Kërçovë: Brez pas brezi, 300 vjet familje farkëtarësh (VIDEO)

Kërçovë: Brez pas brezi, 300 vjet familje farkëtarësh (VIDEO)

Zhurma e fortë e çekiçëve që rrahin metalin dëgjohet deri jashtë. Farkëtari Bajram Kazeski, 71 vjeç, kishte filluar punën që në ora 7 të mëngjesit.
Kishte ndezur zjarrin dhe përgatiste terrenin për të filluar punën duke filluar nga nxirja e materialit për ndërtimin e patkoit.
Një punishte e vogël por me zhurmë të madhe nga farkëtari që çdo ditë pret blerësit edhe pse ata janë në numër shumë të vogël. Këtë zanatë që rrallë gjendet, Bajrami bashkë me vëllezërit e ka trashëguar nga gjyshërit dhe stërgjyshërit.



Ai na tha se ka 300 vjet që familja e tij brez pas brezi merret me këtë punë në Kërçovë.
“Këtë zanatë e kemi mbi 300 vite, nga gjyshërit, stërgjyshërit, që punojmë si farkëtarë ne ishim 6 vëllezër të gjithë së bashkull punonim” , tha Bajram Kazeski, farkëtar.
“Tani nuk ka as njerëz, njerëzit kanë ikur, njerëzit në Kërçovë nuk punojnë”, u shpreh Bajram Kazeski.


Farkëtari dhe punëtori i tij kishin shtrirë në kudhër një shufër hekuri të skuqur nga nxehtësia dhe e godisnin pa rreshtur që ti japin formë harkore. Duke punuar farkëtari Bajram na tregonte edhe për vitet e kaluara kur ky profesion ishte shumë i kërkuar.

“Në mëngjes deri në ora bënim 550 patkua, ndërsa tani bëjmë vetëm 10, atëherë kishte kuaj. Tani 10 në ditë bëjmë me punëtorin edhe ata nuk harxhohen varësisht nga nevoja”, theksoi Bajram Kazeski, farkëtar.
“Në atë kohë kishte 20 farkëtarë, dhe të gjithë 20 farkëtarë kishin punë edhe atë punë në mëngjes kur vinim në orën 7 këtu prisnin blerësit”, potencoi, Bajram Kazeski, farkëtar.




Por si duket këta janë gjenerata e fundit pasi që fëmijët dhe nipërit nuk kanë interes që ta vazhdojnë zanatin e prindërve dhe gjyshërve. Bajrami shpresën fundit për ta mbajtur këtë zanat gjallë është tek mjeshtëri i tij Dejani sepse siç tha ai ky zanat do të kërkohet sërish.

“Ky zanat do të kërkohet por nuk do që askush ta marrë nuk do që askush ta mësoj, tani të rinjtë janë pedantë”, deklaroi Bajram Kazeski.
“Nuk kanë njerëzit ku të shkojnë, kanë nevojë do të sjellin sëpatë, vinë kërkojnë”, u shpreh Dejan Sllaveski, punëtor.

Në këtë punishte të vogël për të cilën nuk e dimë edhe sa gjatë mund të mbahet gjallë, kishte edhe prodhime të tjera të ndërtuara me duar si sëpata, patkua, shatë, drapër etj.

VIDEO:

 

/tv21

Advertisement





Leave a Reply