. Ndërsa deri më sot e kësaj dite unë agjërimin nuk e kam lënë, kam punuar dhe koha ka qenë e nxehtë sidomos verës ka dy herë kemi qenë në Bukojçë për punë por unë agjëroja”, tha Rasim Sadiku.

Ai thotë se ka punuar në punë shteti në Tajmisht mbi 40 vjet, tek centrali dhe ndërtimi i tuneleve në Kërçovë. Ai kujton edhe periudhën kur në vitin 1945 i ka kapluar epidemia e atëhershme e ashtuquajtur Tifuzi, por thotë se nuk ka qenë kaq e rëndë si Koronavirusi dhe nuk ka mbajtur kaq gjatë.

Advertisement

“Ishte një sëmundje që i thoshin Tifuz i thoshin edhe ajo na rëndoi shumë por nuk mbajti gjatë shumë shumë 2 ose 3 muaj pastaj u pastrua”, u shpreh Rasim Sadiku.
Ai tha se deri më sot nuk është infektuar nga koronavirusi dhe se mbrohet sepse ka frikë që të mos infektohet. Ende nuk e kanë ftuar për tu vaksinuar, ndërsa kur e pyetëm se a do të vaksinohej ai qeshi dhe tha se ende nuk e di se çfarë do të bëjë.

“Kam frikë por skam çfarë bëj, kur vjen vjen. Ka dy javë që nuk kam dal”, shtoi Rasim Sadiku.
Ai shumë qartë e kujton edhe Luftën e Dytë Botërore e cila ka filluar në vitin 1939 dhe ka zgjatur deri në vitin 1945. Thotë se kanë vuajtur shumë deri në atë pikë sa kanë dalë rrugëve për të lypur bukë, ndërsa kur janë kthyer në fshat pas një viti, fshati Kollarë ka qenë i djegur shkrumb e hi.

“Këtu nuk kishte asgjë, gjithçka ishte bërë hi, kishin mbetur vetëm disa fije kallamoqi, atje te bafçja e Zeqirit , ndërsa ne rrinim tek një kolibe që ushqenim qentë e rregulluam me fije kallamoqi dhe rrinim aty…”, u shpreh Rasim Sadiku.

VIDEO:

Advertisement

/tv21

 

Advertisement





Leave a Reply