Selim Adili jeta dhe veprat

Poeti Selim Adili u lind në Sërbicë në vitin 1929 vdiq më 27 Mars 2019 në Chicago.
Skollën fillore e kreu në kohën Jugosllavisë së parë në gjuhën serbe, te mësuesi Milenko, kurse tetëvjeçaren në kohën e ,,Shypnisë së Madhe,, te mësuesi Mahmut Dumani. Në Shkup i kreu me sukses të shkëlqyeshëm edhe kurset pedagogjike që i organizonte Ministria e Arsimit shqipëtar.

Për herë të parë, mësuesi Selim Adili e mori regjistrin në dorë dhe doli përpara nxënësve më 1 dhjetor të vitit 1945 në shkollën fillore në Premkë, fshati i patriotit Jusuf Ali Premka. Kjo shkollë ishte hapur në vitin shkollorë 42-43 me mësuesin e parë Vangjel Filo dhe kishte pasur emrin ,,Vrana Konti,, të komandantit të Skënderbeut, që pati sukëses ta mbronte Kalanë e Krujës. Kjo shkollë kishte pasur 6o nxënës,40 djem dhe 20 vajza. Pra në shkollën e Premkës, Selim Adili zëvendësoi mësuesin nga Shqipëria-Vangjel Filo dhe punoi në këtë shkollë deri në vitin 1949.

Pas vitit..49 shkon ushtar nga ku këthehet ne vitin 1951. Tregonte poeti se në fillim situata kishte qenë e mirë në ushtrinë jugosllave, sepse marrëdhëniet në mes të Tito e Enver Hoxhës kishin qenë ende pa u prishur. Atëherë,si ushtarë të armatës jugosllave kimi kënduar këngën ,,Rodilla je majka tri sina, Enver Hoxhu,Tita i Stalina,, (ka lindur nëna tre djem, Enver Hoxha,Tito e Stalin,).

Pas këthimit nga ushtria, vazhdon punën e mësuesit në shkollën e fshatit Greshnicë, ku punon bashkë me Xhaxhi Balin deri në vitin 1953. Pastaj vazhdon punën bashkë me Ramë Çelikun në shkollën e fshatit Cërvicë.

Nga viti 1960 deri më 1970 punon ne shkollën e Jagoll-Dolencës. Brënda kohës ka qenë edhe drejtor i shkollën për një mandat. Nga viti 1970 deri 1981 shkon për të punuar në Amerikë. Pas këthimit nga Amerika, vazhdon punën e mësuesit në shkollën e fshatit Trapçidoll. Në vitin 1982 transferohet te shkolla e Zabelit në Zajaz ku punon bashkë me Rexhë Rushitin, Sabri Dinin dhe Hajdar Limanin nga Zajazi. Në vitin 1985 pensionohet para kohe dhe këthehet perseri te djemtë e nipërit në Amerikë.
Kur e merrte malli për vendëlindjen, vinte në Sërbicë dhe takohej me shokët kolegët dhe miqtë e shumtë që i kishte.

Duke mos qene i mvarun nga përfitimet e librit poeti shum-en me te madhe te botimeve te tija i ka shperndare falas ne gjithe bibliotekat e shollave tetevjecare te rrethines se Kercoves si ne
Serbice,Tuhin,JagollDolence,Strellce,Kercove,Greshnice,Zajaz e Bacisht.Poashttu edhe ne gjithe bibliotekat e qyteteve te Maqedo- nise perendimore si ne: Struge,Diber,Kercove,Gostivare,Tetove,
Shkup,Prishtine,Tirane,dhe dy bibliotekave te shkollave shqipe ne
Chikago e Nw Xhersi. Xhersi.
Ne gjithe përmbledhjet poeti rendesi te posaçme i kushton mërgimit si plage e pasherueshme te populli shqiptare si dhe te poeti i cili numrin me te madh te familjes i ka ne Amerike.
Poeti me ante te poezive te tija i fton te gjithe mergimtaret te kthehen ne vendlindje dhe te mos lejojne qe femijet e tyre te asimilohen ne gjithe shtetet e botes.

Poeti ne fund te poemes LARG VENDLINDJES” i këshillon mergimtaret si vijon:

Te bashkuar vellezer
Te punojme 
Buken ne vendlindje 
Ta sigurojme
Ti lejm shtetet 
E perëndimit
Te marrim rrugen 
E kthimit 

Dhe femijet 
Ti shpetojme 
Para kohe
Mos i asimilojme 
Se do te pendohemi
Por,do te jete vone
As Zoti atehere
Nuk na ndihmon 

Pa pasuri 
E femije
Do te kthehemi
Ne shtepi
Do te bejme
Logari
Por fitimi nen “O”
Do te na vij…

Poeti Selim Adili me poezite e botuara ka marre pjese ne shume tubime festive,patronate shkollash,promovime,ore letrare
si ne Kercove,Struge,Diber ,Shkup,Chikago,Njw Xhersi,etj.Disa-here eshte shpërblye me mirënjohje.Ne vitin 2010 ne nje ore letrare ne Njw Xhersi vjershat e tija per femije zune vendin e pare dhe u
shpërblyen me shpërblimin “Odhise Grillo”
Poeti per femije Selim Adili deri tani ka botuar keto tituj te përmbledhjeve:
1. Gjume ne katin e shtate-poezi 1991

2. Neper shekuj neper prita –poezi- 1992

3.Burimet e zemres-poezi-1993

4.Erdhen zogjte shtegtare-poezi -1993

5.Mefailat e Zajazit-poeme-1993

6.Sulltana e Qafes-poeme-1993

7.Zemer me dy shigjeta-poezi-1994

8.Fryn nje ere-poezi-1994

9.Mikesha e fshatit-poeme-1996

10.Vallezon alfabeti permbledhje poemash-1998

11.Xheme Gostivari-poeme-2000

12.Jetoni mee ne-poezi-2000

13. Driza-poezi satirike-2002

14.Zogjte e Kercoves-poezi-2004

15.Qeni kërkonte shok-fabula ne rrime-2004

16.Malet na thërrasin-poezi-2004

17.Pranvera e buzëqeshur-poezi-2004

18.Dy gjelat-poezi-2006

19.Besiana-poezi-2006

20.Nje dritare nga kulla-poezi-2006

21.Kur buzëqesh jeta-poezi-2010

22.Shija e nektarit-poezi-2010

23.Hynoret e njerzimit-poezi fetare-2010

24.Shtigjeve te jetes-poezi-2010 Pr.Iljaz Kadriu-Chikago

Kushtuar 100-vjetorit te shpalljes pavaresise te Shqiperise.
====== == ===== = ====== ======= = ========

Shqiperija sot
Feste te madhe feston
100-vjetorin e pavaresise
Me shume gezim e kremton

Me 28-Nentore
U mbelodhen trimat ne Vlore
Ismaili ngriti flamuri kuq e zi
Dhe Shqiperise i shpalli pavarësi

U gezuan fushat
E malet me bore
Dasem e madhe
Behet ne Vlore

Hidhet vallja
Valvitet shamija
Kerset pushka
Edhe alltia

Brohoret populli
Rrofte Ismaili
Ai ligjëronte
Si zog bilbili

Pershendetje dhe gëzime
Uron burri-burrin
Me lot ne sy Isa
Puth ne cep Flamurin

Edhe femijet e djepit ne ate dite me bore
Tufa,tufa shkojne ne Vlore
Do te luajn valle do te kendojne
Ditelindjen Shqiperise do t’ia urojne

Por,shtriga Evropa plake
Sa keq veproi
Ne kater pjese Shqiperine
E ndau e copëtoi

Per kete u trondite
Gjithe bota mbare
Sa padrejtësi i behet
Popullit-Shqiptare

Ka ardhe dita Evropa
Gabimin ta korrigjoje
Si na ka ndare
Te na bashkoje

Gjithe shqiptaret
Me zemer celike
Te bashkuar te jetojme
Ne Shqiperine ETNIKE…

B A SH K I M I GJ I TH E K O M B E T A R E

Ju shqiptare 
Gjith kah jeni
Te nje nene
Te gjithe jemi
Gjith ku flitet
Gjuhe e Ilirise
I thon toke
E Shqiperise
Ketu nenen
Se mori gjumi
Ne djep druri
Na përkundi
Ne keto troje
Lindi burrëria
Krenaria
E trimëria
Ne kete toke
Nder breza
Kane linde Kastriota
E nene Tereza
Ismaila Q E Qemala
Shume Xheme Hasa
E Adem Jashara
Prandaj na duhet
O shqiptare
Te bejm bashkim
Gjithekombetare…

T R I N G A
====================

Tringe vajze shqiptare
Sokoleshe e malesise
Jeten e flijove
Te pragu i shtepise

Kundra cetnikeve te Mark Milanit
Luftove si burre
Per ta ruajtur nderin-vatanin
Komb,shqipe e flamur

Trimerisht luftove M Me hasmin balle per balle
Me plumb ne balle e qellove
Dhe nuk u dorezove e gjalle

Edhe Sulltane Qafa
Luftoi komitat e Serbise
Porsi ti e flijoi jeten
Para oborrit te shtepise

I dolet zot nderit,familjes
Gjithe kombit shqiptare
Me trimerine tuaj
U nguroset ne lapidare…

VOCËRRAKU I MITUR

Rrugëve të qytetit
Duke kaluar një ditë
Vëmendjen ma tërhoqi një djalosh
Me lotë mu mbushën sytë

Hapin e ndalova
Ta shoh atë vocërrak
Në fytyrë i zbehur
Pa asnjë pikë gjak

Dorën ma zgjati
Më tha t’i ndihmoj
Jam i mitur e i unët
Dua edhe unë të jetoj

Shtëpinë ma kanë djegur
Prindërit m’i masakruan
Edhe mua të ngratin
Në krah më plaguan

Jam pa shtëpi
Nën qiellin e hapur jetoj
Dyshek kam tokën
Si jastëk një gur vëndoj

Dorën në xhep e futa
I dhash ca dinarë
Mu falenderua vocërraku
Më tha jam Fatmiri-jam shqiptar- Kosovar

Fjalët e vocërrakut
Më prekën në zemër
Në fund kur ma përmendi
Atë të bekuar emër…

V L O R Ë S L E G J E N D A R E

Vlora jonë legjendare
Edhepse ishe e mbuluar me borë
Shqipërinë shtet të lirë e shpalle
Më 28-Nëntor

Plaku Ismail Qemali
Me shumë trima atdhetarë
E ngriti edhe flamurin
Kuq e Zi shqiptarë

Ti e para i theve
Prangat e robërisë
Grusht të madh i dhe
Sulltanit e Turqisë

Ti Vlorë ke rritur
Shumë trima atdhetarë
Rrite Ismailin e Avniun
Trima legjendarë

Avniu në mes Pazarit
Trimërinë e tregoi
Të mos shitet Shqipëria
Ai burrë e shpëtoi

Kurrë nuk do t’u harrojë
O burra Shqipëria
Me germa të arta
Për ju shkruan HISTORIA…

V I T I I R I SH K O LL O R

Kaloj gushti 
Erdhi shtatori 
Plot më fëmijë 
U mbush oborri
Shkoj në nxënësit
Dorë për dore
Për në shkollë
Si lulebore
Ca me lule
Ca me dardha e mollë 
Ua urojnë arsimtarëve
Vitin e ri shkollor
Shoku me shok
Përqfohen krejt 
Si mërgimtarët
Kur kthehen prej në kurbet,,, . . .

VETERANIT TË PARË TË ARSIMIT SHQIPTAR NË KËRÇOVË
(Kushtuar PERTEF (ABAZ)THEREPELIT 1909-1973)

Viti 1941/42
Na solli lumturi
Valon shqipja në trojet shqiptare
Në mes flamurit kuq e zi

Ne Maqedoni , Kosove e Mal te Zi
Në këto troje shqiptare
U zëvendësuan BUKFARET
Me ABETARE

Filloi arsimimi shqip
Në gjuhën e ILIRIT
Me germat e arta
Të Kongresit të MANASTIRIT

U hapën shkolla në gjuhën shqipe
Në gjithë Kërçovën mbarë
U mbushën fshatrat e Kërçovës
Me arsimtare e arsimtarë

Fshati Therepel i Skraparit të Shqipërisë
Na dhuroi arsimtarin e dalluar
Që në moshën e rinisë
Arsimit kujdes të madh i ka kushtuar

Në fshatin Jagoll-Dolencë
Deri në ditët e fundit të jetës punoi
Sa shumë gjenerata
PERTEFI edukoi e arsimoi

Në Jagoll-Dolencë i kaloi
Rini e pleqëri
31-vjet pa u kthyer
PERTEFI në vendlindjen e tij

Në vitin 1973
Mbaroi jeta e tij
Fshatrave për rreth Jagoll-Dolencës
U la një HISTORI

I qoftë toka e lehtë
Dhe i qoftë “LAVDI”
Në varrezat e fshatit JAGOLL
Prehen eshtrat e tij

Këtë veteran të parë
Të arsimit shqiptarë
E kujton me shumë mall
Gjithë populli kërçovarë…

T O P I I B E N I T

Beni është
Nxënës i mirë
I mëson mësimet
Me shumë dëshirë

Në shkollë me rregull
Beni shkon
Sportin shumë
E adhuron

Një ditë babi
I bleu një top
Që Beni i tij
Të luaj me shokë

Babi gjithmonë
E këshillon
Në rrugë me top
Të mos lodron

Se shumë makina
Qarkullojnë me shpejtësi
Mos t’i ngjajë Benit
Ndonjë fatkeqësi

Si çdo herë Beni
Me gjithë top
Doli në rrugë
Të luaj me shokë

E shutoi topin
Me shumë elan
I ra makinës
Drejt e në xham

Shoferi makinën 
E frenoi
Edhe Benin 
E qortoi

Beni u betua
Porsi burrë
Këtë gabim
S’do ta përsërisë kurrë…

STËRMBESËS SIME
(Kushtuar: Besianës)

Vonë një natë
Të bukur pranverore
Për të shkruar këtë vjershë
Mora një fletore

Vjershën e shkrova
Me rrezet e hënës
Dhe ia kushtova
Stërmbesës Besianës

Në atë çast më erdhi
Një flutur krahëshkruar
Ndoshta edhe ajo deshi
Pak për t’më ndihmuar

Më solli shumë kujtime
Për stërmbesën time
Që shëndrit si hënë
E bukur si zanë

Me fletore në dorë erdhi
E me lapsin në gji
Vjershës sime për Besianën
I dha shumë bukuri

Flutura erdhi
Të më japë frymëzime
Ose që të hyjë
Në këtë strofën time

Ndoshta flutura
Me krahë të shkruar
Diku Besianën
E ka takuar

Se Besiana e vogël
Është duke u rritë
Larg vendlindjes
Atje në Amerikë

Edhe s’bashku me fluturën
Ne vjershën e shkruam
Vargjet më të bukura
Besianës ia kushtuam…

R E XH E P V O K A

Në mes të Shipkovicës
Flamuri valon
Në bust Rexhep Voka
Shumë krenar qëndron

Malësisë së Sharrit
I jep hijeshi
Hëna rrezearta
Natën i bën shoqëri

Rexhep Voka i njohur
Si dijetar e atdhetar
Me këtë burrë krenohet
Gjithë kombi shqiptarë

Këshillat e tija
Duhet t’i realizojmë
Për komb e shkencë
Pa u lodhur të punojmë

Qëndro Rexhep Voka
Ashtu sypatrembur
S’do të harrojë malësia
Ndër vite e shekuj…

QAFES LEGJENDARE

Qafa eshte nje fshat 
I vogel e i bukur malor 
E zbukuron busta e SULLTAANES 
Rrethuar me lule e kuror

Sulltana e qafes 
Shqiponja e malesis
Ne vitin 1913-te para oborrit 
Vrau komitat e Serbis 

Ateher kur komitat
Ne Qafe bene kerdi 
Dogjen e shkatrruan 
Shume kasolle e shtepi 

Vrane theren e masakruan 
Burra, gra e femij
Jo me pak 
Se nentedhjet e dy 

Atehere Sulltana 18- vjecare 
Me nje flet gershere dhenshe ne dore
Ua mori gjakun babes e fshatareve 
E gjthe atyre qe rane deshmore 

Edhe ato sot te rreshtuar 
Rreth bustit te Sulltanes 
E shohin shqipen e malit 
Me fleten e gersheres

Sot ne Qafe ai qe do te shkoje
Me vetvehten do te bisedoje
A eshte ne enderr, a eshte i zgjuar valle
Qe pas 100- vitesh te kaluara 
E sheh Sulltanen ne Qafe si te gjalle 

Sa me gezim e ngroh dielli
Me embelesi e ndricon hena 
Ne hyrje te fshatit Qafe 
Shume krenare ne bust qendron Sulltana 

Qe me gjakun e saj te paster
Skuqi lemen e oborre
Qafes trime e legjendare 
I vuri me te larte kurore 

Qe krenohet me te Qafa 
Krenohet edhe ter malesia 
Vepren e saj per ta mbrojtur vatanin
Do ta trashigoje e gjithe rinia 

Shote e Azem Galices 
Tringa e malesise 
Dhe Sulltana e qafes 
Me gjak i shkrua vargjet e historise 

Kundra cetnikeve serbosllave
Si trima luftuan 
Per kombe e vatan 
Jeten e flijuan 

Per heroizmin e tyre
Populli shqiptare 
I ka shpalle Heroina 
E u ka ngritur LAPIDAR…

Emeri i ketyre heronjeve 
Nuk do te lexohet vetem ne permendore 
Por, ne shume rruge, shkolla 
Shoqeri kulturo- artiktike e shitore…

P O E T I T TË R I

Poeti i ri
Shkruan poezi
Për të rritur e fëmijë
Për të bardhë e të zi

Sa netë pa gjumë
Poeti kalon
Poezi të bukura
Për ne ai krijon

Shkruan për shkollën
Për shiun e borën
Për fushën e malin
Për pranverën e beharin

Për lumin e gurrën
Për gjelin e pulën
Për dimër me borë
Për kopshtin me mollë

Për hënën e diellin
Për yjet e ylberin
Për liqe e det
Për fshat e qytet

Shkruan për fëmijë
Që jetojnë në varfëri
Për ata që s’kanë liri
E jetojnë në robëri

Mirënjohës t’i jemi
Poetit gjithmonë
Se fëmijët e gjithë botës
Ai shumë i don…

PISHTARËVE TË ARSIMIT 
Viti shkollor – 1941/1942

Shpërthyet si vullkan
Kaluat kufirin
Te vëllezërit shqiptarë
Përhapët arsimin

Na mësuat shkrim-lexim
Në gjuhën e ilirit
Me germat e arta
Të Kongresit t’Manastirit

Vepra e juaj
Nuk mund të përshkruhet
As edhe me ar
Nuk mund të paguhet

Gjithmonë do t’ju kujtojmë
Ju arsimtarë të parë
E në zemrat tona
Do të mbeteni lapidarë

Vepra juaj e shenjtë
Vepër patriotike
Në zemrat tona do të ruhet
Kështjella heroike…

P I K T O R J A E M I R Ë

Piktorja e mirë
Pa shkuar në shkollë
E ka pikturuar natyrën
Pa laps e brushë në dorë

Fushën e livadhin
Sa bukur i ka qëndis
Majës së malit
I ka vënë një plis

Sa bukur natyrën
E ka pikturuar
Dhe i ka veshur
Një fustan të shkruar

Lulet e kopshtit
Se ç`i ka qëndisur
Si nuse me tel Kur është stolisur

Por edhe kopshtin
Nuk e ka harruar
Pemët me plot lule
Si me ar praruar

Kjo pra është pranvera
Pa shkuar në shkollë
Ka qëndis natyrën
Porsi një piktor…

P Ë R A K U LL O R E

Si qengjat në pranverë
Kur vrapojnë nëpër bregore
Ashtu fëmijët në verë
Vrapojnë për akullore

Xha Murati në qytet
Ka një ëmbëltore
Për të rriturit bën bakllava
Për të vegjëlit akullore

Akullorja fëmijët
Sa shumë i freskon
Por edhe për fyti
Disi i ngacmon

Mjeku fëmijët
I këshillon përherë
Gjëra të ftohta 
Mos përdorin asnjëherë

Se gjërat e ftohta
Fytin ua kallin
Pastaj para mjekut
Duhet të dalin

Jo, jo fëmijët
Hapin s’e ndalojnë
Çdo ditë për akullore
Te xha Murat shkojnë…

P A V A R E S I A E K O S O V E S

Sot Kosova 
Shpalli pavaresi
Ne bote eshte
Shteti me i ri

Enderren sot 
E realizoi Kosova
Arkitekt ka qene
Dr. Ibrahim Rugova

Kosova eshte toke
E Kosovareve arberore
Sot Kosova i theu
Prangat shekullore

Sa e gezuar sot
Ne Kosove zbardhi dita
Perkrahje per t’u pavarsuar
I dha Evropa e Amerika

Gezohu Kosove
Me fusha e male
Kete dhurate ta solli
Lufta clirimtare

Na rrofsh sa malet
Kosove o shtet i ri
Me bijet e bijat
Qe te udheheqin Ty…

OMBRELLA E LULES

Vajza e vogël
Çdo ditë në shkollë shkon
As shiu e as bora
Voglushen s’e pengon

Një ditë binte shi
Në fushë e në mal
Por Lulja e vogël
Hapin nuk e ndal

Lulja në shtëpi
Kishte një ombrellë
Babi nga Amerika
Ia kishte sjellë

Sa herë që binte shi
I bënte shoqëri
Me ombrellën dukej Lulja
Si lule në saksi

Lulja e ombrella
Ishin shoqe të mira
Se i ndihmonte Lules
Në ditët e vështira

O sa shumë lulja
Për ombrellën ka kujdes
Vendin ku të rri
Të mirë ia ka zgjedh…

M Ë S U E S J A

Mësuesen time
Sa fort e dua
Si nënë e dytë
Ajo është për mua

Bukur na mëson
E na këshillon
Për mua është
Si ylli me hënë

Na mëson të shkruajm
Bukur të lexojmë
Prindërit e më pleqtë
Gjithmonë t’i nderojmë

Sa të vij marsi
Mësuesen do ta befasoj
Me një tufë me lule
Të dyja festat do t’ia uroj

Dhe kudo që të jem
Kahdo që të shkoj
Vjershat më të bukura
Mësueses do t’ia kushtoj…

M E S U E S I I M I P A R E

Mesuesi im I pare erdhi
Nga Peshkopija e Shqiperise
Ne fshatin tem Serbice ndezi
Zjarrin e diturise

Ishte shume I ri
Me faqet kuq si molle
I kishte hije fjala
E ditari ne dore

Serbica e priti
Me lotet e gezimit
Mesuesi Mahmut Dumani
E beri vater te arsimit

Shkolla e Serbices
U shenua ne histori
Tetevjecarja ne gjuhen shqipe
E para u hap ne Maqedoni

Rrugen e Mahmut Dumanit
Nxensit e tij e vazhduan
Me emerin Skenderbeg
Shkollen e emertuan

Ne oborrin e shkolles
Busti I Skenderbeut qendron
Si nuse e stolisur
Para shkolles nuseron…

M E F A I L A T E Z A J A Z I T 

Lindën e u rritën
Të dy si binjakë
Historinë Zajazit
Ia shkruan me gjak

Burrërisht luftuan
Hapin s’e ndaluan
Për lirinë e kombit
Jetën e flijuan

Kurrë nuk do t’i harrojmë
Me mall do t’i kujtojmë
Këngët më të bukura
Do t’ua kushtojmë

Ata nuk kanë vdekur
Ata janë të gjallë
Populli i Kërçovës
HERO i ka shpallë…

L O T Ë T E GJ Y SH I T

Pran vatrës së shuar
Rrin babgjyshi plak
Gjithmone i menduar
Derdhe lot përzier me gjak
Djemt me gra e fëmijë
I kanw shkuar në kurbet
Babëgjyshi i moshuar
I vetmuar në shtëpi ka mbet

Gjithmone rri i menduar
Duke pir duhan
Për nipat e mbesat zemra
I ndizet si vullkan

Jetën i brengosur
Gjyshi e kalon
Dhe me vetvehten
Shpesh bisedon

Në fshat rrallë
Ka mbet ndonjë njeri
C’do ditë në këtë fshat
Mbyllet nga një shtëpi

Sa miq ka prite e ka përcjelle
Dikur kjo votër e kjo shtëpi
A sot votra rrin e shuar
Nuk ndricon asnjë shkëndi

Fshati gjallëri nuk ka aspak
Rrallë tymon ndonjë oxhak
Pa rini e pa burrëri mbeti P Plage e pa shuar është kurbeti..

M Ë R G I M I

Fshati është zbrazur
Nuk ka mbetur i ri G Githë kan shkuar në kurbet
Me gra e fëmijë

I kanë mbyllë shtëpiat
Nuk tymon oxhak
Sikur ka ra në zij
Gjithë fshati i ngrat

Mërgimi sa shumë
Na ka dëmtruar
Ara e livadhe
Kan mbetur të papunuar

Kurbeti na i rrëmbeu
Gjith djemt e rij
Dhe disa na i kthen
Fare në pleqëri

Fëmijët në gjuhë të huaja
Janë duke u shkolluar
Gjuhën e nënës
Shumica e kanë harruar

Rinia me kombe tjera
Kan filluar të martohen
O sa shumë shpejte 
Do të asimilohen…

L I R I S Ë

Mbarëtero Liri
Në tërë këtë botë
Që asnjë nënë
Të mos derdhi lot

Të mos na vriten
Djemtë e rinj
Të mos na mbeten
Jetima fëmijë

Paqa e liria
Kudo të mretërojë
Lirinë çdo kush
Në botë ta gëzojë

Liria është e shtrenjtë
Na tha gjyshi -plak
Nuk fitohet as nuk ruhet
Pa u derdhun gjak . . .

L I B R I I M

Kam një libër në shtëpi
E ruaj’ si dy sytë e mi
Me rregull e lexoj
Gjëra te mira prej tij mësoj
Me dituri më, pajis
Unë e ruaj e nuk e gris
E kam shumë shok
Në shkollë shkojmë të dy tok

Mesoj vjersha e tregime
Sa shumë kënaqet zemëra ime
Kur filloj t’i recitoj
Prind e mësaes i gëzoj
Libri’ im ka shumë shkronja 
Shtegëtojnë si Shqiponja 
Sa shumë gëzohet shpirti. im 
E marr ta lexoj që herët në agim

Nuk më shan e nuk më qorton 
Si prind i dyte më këshillon 
Ku të jem e ku të shkoj
Librin prej dore s’do ta lëshoj…

K R O I I F SH A T I T

Kroi në mes të fshatit
Pa u lodhur gurgullon
Ujë të ftohtë nga gurra
Ai na dhuron

Natë e ditë
Ai nuk priton
Njerëz e kafshë
Me ujë i freskon

Çdo mëngjes
Gratë qëndrojnë në rend
Kur mbushin ujë
Bisedojnë si në parlament

Nuset e reja
Më plakat i nderojnë
U bëjnë shërbime
Dhe i përqafojnë

Kroi ynë
Na qenka plak
Aq sa dihet
Për këtë fshat

Ky krua
Është autokton
Shumë ngjarje ka shënuar
Nga historia jaonë

Fshatarë e udhëtarë
Pranë kroit që kanë kaluar
Etjen me ujë të freskët\
Kroi ua ka shuar

Luftëtarët e plagosur
Uleshin e pushonin
Me ujë të ftohtë
Plagët i shëronin

Sot kroi i brengosur
Ka mbetur vetë
Djemtë, nuset e fëmijët
Kanë shkuar në kurbet…

K O S O V E

Oj Kosove
E jona krenare
Me shpirt e zemer
Te madhe bujare

Ti Kosove je
Toke shqiptare
Ditelindjen ta festojme
Me kwngw e me valle

Erdhi dita Kosove
Ti hudhish teshat e zise
Te vishesh e te zbukurohesh
Me teshat e nuserise

U gezuan gjith shqiptaret
Me zemer drangoi
Dhe dielli me rrezet e zjarrta
Ditelindjen ta uroi

Ti Kosove je
Bija e Shqiperise
Erdhi dita te ta urojme
Diten e pavaresise

E ne mergimtart
Larg nga mërgimi
Ditelindjen ta festojme
Me kenge,valle e lot gezimi

Sikur te kishim krah
Si shqipe te fluturonim
Gjithe do te vinim ne Kosove
Ditelindjen te ta festonim

Per kete dite gazmore
C’do bir shqiptari
I vdekur me qen
Duhet te cohet nga varri

Na rrofsh sa malet
Kosova e jone heroike
Jetofshim te bashkuar
Ne Shqiperine” ETNIKE”…

K Ë N G Ë G J U M I (II)

Porsa vjen nata
Atje në breg të lumit
Bretkosa u këndon fëmijëve
Këngët e ëmbla të gjumit

Lumi me ato valë
Ëmbël e ngadalë
Ashtu qetë e qetë
I përkund si në djep

Gjyshja mbi djep
Nipin e ledhaton
Edhe këngë trimërie
Ngadalë i këndon

Gjithmonë të prift e mbara
Si Gjergji paç zemër trimi
U bëfsh poet
I madh si Naimi…

K E N G Ë GJ U M I
Një nënë e re
Pranë një djep druri
I këndonte djalit 
Do këngë të bukura gjumi
Ti më rrofsh nënës 
Sa shkëmbi e mali 
E u bëfsh trim 
Si ADEM JASHARI

Ti u bëfsh princ
I këti dheu
E u bëfsh luftëtar
Por si SKËNDERBEU

Shkëlqefsh si hëna 
E si dielli 
Qofsh më i bukur 
Edhe se YLBERI
Qofsh me jetë të gjatë
E me zemër trimi
U bëfsh poet
I madh si NAIMI . . .

K Ë N G A E T R I M I T

Kur hap librin
E leximit
Me ngushëllojnë
Këngët e trimit

Trimat në këngë
Jetojnë
Të vërtetën
Gjithmonë e mbrojnë

Burrat këngët
Nuk i ndalin
Blerojnë fushën
Edhe malin

Zemër i japin
Gjithë rinisë
Edhe trimave
Të lirisë

Me këngë populli
Kërçovarë
I ka mbajtë trimat
Gjithmonë gjallë

Si Sulltanën
E Kalosh Danin
Sefer Husen, Mefailat
Osman Xhinin e Sadin Selmanin

Trimat me këngë i përgëzojnë
Për çdo fitore
I përgëzojnë heronjtë
Në përmendore…

GJ U H A J O N Ë

Gjuha jonë
Si gjuhë bilbili
Më e bukur është
Se gonxhe trëndafili

Është më e ëmbël
Se sheqeri
Më e ndritshme
Edhe se dielli

E dashur është
Porsi nëna
Rrezeartë
Sikur hëna

Më e pastër
Edhe se gurra
Që e flasin
Fëmijë, gra e burra

Ti gjuha jonë
Je në zemër të shqiptarit
Dhe të ruajmë
Ashtu si sytë e ballit…

GJ E L I K Ë N G Ë T A R

Gjeli është
Këngëtar
Këndon pa çifteli
E pa kitarë

I zgjon nxënësit
Hiç pa orë
Të përgatiten
Për në shkollë

Edhe punëtorët
I zgjon nga shtrati
Për në punë
Të bëhen gati

Edhe moti
Kur ndryshon
Me këngë gjeli
Na lajmëron

Gjeli bën
Punë humanitare
Sepse këndon
Hiç pa pare

Sot ka shumë
Këngëtarë
Që këndojnë
Veç për dollarë

Secili
Sipas qefit të vet
Del në binë
E pëllet

Gjeli këngën
S’e ndryshon
Si ka kënduar
Ashtu vazhdon

S’e këndon 
Këngën e kojshisë
As të gomarit
A të dhisë…

G E Z O H U K O S O V E

Gezohu Kosove
Gezohuni Kosovare
Sot i thyet prangat
E serbit barbare
Qe shekuj me rradhe
Te ka mbajte ne roberi
Duke thith gjak shqiptari
Kurre nuk u ngi
Kosova eshte djep
I shqiptarise
Kurre nuk ka qene
As do te jete i Serbise
Jemi me te vjeter
Jemi ne token tone
Kete historia
Na e deshmone
Djepin pas Karpateve
Sllavet ta kerkojne
Kjo eshte toke e Ilirise
E do te jete pergjithmone
Shtriga Evropa plake
Sa shume gaboi
Nenen Shqiperi
E ndau e coptoi
Gabimet Evropa
Duhet t’i korigjoje
Ashtu si na ndau
Duhet te na bashkoje…

POETIT TE DALLUAR KERCOVARE
Kushtuar: F E R I T R A M A D A N I T

Lindi ne fshatin LLagje
Ne nje familje bujare
Ferit Ramadani
Me tradita te larta kombetare

Ende si i vogel
Feriti si femij
Kishte talent te shkruaj
E te recitoje poezi

Duke shkruar
E duke recituar
Feriti u be 
Poet i dalluar

Shkruajti ne proze
Shkruajti ne poezi
Veprat e tia
I lexojme me kenaqesi

Por,vdekja e shkrete
Hic pa meshire
E mori Feritin
Pa na thene-Lamtumire.

Si nuk i erdhi keq
Vdekjes se shkrete
Te shuaj nje drite
Te marri nje jete…

Emeri i Feritit
Si poet e shkrimtare
Do te mbetet i paharruar
Te populli shqiptare

I qoft toka e lehte
I prift rahmeti
Qofte edhe Feriti
Nje lule XHENETI…
SELIM ADILI-poet

F A T K E Q Ë S I M O N I S T E

Këndo o Baçisht 
Këngë kreshnike si të bilbilit 
Qe shekuj me radhë i ruajte
Si dritën e syrit

Kendo e mos pusho 
Në gjuhën e nënes 
Që është më e ëmbël 
Se rrezja e hënës

Është më e ndritshme 
Se rrezja e diellit 
Është e stolisur 
Si kupa e qiellit

Ështe më e bukur 
Se era e trandafilit 
Është me e këndshme
Se kënga e bilbihit

Vite me radhë monizmi 
Të çonte drejt asimilimit 
Por për fat të mirë 
Nuk ia arriti qëllimit

Tërë botës I tregove
Në faqen e dheut 
Se jemi stërnipër 
Të Skënderbeut

Që na ka lind 
Nëna shqiptare 
E për ballë kemi 
Shqiponjën dykrenare . . .

ERDHI SHTATORI

Erdhi shtatori
Shumë i gëzuar
Pemët plot me fruta
Janë zbukuruar

Fëmijët tufa, tufa
Të kapur dorë për dore
Kan shaluar lapsat
Për në shkollë fillore

Me lule në duar
Nxitojnë e vrapojnë
Mësueseve të dashura
T’ua dhurojnë

Buzëqesh oborri
Shtatori si çdo vjet
Ashtu si fëmija
Kur buzëqesh në djep…

Zilja e shkollës
Sa me gëzim cingëron
Nxënësit për në klasë
Me buzëqeshje i fton…

D I T A E P A R E E SH K O LL E S

Sa e gezuar
Eshte kjo dite
Me shume malle
E kemi prite

Djem e vajza
Te gezuar
Duken porsi
Pellumba te shkruar

Me canta krahut
Plote libra e fletore
Vrapojne te gezuar
Per ne shkollwe fillore

Zilja bie
E s’pushon
Per ne klase
Newnesit i fton

Nxensit buqeta lulesh
Mesueses i dhurojne
Diten e pare te shkolles
Me përqafime ia urojne…

DESHMORIT TE ARSIMIT
(Kustuar Abdulselam Eminit)

17-Shkurti 1995 
Qoft i mallkuar 
Atë ditë Abdulselami 
Më gjak e ka shkruar

Të drejtat e shkollimit në universitet Duke i kërkuar pa armë në dorë 
Nga policia mako-sllave 
Djaloshi ra dëshmor

Në moshën më të re
Në lulen e rinisë
Kur duhej t’i shijonte
Ditët e Demokracisë

E goditi djaloshin 
Zemrën e shqiptarit 
Rrafalli i policit
I sllavit-gjakatarit

Që shekuj me radhë
Si kulçedër mali
Nuk është ngi duke thithë
Gjak nga shqiptari

Sa kaq veproi
Kulçedra plakë 
Shuajti një dritë 
Shuajti një flakë

Kurrë populli shqiptar 
Nuk do ta harrojë këtë djalë te ri 
Me germa të arta 
Do ta shënojë në histori . . .

BUZËQESHJA PRANVERORE

Buzëqesh marsi
Se vjen pranvera
Buzëqesh manushaqja
Atje ndër ferra

Buzëqesh kopshti
E trandafili
Me gëzim
Këndon bilbili

Buzëqeshin bimët
Si nga hera
Buzëqesh e gëzuar
Edhe luleshqerra

Buzëqesh kumbulla
Edhe dardha
U veshi pranvera
Rroba të bardha

Buzëqeshin mollët
E qershia
Çdo ditë u shtohet
Bukuria

Buzëqeshin lulet
Ndër livadhe
Mblidhen fëmijët
E lozin valle

Në pranverë 
Buzëqeshin krejt
Ashtu si fëmija
Kur buzëqesh në djep…

BASHKIMI GJITHKOMBETARE

Ju shqiptare
Gjith kah jeni
Te nje nene
Nje gjuhe jeni

Gjith ku flitet
Gjuhe e Ilirise
I thon toke
E Shqiperise

Ketu nenen
Se mori gjumi
Ne djep druri
Na perkundi

E na rriti
Mot pas moti
Na ushqeu
Me brume baroti

Ne keto troje
Lindi burreria
Krenaria e trimeria

Ne kete toke
Nder breza
Kane linde Kastriota
E nene Tereza

Mefaila
E Ismail Qemala
Shume Xheme Hasa
E Adem Jashara

Prandaj na duhet
O shqiptare
Te bejm Bashkim
GJITHKOMBETARE…

A T DH E U N A TH Ë RR E T

Në malet e Sharrit
Krisi pushka e parë
Thërret bijtë e Arbërit
Zot atdheut për t’i dalë

Mblidhuni shpejt
O burra Dardanë
Atdheu na thërret
Liri për t’i dhënë

Nuk durohet jeta
Nën pranga e zinxhirë
O gjithë do të vdesim
O të gjallë e të lirë

Nënëlokja përkund nipin
Në djepin e drurit
Duke i kënduar
Këngë për Bajram Currin

Të bëhen trima
Si Shota e Skënderbeu
Të bëhen mburojë
Sa herë t’i thërret Atdheu…

A D E M J A SH A R I 
E lumtur qoftë
Drenica që të lindi
Edhe Kosova
O trim që të rriti

Ti ndër të parët
Luftëtar i Lirisë
Ti i dhe grusht
Shtrigë Serbisë

Trimërisht luftove
Qëndrove si burrë
Jetën e flijove
Për liri, shqipe e flamur

Shotë e Azem Galicën
O burrë i trashëgove
Historinë me gjak
Ti Adem e shkrove

S’të harron Kosova
Zgjove botën mbarë
Populli legjendë
Hero u ka shpallë…

A B E T A R J A

Abetarja
Për shkollarë
Është si lulja
Me nektarë

Është thesar
Për çdo fëmijë
Që e pajis
Me dituri

Plot e plot
Margaritarë
Që i bën fëmijët
Dijetarë

Prandaj duhet
Çdo fëmijë
Ta lexojë
Me kënaqësi

Dhe ta ruaj
Si sytë e ballit
Se është drita
E shkollarit…

 

 

SELIM ADILI-poet
E N D RR A T E F L O R I M I T
-POEME MERGIMI PER FEMIJE- 
PERGATITJA E FLORIMIT PER NE AMERIKE
========== = ======== === == =======

Florimi i vogel
Erdhi ne shtepi
I fshinte lotet
Djali me shami!

Nga shkolla e shoket
E nga mesuesja ishte ndare
I kishte përqafuar
Lotet i shkonin zvarre!

Se neser vogëlushi
Shume larg do t’mergoje
Ne Amerike babai
Ku shkoi te punoje!

Syperlotur gjyshi
Florimin kur e pa
Nipi im i dashur!
Ca fjale ai i tha.

Atje ne Amerike
Shkolle e shoke ka plot
Vetem gjysh si une
Kurre nuk gjen dot!

Atje ti do te rritesh
Do te behesh burre!
Mirepo atdheun
Mos e harro kurre!

Ne vend te huaj
Mos bjer ne mashtrim,
Nder mend le te te shkoje
Se je ne mërgim! 
Atje ku s’degjohet
Asnje fjale e nenes,
Atje ku as rrezet
S’kane shkelqim te henes!

E ti mbaje mend
Nip i im Florim;
Shko por mos harro
Se je ne mërgim!

Atje ku rrethanat
Shume shpejt te shfarosin,
Gjuhen dhe kulturen
Nga shpirti ta varrosin!

Dhe nga uni s’njihesh
S’di per cka jeton!
Kultura e huaj
Thone-asimilon!

Por ata qe duan
Dhe qe kane burreri
Nga vendi i huaj
Kthehen perseri!

Ca here u ka rene
Atje te nderrojne jete
Amanet kane lene
Qe kjo toke t’i trete!

Ndaj gjithmonë,o nip
Atje ne mërgim
Ka shume aksione
Se ka mallëngjim!

E ti, nip i dashur
Nga keto fjale meso
Sa duhet atdheu;
Kurre mos harro!

Qyshkur neper shtigje
Shqiptaret kane qene,
Pa harruar gjuhen
Doket dhe atdhene!

E ti,nip i dashur
Kur te enderrosh ti!
Do te shfaqen ne gjume
Shkolla e shtepi!

Do te shfaqen rruge
Te kësaj mehalle,
Gezime, e shume lojëra,
Kenge e shume halle!

Por ti mos u lodh
As mos u perkul
Se malli per vendlindjen
Ndonjehere eshte vrull!

Ashtu sic do te nisin endrrat
Qe ne rini 
Do te shfaqet gjyshi
Si rri ne vetmi!

Duke pritur letra
Qe nipi t’ia shkruaj,
Nga vendi i larget
Nga toka e huaj!

Prej atje ku fati
Thone,kërkon kafshaten
E gjyshi yt,o nip
Ty ta fal uraten!

Te te prije e mbara
Jeta te shkofte mbare,
Ne bashke do te jemi
Ani se jemi ndare!

Une me hijen tende
Ditet do t’i kaloj
Do t’i pres castet
Kur te te takoj!

Edhe nese lodhem
E lotoj ndonjehere,
Me kupto,o nip
Se ne shpirt kam potere!

Vetem atehere kur letren
Do te ma shkruash, o trim
Kujtom se ne shpirt
Do te me linde blerim!

Atehere do te fortohem 
Atehere do te pres,
Nip i im Florim
Mos me len ne harres…

L A J M I I P A R E 
=====================

Mbremja sa kish rene
Dita vend i leshonte,
Nata me shume yje
Me henen aktronte!

Dielli se ku rrinte
Se ku bente drite?
Ndoshta prapa malit
Udhetonte per rrite!

E prape ne mengjez
Do t’i derdhe rrezet,
Qe kenga e gjelave
Heret te zgjaoje tezet!

Atje poshte nen fshat
Ku do te kullose tufa
Para u prin cobani
E ne shkolle shkon Xufa! 

Nga pylli i fshatit 
Nje kale zbret ngarkuar,
Shkon pas tij nje plak
Gjithmone i menduar!

Mjekerr e flokëzbardhur
Qendron ne oborr te shtepise
Per ndihme i vinin shpesh
Djemte e mire t’kojshise!

E gjyshi nuk harronte
U jepte çokollata,
U falënderohej djemve,
U falte dhe urata!
Ju paste gjyshi,djema!
Pikat e loteve i binin,
Per nipin qe e deshi 
Takimet ne kujtime i rrinin!

E nipi i tij,Florimi
Atje ne Amerike,
Hynte per ca vite
Per ta djegur ne shpirt!

E gjyshi per cdo dite
I priste takimet,
E mbulonin befas
Malli dhe pikëllimet!

Por nje dite trokiti
Postieri ne shtepi,
Gjyshi i doli para
Qendroi përpara tij!

Eshte per ty mixhok,
Nga nipi yt Florimi
Tha postieri Uke,
Dhe iku si trimi!

I gezuar nga momenti
Gjyshi letren hapi,
Nga syte lot i rrodhen
Si gurra nga shpati!

Ne heshtje lexonte
Fjalet e nipit te tij:
Une me ty gjithmone
Gjysh ketu po rri!

Me kujtohen takimet
Porosite qe mi the,
Atehere kur u ndame
Nga i shtrenjti Atdhe!

Ndaj tashti tek rri
Ketu ne Amerike,
Ne shpirt dic me kall
Ne zemer me ngul thike!

Dhe endem nder mendime
Per ju rri mendoj,
Nje dite do te kthehem
Atje te jetoj!

E ti ndoshta merzitesh
Ndoshta te vjen habi,
Por i dashur gjysh
Te lutem me beso ti!

Se eshte mahi e as rrene
Kjo vertete ka ngjare,
Ketu ne mërgim
Thura endrren e pare!

E N D RR A E P A R E
=========== = =======

Gjendeshim se bashku gjysh
Ne nje pyll te bukur shume,
Skaj me skaj shtrihej blerimi
Gurre e kalter rridhte lume!

Po!Ai ishte lumi i fshatit
Qe per dite zbret nga mali,
I jep jete e blerim fushes
Shkon per drite tek hidrocentrali!

Po!ai lumi i fshatit tone
Qe ne vere fal freski,
Bucet ne vjeshte,e ne dimer thone
Kthehet div,apo lubi!

E ne pranvere kur blerimi
Breg me breg e mbërthen,
Sa bilbila cicërima falin,
Lumi zerin s’ua rremben!

Kthehet tok me ta ne shoqeri
Zbrita dhe une ne breg per uje!
Hej!u zgjova aq pa pritur,
Atehere pashe token e huaj!

Pashe mërgimin ku jam larg
Ne kete vend ne Amerike!
Por ti gjysh nga mendja s’dole
Hyre ne prita per pusite!

Mu aty ku nje ujk mali
Si hajdut i hynte fshatit,
More ciften ta godasësh
Qe te tjere te mos levaren shpatit!

Do ta vras ket grabitqar!
Jehoi zeri yt kushtrim!
Vjen ketu ky te friksoj fshataret
T’i katandise per ne mërgim!

Jo! S’e le kete egersire te keqe,
Ne lule te ballit do t’i marr hak,
Qyshkur keti trolli i vardiset
T’i bej keq e t’i thure lak!

Atehere,gjysh,me doli endrra
Hapa syte dola nga shtrati,
Sa e rende qenka jeta
Kur s’te ec dicka per shtati

Ndaj te kuptoj pse atehere
Kur u ndame ti shume u merzite
Derdha lot si gurra e lumit
Do te me thuash se:Cka ujite?

Po! O gjyshi im i dashur
Derdha mallin qe me kaploi
Per vendlindjen ku ti ndodhesh
Endrren thur ty te te takoj!

E N D RR A E D Y T A 
=========== = ========

Ne enderr pashe i dashur gjysh
Sikur shkuam ne bjeshke per gjueti
U lodhem pake nga rruga e gjate
Uje te ftohte ne gurre kemi pi!

U nisem heret qe nga mengjezi
I ram bjeshkes pash me pash
Se bashku me ne ishte Llasi
I palodhuri ai murrash!

Gjithkah hynte e nuhaste
Te nxjerr nga strofullat egersit
E ne te dy o gjysh
I venduam mire pusit!

Atje larte te kepi i malit
Befas kërceu nga nje dushkaje
Lepuroshi i mjere qe i strukur rrinte
E-Llas murrashi deshi ta haje!

U zgju i mjeri e zuri te ike
Kaptonte perrenje e sa lendina
Por Llasi i shkonte rrufe
Sikur ishte gjeraqina!

E me ne funde lepurushi i mjere
S’mundi te rende e u dorezua
E mori Llasi ne goje
Dhe ne preher ma solli mua!

Te buzëqeshi fetyra ty o gjysh
Dhe u kthyem bashke nga gjuetia,
Enderrova darken si do ta shtronim
Per te shkruar vargje nga shija!

E N D RR A E T R E T E
=========== = =========

Posa gjumi
Me kaploi
Nje enderr e bukur
Me mashtroi!

Sikur gjysh
Isha ne fshat
Dite e bukur
Per marak!

Dasem te madhe
Bente kojshia
Ushtonte kenga
E alltia!

Dridhej fshati
Me gjithe kodra
Burra e gra
Loznin me lodra!

Kete gje magjike
O gjyshi im,
Se kam pare kurre
Ketu ne mërgim!

Sa te bukur dukeshin
Valltaret ne valle,
Te veshur nje
Me tesha kombetare!

Si dallge deti
Qe shume ushtojne
Valonte flamuri
Me shqiponje!

Ne balle te valles
Ti gjyshi im,
M’u duke fetyreqeshur
E zemertrim!

Te tjeret varg
Dore per dore
Loznin valle
Popullore!

Bashke me Ju 
S’u ndava dhe Une
Deri sa u zgjova
Nga i embeli gjume!

Dhe i thash vetes:
O –Florim!
Vetmi e brenga
Ka ne mërgim! 

E N D RR A E K A T E R T
======== = =========

Ne fund,gjysh,do te tregoj
Per nje enderr me rendesi:
Per shume net me rradhe e pashe
Se si me shfaqej nje kuti!

Sa e bukur ish ajo
Per ta kapur doren zgjata,
Por nder kohe ajo zhdukej
E me dore asgje nuk kapa

Ec kerkoje!me thirri nje ze
Dhe shiko se cka ka brenda,
Une nje nate i zura prite
Dhe pas saje sa shume renda!

E hapa pastaj ate kuti
Nje liber gjeta per mrekulli,
Nisa shpejt qe ta shfletoj
Por nuk munda ta lexoj.

Nje ze me erdhi me trishtim
E me thirri:O Florim!
Ate liber me kujdes e lexo
Per Atdheun cdo gje meso!

Nuk do te mundesh t’i kuptosh
Se je larg ne Amerike,
Ktheu ti ne vendlindje
Per te mesuar cka eshte rrite!

Ndaj libri per cdo nate
Ty përpara do te dale,
E do te thote:Tek ti une erdha!
Por ti s’me deshe,ore djale!

Ashtu ne mendime,o gjyshi im
Solla ketu nje vendim:
Ne vendlindje kthehem perseri
Edhe ne paste halle e varferi

Ne vend te huaj cdo kush le ta di
Endrra te shfaqet,e loti ne sy,
Te rremben mërzia dhe pikëllimi
E ne vetmi te mbyt përmallimi

Per Atdheun qe i duhen burra
Per te secili le ta dije,
Si me pene,edhe me gisht
Jeten duhet t’ia fale=ta shkrije!

Endrrat, Florimi qe pati enderruar
Gjyshit ne leter ia kishte shkruar,
E gjyshi me lot ne sy letren përqafoi
Dhe nisi ne vargje ti shkruaj e ti tregoj 

L E T E R PER F L O R I M I N

Gjyshi nje dite
Solli vendim
Te shkruaj nje leter
Per nipin-Florim

Deshi te shkuaj pake
Para se te fillon
Por letra u zgjat
U be sa nje roman!

I shkroi per jeten
Te shkreten-vetmi,
Si rri pa niper
E mbesa –ne shtepi

E gjyshi i lodhur
Me lot loton,
Ne shtepi me vetvehten
Shpesh bisedon

Edhe fshati i mbetur
Pa te rinj e te reja,
Dasmat pa krushq
Sikur u bie rrufeja!

Arat shkretëtira
Me ferra mbuluar
As grur as miser
Ne mulli s’eshte bluar!

E shkolla e mbetur
Ne vetmi loton,
Nxensit-mergimi
I asimilon!

E oborri i saje
I mbetur i shkrete
Cdo te mbese ne fshatra
Cka ka ne qytet!

Ndaj o nip
Gjyshi te therret
Ktheu ne vendlindje
Shtepia te pret!

Kthehu nipi im
Mos me len te vuaj
Se dielli i mërgimit
Na ka bere te huaj!

E ndjehemi te huaj
Ne prag te vatanit
I ben vend te luaj
Te huajit e tiranit!

Cka te te them tjeter
Eja se te pres!
S’mund te nderroj jete
S’mundem Une te vdes!

Ndaj do te pres o nip
Cdo mbremje e agim,
Me kupto se thërras
Edhe ne gjume:O FLORIM !

K TH I M I I F L O R I M I T NE F SH A T
======== = =========== == =======

Letra gjyshit kur i erdhi
E lexoi e shume lot derdhi
Foli me vetvehten gjyshi i mire
Do te vish valle Florim ore bir!

E ne heshtje ra ne mendime
Dita e nata pa gjume i shkonte
Si t’i kaloje ata agime 
Florimin kur do ta takonte!

Por nje dite kur doli ne kojshi
Vrapoi nje femije përpara tij,
Dhe e pyeti plaku:Perse nxiton
Kaq shume qe rend ti Agron?

Shkoj te pres babain 
Sot ka thane se do te mberrije,
Ne aeroport kurre nuk kam qene
A do ta gjej ate vend nuk e di!

Te paste ty xhaxhi,o trim i mire
Te prift e mbara,o bir,
Ne cilin shteg qe nis njeriu
Do te mberrije kur eshte per te mire!

E kur te mbërrij aty babai
Dili para e merre ne përqafim,
Por mos harro pa e pyet ate
Mos ta ket pare nipin tim-Florim!

Mos u merzit per te,mixhok
Pa pertim do ta pyes përpara,
Edhe Florimin nga kurbeti
Sa ma shpejte e sjellte e mbara!

Dhe u ndane plaku e djali
U nise ai per rruge te prese
Mendjen mbante tek porosia
T’ia thote babit pa vonese!

E papritmas ne befasi
Aeroplani solli mergimtaret
Babai i Agronit dhe Florimi
Dolen krahas nder te paret!

Me mall e zjarr u përqafuan
Moren taxin per udhëtim
Eh,ta dish sa eshte përmalluar
Gjyshi yte ore Florim!

I tregonte rruges kur afroheshin
Buzeqeshte Florimi i përmalluar,
Nga dita e ndarjes e deri sot
Sa here gjyshin e pate enderruar !

Mendoi ne vehte e heshti ai
Kur makina ndaloi ne porte,
Nga oborri doli gjyshi
Plak i maleve dhe i forte!

Mire se vjen, o nip i dashur!
Nxori nagantin e shtiu perpjete,
Nga gezimi u trazua fshati
U trazuan ne qiell rete!

S E L I M A D I L I -poet
======= ======

.

S E L I M A D I L I-poet 
======= ======
V A LL E Z O N A L F A B E T I 
================ =================
(P O E M E PER F E M I J E)
======= === ======== 

Ishte dite e madhe
Dite e bukur shume;
Shkronjat ne frymëzime
Vershonin si lume!

Valle!Ku po shkonin
Ate dite te mire?
Te gjitha marshonin
Per ne Manastir!

Kapur dore per dore;
Asnjera nuk mbeti!
Si ne kor kendonin:
Rrofte Alfabeti!

Si shqiponje e para-
A -ja hyri shpejt e shpejt!
Oh! Te prifte e mbara,
Po vijme,po vijme krejt!

Tha B-ja,burbuqja
Dhe kërceu ne valle.
Nga gezimi qeshen
Fusha edhe male.

Pas saj mbërriti C-ja
Me hapa dalengadale
Nga gezimi bërtiste
Kalle,moter,kalle!

C-ja e lehte si flutur
U gezua shume,
Dhe kërceu ne valle
Si peshku ne lume!

D-ja kur shikoi
Se vallja po rritet,
Nxitoi e nxitoi
Si lulja kur valevitet.

Afer saj DH-ja
Lehte-lehte u nis
Mendjen nuk e lodhi
Hyri si ne fis!

E-ja porsi era
Me krahet e lehta
Tha,U lumshin krahet
Shoqe tungjatjeta.

Jam Ë-ja krenare
Une nuk jam e huaj
Me pritni ne valle
Jam motra Juaj.

F-ja bukuroshja,
Nuseron si lulebore!
Me e-ne si flutur’
U zune dore per dore!

G-ja gojarta
Gezime pergadite
Me vargje te poeteve
Femijet i rrite.

GJ-ja syrin pishe
Me hovin duhi
Krah per krah niset
Me motra ne gji.

H-ja shpejt e veshi
Fustanin lale-lale
Doli mu tek sheshi
Ku luhej valle.

I-ja sa e vuri
Piken përmbi koke
Nga qielli i thirri
Gjithe yjte ne toke.

Posi ngjale liqeni
J-ja trupselvi
Hidhet e përdridhet
Oh!sa mrekulli.

Ne log kuvendi
K-ja hyri vete
Ku peshohej fjala
Si margaritar ne det.

Kjo L-ja nazemadhja
Sikur lind nga nena
Jam une drite ne errësire
Stolite m’i fal hena.

MeLL-en ne rrime tok
Jemi si binjake
Nga t’i kthejm mendimet
Vijne me kurore herake.

M-ja ngjitet malit
Me zogj e drenusha
Nga buzëqeshja e tyre
Blerohej edhe fusha.

Si ninull djepi
N-ja numëron
Pa mua nena
Fare nuk ju don.

Nuk vonoj pas saj
NJ-ja rreth ujevare
Ne nje do t’u mbeledhe
Ne Konice e Tivar…!

Jam O-ja qeshet
Qeshet si ylber
Oh!ne atdheun e lire
Abetarja zemersheqer.

Po,jemi,vertete jemi
Thote P-ja si trime
Eni gjithe se bashku
Te nisemi ne agime!

Q-ja hap pas hapi
Ecte e buzëqeshur,
Sa sokola malesh
Rrugen tone kane ngjeshur.

R-ja rreth e rrotull
Trazohet si era,
U ringjall hareja
Si ne prill-pranvera!

Rrethit ecte Rr-ja
Rruges se përmendur
Vallja rrezendritur
Dendur,vinte dendur!

S-ja syrin strall
Sa shume simpatike;
S’do t’i bejne as lutje
Shpirtit asaj fisnike!

Zgjati doren e merr
Sh-en qe boten shkundi,
Nga shkelqim i shqipes
Erresiren e mundi.

T-ja vrau tiranet
Ata shpirtkatrane!
Tha:Te rriten vogëlushet
Atdheut ane e mbane!

Thana lulëzon e para
Kjo s’eshte shaka
Th-ja nga gezimi
Qeshi ha-ha-ha!

Zerin s’do ta uli
Tha U-ja zanore,
Oh ! sa bukur gocat
Loznin dore per dore.

Rrofshi gjate sa malet!
Uroi V-ja Viktoria,
Nuk pushonte vallja
Ne frymëzimet e mia!

X-ja si xanxare

Eshte si bukurez,
Nxiton ne cdo dritare 
Dhe shpresat i ndez.

Te lindin frymëzimet
Me vargje te gjata;
Xh-ja i hapi krahet
Dhe shpërndan dhurata!

Sa ngjyra ylberesh
Y-ja i ka shtruar
Kush na e prek nderin,
Vatren e ka shuar!

Zukame e pranveres
Blerimit kur i rritet
Z-en se len zogu
Fare te venitet !

ZHurmeronte Zh-ja
Tretej flake qiriri;
Eshte kjo vula jone
Kongres mban Manastiri!

Me fjalet e gjuhes shqipe
Bleron alfabeti,
Per kenge e per tregime
Na shtohet vullneti.

Do te shkruajne poetet
Bote,moj,gezohu pak!
Per shkronja te gjuhes shqipe
Trimat derdhen gjak !

Sa here u versulen
Kur shkruhej Evetari
Turku nga Azia
Greku,serbi-bishari!

Por dielli i rrites
Lindi nder agime,
Qe te shkruhen vargje
Te poemes s’ime!

E te rriten vogëlushet
Te shkruajne gjuhen e Ilirit,
Me shkronjat e shqipes
Te Kongresit MANASTIRIT!

Dhe enderrime te thurin
Kaltroshe eshte liria
Nese vallezojne shkronjat
Ne vargjet e mia…!

SELIM ADILI-poet

 

S U LL T A N E Q A F A

Vuajti shume populli kercovar 
Here nen mbret e here nen kral 
Nen sundimin e Turqise
Nen terrorin e Serbise

Ka luftuar nenper prita 
Me hajdute e me komita
Qe kane vrare e kane plackitur
Kan djegur shtepi e kane grabitur 

Egersisht duke vrare e there
Fshat ne fshat e dere me dere 
Po me large qe i shkoi nami 
Ka qene nga Brodi- Mikail Kapedani

Fshat ne fsht ai kishte rere 
Njerze te pa fajshem duke vrare 
U ka shkuar njerzeve te dera 
I ka vrare e therur si shqerra

Fshat ne fshat me redhe ka shkuar 
Ne fshatin Qafe qenka qelluar 
Edhe fshatin e pate rrethuar
Burrat e Qafes i ka mashtruar

Me dredhi burrat i ka mashtruar 
Armet ne bese i paten dorzuar 
Por s’mbajti bese aj faqezi 
Ia dhane flaken Qafes shtepi me shtepi

Zenel Qafa nje burre i zi 
Merr abdes ne nje kusi 
Mazllam Qafen ate burre dahi 
E paten lidhur ca faqe zi 

Doli Sulltana ne hajat 
U ra duarve me shuplake:
Qyqja nane do te derdhet gjak
Do te drdhet gjak nje gjak i zi,
Do te vriten burrat, do te therin grani 

Vrik e vrik doli ne shkalle 
Gajret babe, mos u lidh i gajlle 
Hajt Sulltane ti bene gajret 
Bashke me baben sot me vdek

U kethye Sulltana hyri ne dhome 
Gersheret e dhenve me dore i kishte zene
Flutirimith kishte dale ne leme 
Ja nguli shkaut ne xhamadane 
Ja kishte nxjerre tejmatane 
Te vdekur ne toke e kishte lene.

Oj Sulltane 
Sokoleshe e malit
Vrave nipin e Mikajlit 
Zbardhe faqene shqiptarit

Vrave nipin e kapedanit 
More gjakun e babe Mazllamit.
Ne Kercove jo s’ka lindur nena
Cuce trimeneshe si Sulltana 

Kapedani bertet mbi krua 
Ikni burra se na vrau nje grua!
Vrane e therr me gershane 
Nipin tim e la te vdekur ne leme 

Ikte Mikali hapa hapa- 
Ikni burra se na vrau Qafa!
Kur i numeroi shoket ishte vertetuar 
4 -te vdekur e 3- plaguar

Ore Mikail ore komit 
Ne Qafe e gjete ate qe ke lyp
Te mos ishe marre me tradhti 
Te gjithe shoket do ti kishim gri

Do ta merrte vesh gjith shqiperia 
Se cfar trimash ka rritur malesia,
Do te merrte vesh edhe krali 
Si e ruan vatanin shqiptari

Per t’i ruajtur keto troje me ndere 
Kemi derdhur gjak perhere 
Kush e ka mendjen te na sulmoje 
Si Mikajili i Borodit do te KALOJE…

KALAJA E KERCOVES

Kalaja e Kercoves
Te dashur femij
Si nuse e stolisur
Kercoves mbi krye I rri

Sa e lumtur dikur 
Kjo kala jetonte 
Busti I Skenderbeut
Sa shume e zbukuronte 

Flamuri kuq e zi 
Mbi krye I valonte 
Nga gezimi kalaja 
Sa nuk fluturonte 

Ne si nxenes 
G’do vjete e vizitonim 
Plote me lule 
Bustin e rrethonim 

Por, koha ndryshoi 
Erdhi komunizmi ne fuqi 
E zhduken bustin e Skenderbeut
Ku e cuan as une nuk e di 

U propozoi kercovarve 
E atyre qe jane ne pushtet 
Bustin e Skenderbeut 
Ta kethejne ne vendin e vet…

K O N G R E S I I M A N A S T I R I T

Me 14 –Nentor-1908
Nga kater enet e Shqiperise mbare
Nga 26 qytete e 24 klube shqiptare
Gjithe shkrimtare e dietare

Ishte dita shume e mire
Gjithe marshuan per ne Manastir
E mori vesht gjithe bota mbare
Mbajn Kongres shkrimtaret-shqiptare

Gjithe njerëz te penes
Me Mit’hat Frasherin 
E Gjergj Fishten ne ball
Kongresi solli vendimin
Per unifikimin e alfabetit shqip 
Te populli shqiptar
Shkronja zgjodhen aq sa duhen
Se kombi e gjuha me keto ruhen
Me kete u nis nje jete e re
Qe edhe sot e gezojme ne

Bashkimi i shqiptareve ketu u be
U përqafuan si vellau me vella
Gege,Toske,Musliman e te Krishtere
Hoxhe,prift e te tjere

Kongresi i alfabetit te gjuhes shqipe
Eshte me rendesi te madhe historike
U mbajte ne prag te pavaresise
28-Nentorit 1912-Ditelindjes te Shqiperise
Keta dy festa kombi shqiptare
Kudo qe gjindet ne boten mbare
Kurre te mos i harroje
Me kenge e valle c’do vjet t’i festoje..

VIKTIMAVE NGA AKSIDENTI
AUTOMOBILISTIK NË AMERIKË
M a j – 1 9 7 5 v
Kushtuar: FAZLI REXHEPIT,
TEFIK ZIBERIT E VELI ISEJNIT

U mbushën 
Plotë 20-vite
Nga tragjedia
E asaj dite

Kurrë nuk harrohen
Ata tri emra
Na djeg malli
Na përvelohet zemra

Lotët në sy
Ende nuk na janë tharë
Prind, vllezër e motra
Për ju duke qarë

Kurrë nuk mundemi
T’u harrojmë
Të pikelluar
Me lot u kujtojmë

Pa Ju nuk na gëzojnë
As këto pranvera
Që nuk kanë shie
Si vitet tjera
Pa rreze dielli
Pa dritë hën
Gjak pikëllojnë
Tri zemra nëne

Fatkeqësia
Juve u gjeti
Fazli o vella 
Veti treti

Mu në lulen 
E rinisë
Larg vendlindjes 
E shtëpisë

Vdiqët o djem
Në tjëtër dhe
Plagë e rëndë 
Mbeti për ne

U munduat
Për kafshatën e bukës
Vjet pas vjeti
Plagë e pa shuar
Është kurbeti

Ti Amerikë
Me tjerat shtete
Plagë e hapur
Në zemrat na mbete

Mallë e lot
Për shtëpinë
Për vendlindjen
E gjithë njerzinë

Do të kalojnë
Shumë vite e mote
Duke i mallkuar
Këto rrugë bote

Nuk do të thahet
Kjo gurrë loti
Duke pritë e përciellë
Mot pas moti

Disa në Amerikë
Zvicër e Gjermani
Ca në Francë 
Austri e Itali

Në gjithë shtetet
Të shpërndarë
Na përvëloi
I shkreti mallë

Neve këtu 
Në Amerikë
Loti në tokë
Gjithmon na pikë

Për vendlindje
E atdhe
Dhe për cerdhen 
Ku kemi le

Na djeg malli
Na përvëlohet zemra
Kur na kujtohen
Këto tri emëra

U qoft toka e lehtë
U prift rahmeti
Qofhshin edhe ata
Tri lule Xheneti

Babgjyshi plak
Na e la si amanet
Bukë e krypë
Por, secili në vendin e vet

Mos e shijoni
Bukën e kurbetit aspak
Se është e gatuar me lot
E përzier me djersë e me gjak…

GJ E RGJ K A S T R I O T I-SKËNDERBEU

Vepra të larta 
Arrite Skënderbe – vigan
Luftove kundër turkut 
Ashtu si luan

Mbrojtës I të drejtave 
Të shqiptarëve e të qytetrimit 
Duke I thyer 
Prangat e robërimit 

Me shpatë në dorë 
I shpejtë si rrufeja 
Dole fitues
Më 25 beteja

Kundra robërisë 
Barbare-Osman
Që trojet shqiptare 
Me gjak na I lanë

Sot krijmatria 
E shpata e Skënderbeut 
Qëndron në Vijenë
Për ballë të muzeut 

Si në shumë vende të tjera 
Ky trim legjendar 
Në mes të Prishtinës e Shkupit
Qëndron si I gjallë
Të gëzuar o shqiptarë 
Në këtë mëmëdhe 
Festoni 600 vjetorin e lindjes
E të madhit Skënderbe

Të bashkuar ku do që jeni 
Në faqen e dheut 
Që të shërojmë 
Plagët e atdheut 

Mos u mashtrojë 
Kurbeti I mallkuar 
Askend s’do ta gjeni
Sofrën e shtruar… 

G U R I E GJ A R P Ë R I

Një gur shumë i madh
I mocëm sa është jeta
Jetonte krenar 
Në trojet e veta

Guri i pa lëvizëshëm
Qëndronte në vendin e vet
Nuk mundej t’a dyndëte
As kral e as mbret

Guri nuk tutej
Nga era e stuhija
Jetonte i lumtur 
Në trojet e tija

Një ditë një gjarpër
E luti që të strehohet
Nga dielli i nxehtë
Pakë që të mbrohet

Guri ishte mikëpritës
Gjarpërin e lejoi
Por, ai mbeti nën gur
Më gjatë të banoi

Kaloi një kohë e gjatë
Gjarpërit u shumëzuan
Një ditë në një tubim-miting
Të gjithë u tubuan
Gjarpëri plak
U lexon referat
Në këtë vend u thotë s’ka tjetër
Se ne më të vjetër

Guri i foli gjarpërit
Pse gënjen e shpejton
Ti në shtëpin t’ime
Me qira banon

Të pyesim tha tokën
Ajo do të dëshmojë
Kushë është më i vjetër
Drejt do na tregojë

Toka u dritht
Si me shkuar tërmet
Gjarpërit nga frika ikën
Asnjë nuk kishte mbet

Guri nuk lëviz fare
Vendin s’e lëshon
Se në atë vend ka qenë
Më i vjetër AUTOKTON

Kështu ndodhi me Kosovën
Sërbia s’e lëshonte
Se është djepi i sajë
Botës i trumbetonte

Por këtë gjë
Historia e dëshmoi
Sërbët mbetën 
Me gishtin në gojë

Bota Kosovën
E avansoi
Shtet të pavarur
E KURORIZOI… 

T R A D I T A T DH E B E S A SH Q I P T A R E

Traditat shqiptare ruhen
Më shumë në malsi
Ashtu si gjyshja gjërat
Në arkën me dry

Mikpritja e besa shqiptare
Janë ma në emër
Me bukë e krypë
Edhe me zemër

Shqiptari besën
Ndokuj kur i’a jep
As shpata e sopata 
Ate nuk e pret

Trimëria e malsorve
Është e njohur në botë
Për mikun bukë e krypë
A për hasmin barot

Kënngët kreshnike
Me lahutëë e cifteli
Ruhen e këndohen
Në tërë ate malësi

Këngët e dasmës
Si të bilbilit 
I ka ruajt malësia
Si dritën e syrin

Dasmat malsore
Me këngë e valle
I zbukuron më tepër
Veshja kombëtare

Gjithë festat vjetore 
Malësia si harron
Me këngë e valle
Gjithmonë I kremton

Malsorët për liri 
Gjithmonë kanë luftuar
Historin me gjak
Malsisë i’a kanë shkruar…

LARG VENDLINDJES
PASOJAT E MERGIMIT

Kush nga dëhsira 
E kush nga halli
Lam vendlindjen
Per së gjalli

I lam shtëpiat
Të mbyllura me dry
Dielli e hëna 
U bëjnë shoqëri

E lam tokën 
Të pa punuar
Bari e ferrat
E kane mbulaur

I lam shkollat
Pa shkollar
Prindrit në mërgim
Fëmijët i kane marrë

I lam prindërit 
Në vetmi
Rrin natë e ditë
Me lot ne sy

Djemt e nuset 
I kujtojnë
Larg vendlindjes
Ku jetojnë

Si kashta e kumbarës
Të shpërndare
Gjith punojne
Si rrogëtare

Ditët e netët
I numrojnë
Vallë edhe njëherë 
A do t’i takojnë

Se në fshat 
S’ka mbet njeri
Edhe në varr 
S’ka kush t’i shti

Thonë na lan djemt
Të përvërerë 
Porsi Dimeri
Pa Pranverë

Disa i kane lënë
Në mëshir të Perendis
T’u bëjnë izmet
Grat e kojshis

Shumë prind kanë mbetur
Të vetmuar si të ngratë
Bukëne e njomin me lot
E disahere e hanë thatë

Dergjin në shtrat
Si në ferra
Presin tu hy
Djali te dera

E ka marrë malli
Nënën të ngratën
E pret djalin
T’i fali uratën

S’a herë djemt
Që i kujtojnë
Kurbetin e shkretë
E mallkojnë

Kushë i pari
E zbuloj kurbetin
Mos e gjet
Kurrë selametin

Na i mori djemt
Shumë të rij
E disa na i ktheu 
Në pleqëri

Ca të smurë
E ra në hall
Ca të thinjur
Me rrudha në ball

Shume prind
Të mërzitur
Në arkivol
Djemt I kanë pritur

Nëna e shkretë
Me lotë ndër sy
Për djalin e vetëm
Po mban zi

Unë i shkreti
Kurbetqari
U ndava nga prinderit
Si zog shtegtari

Shume i ri
Dola nga shtëpia
Por jo nga qefi 
Por nga varfëria

E lash vendin
Ku kam le
Në vend të huaj
Kam bërë fole

E lash nusen e re 
Si vetima
I rrit fëmijët
Pa babë si jetima

Edhe gjumin
Se bëjë rehat
Duke i ëndërruar
Natë për natë

Me vetvehten
Bisedoj
Vallë i gjall te shtëpia
A do të shkoj

Nga mërzia 
Me dhemb koka
Më bëhet më e rënd
Se dielli e toka

Thrras nënën
Të ma ledhatoj
Ndoshta dhimbja
Do të më pushojë

Do djem të mire
Kurbetqare
Prindërit me vehte 
I kanë marre

Por, si ngroh dielli
Si sheh hëna
Rrine të mbyllur
Nëpër dhoma

Su pelqen jeta
Prinderve aspak
Rrine si në burg 
Shtëpiak

Si të dënuar
Pa vendim
Te shtëpia
Mendja u rrin

Rrinë me zemër 
Të plagosur
Si të vdekur
Të pa varrosur

Ditët e netët
I numrojnë
Në vendlindje
Kur do të shkojnë

Cerdhen vetë 
Ku e kanë ndërtuar
Atje u ka lezet
Për të jetuar

Dhe u kujtohen
Fjalët e plakut
Kur ua thoshte djemve
Rreth oxhakut

Kudo djem
Që të shkoni
Vendlindjen kurre 
Mos e harroni

Mos e shuani zjarrin
Në oxhakun e vjetër
Se nuk do të mundeni
Të ndizni zjarr tjetër

Se është mase 
E vërtete 
Guri i rënde peshon
Në vëndin e vete

Buka e kurbetit
Është e hidhur
Thoshte plaku
Duke u dridhur

Edhe qante
Baba plak
Se është e gatuar me lot
E përzier me djerse e gjak

Të bashkuar vllezër
Të punojme
Bukën në vendlindje
T’a sigurojme

Ti lëmë shtetet
E perëndimit
Të marrim rrugën 
E kthimit

Dhe fëmijët 
Ti shpëtojme
Para kohe
Mos i asimilojme

Dhe nuk duhet
Vec për pare
Në vend të huaj
Të bëhemi varre

Se shumë burra 
Që kane vdek
E kanë lënë 
Me amanet

Eshtrat t’ua cojne
Në vendlindjen e vet
Se toka e huaj
Nuk i tret

Prandaj duhet
Të mendojm
Në vendlindje
Prape të shkojme

Se do të pendohemi
Por do të jet vonë
As zoti nuk mund 
Të na ndihmone

Pa pasuri
E fëmijë
Do të shkojme
Në shtëpi

Atëher do të bëjmë
Llogari
Por fitimi nën 0
Do të na vij

Prandaj duhet
Mirë ta dini
Se shume pasoja
Na sjelle mërgimi…

DESHMORVE NE LUFTE KUNDRA KOMUNIZMIT 
(Nga fshati SERBICE)

Si Prekazi 
E Drenica
Burra trima 
Ka pasur Serbica

Luftuan me komunizmin
Balle per balle
Trima te shquar
Te Ballit Kombetare

Nje nder trimat nga Serbica 
Gjith duhet t’a dini
Ka qene komananti 
Shefki Jagodini

Do t’u numrojme do burra
E trima luftare 
Qe e luftuan komunizmin 
Nga Balli kombetare

Plaku qe luftoi 
Kundra komunistve balle per balle
Ishte Ismil Imeri-Caushi 
Nga balli kombetare

Luftar qe dridhej toka
Ashtu si nga termeti
Ishte nga Serbica 
Xha Bale Domazeti

Perpara bertiiste
Nuredin Elezi
Halim Kadriut I kishte hije
Ne dore mitrolezi

Pran tij luftonte 
Mustafa Adili
I kendonte pushka 
Por si zog bilbili

Bini burra bini 
Bertiste Shaqet Ajdini
I mbulonte komunistat 
Baroti e tymi

Gjithmon ne balle te luftes 
Qe vraponte I pari
Ishte Mehmet Neziri
Nexhbudin e Shukri Miftari 

Trimat qe luftuan 
Si Sadin Selmani
Ishin Fazli Bekteshi
Sadin Zeqiri e Shefki Rizmani

Edhe Baki Ipcen 
S’duhet te harrojme 
Vellezerit Mustafa e Ramazan Zenkun
Duhet ti kujtojme 

Te gjithe keto trima
Me arme ne dore
Ne fushen e mejdanit
Rane deshmore 

Fisheket komunistave
Kure ishin sose
Rrokulliseshin si bari
Kur e prêt me kose

Mirnjohes duhet t’u jete 
Luftareve populli shqiptare 
Serbica duhet ti shohi 
Deshmoret ne lapidare 

Por duhet t’i kujtojme 
Edhe do luftare 
Qe pas luftes mbeten 
Trimat te gjalle

Trim e luftare 
I shpejte si veriu 
Me mitroles ne dore luftonte 
Halim Kadriu

Si I terbuar bertiste 
Trimi Sule Miftari
Hiknin komunistat 
Drejte nga Gostivari 

Me dore me dore
Bertiste Xhaferr Aliu
Rrokulliseshin komunistet
Sikur I shtynte veriu

Trima te dalluar 
Te shpejte si skifteri
Kane qen Qerim Kasa , Ali Sherbeti 
Ramadan e Nexhbudin Imeri

Trim e luftetare 
Qe ne lufte nuk u trembej syri 
Kan qene Ramiz Ipcja e Mehmet Purellku
Rexhep, Rrahman e Sadet Demiri 

Te gjithe keto trima 
Me zemer Celike
Luftuan te jetoje e lire 
Shqiperia etnike…

D I N A S T I A SH Q I P T A R E NE EGJYPT 
1805-1952

Pas vdekjes se Skenderbeut 
Shume shqiptare 
Ne shume shtete te botes 
Kane emigruar e jane shperndare 

Shqiptaret e Egjyptit 
Te pasur e te shkolluar 
Ne krye te shtetit
Si pashallar kane mbreteruar 

Mehmet Ali Pasha 
Ka qen me I pare 
Mbret (pashe) i Egjyptit 
Me prejardhje shqiptare

147- vjet 
Egjyptin si mbreteri 
Shqiptaret kane udhehequr 
Dhe ka qene DINASTI

Mehmet Ali Pasha
Me ndjenja atdhetare 
Ne Egjypt formoi
Ushtri te paster shqiptare 

Mehmet Ali Pasha 
E zgjeroi mbreterine 
Me force pushtoi Sudanin 
E me vone Sirine 

Sa shume shtetin 
Mehmet Ali Pasha e perparoi
Kulturen shqiptare 
Shume e lartesoi 

U hapen shkolla shqipe 
E shume shoqata u formuan 
Shume intlektual shqiptare 
Ne te u inkuadruan 

Shume shkrimtare e poet 
Ne Egjypt kane vepruar 
Kultures e ceshtjes kombetare 
Shume I kane ndihmuar

44 vjet Mehmet Ali Pasha 
Si Pashe ka vepruar 
Pas vdekjes djemt, nipat, e sternipat 
E kane trashiguar 

I fundit mbreti Faruk
Egjyptin e ka komanduar 
Qe me force Naseri 
Nga froni e ka debuar 

Ne vitin 1952
Naseri oficieret e ri I organizon 
Dhe Farukut 
I ben Revolicion 

Dinastin shqiptare 
Ata e shkaterrojne 
Dhe ne krye te shtetit 
Naserin e emerojne 

Faruku nga Egjypti 
Me familjen u largu 
Emigroi ne Itali 
Atje per t’u strehu 

Pushtetin Naseri 
Sa e forcoi 
Gjith c’ka ishte shqiptare 
Ai e shkaterroi 

Mbylli shkollat shqipe 
Beri kerdi mbi shqiptaret Naseri 
Me keq e me zi 
Se Sllobodani e Enveri 

Njerzit me te shkolluar 
I vrau, burgosi e I denoi 
Disa te tjere 
Nga Egjypti I deboi 

Shqiptareve pasurin 
Ua ka konfiskuar 
Per 147 vjet 
Qe e paten ndertuar 

Naseri ne vitin 1965 
Nje agent ne Itali dergoi 
Ne restorantin “Donje” 
Farukun e helmoi 

Sa shume ne ne Naserin
Kemi pasur simpati 
Seecilit prind qe i lindte djale
I’a vendonte emrin e tij 

Kur vdiq Naseri 
Gjithe shqiptaret e kane qare 
Ashtu sikur nena 
Per te vetmin djale 

Edhe Titoja 
Shkoi ne varrim 
Se e kishte 
Naserin pobratim

Per Naserin o mik 
Shqiptaret mbajten zi 
Se nuk e dinjen 
Biografin e tij 

Pa I ditur krimet 
Qe kishte bere
Mbi emigrantet 
Vllezerit tone shqiptare 

Por ja te perjetuarit 
Na i kan nxjerr ne drite 
Gjithe ata gjera-krime
Qe ne nuk I kemi dite 

Edhe sot e ksaj dite shqiptaret 
Ne Egjypt te izoluar jane 
As shkolla as shoqata e as gazeta
Ne gjuhen shqipe nuk kane 

Per mese 50 vjet shqiptaret 
Ne Egjypt jane tret e jane shkri 
Rralle degjohet gjuha shqipe 
Ne flitet ne ndonje shtepi 

Fjala popullore thote :
Mos ja shih o mik 
Tjetrit gunen 
Por me mire eshte 
T’ia shohish punen… 

DH E L P R A A V O K A T E

Dhelpra dinake
U be avokate
Kishte mbaruar drejtesin
Ajo ne Prishtin

Te shpella e saje
Rrethuar me gure
Aty dhelpra hapi
Zyre-avokature

Ne dere te zyres
Vuri nje plakate
Ketu punon
Shkruante”AVOKAT”

Ariu pertac
Ishte gjykac
Ne gjithe ate malesi
Ndante drejtesi

U moren vesh ortaket
Per bashkpunim
Dhe se do t’a ndajne drejte
Ata c’do fitim

Ligjin tha gjykaci
Kush nuk do t’a respektoje
Shume ashper gjykaci 
Do t’a denoje
Per gjith keto
Gjera te verteta
Ne gjithe malsine
E mori gazeta

Plote me klienta
U mbushe oborri
Shkruanjin ankesa e paditje
Per vjedhje e grabitje

Dhe u shkruante avokati
Per shume padrejtesi
Qe u beheshin banorve 
Ne ter ate malesi

Nje fellenze ankese
Shkroi me e pare
Fellenzat e vogla
I’a vjedh ndonje garbitcar

Pastaj ankese
Shkroi nje pate
Prej ne banese patat e vogla
I’a vjedhin c’do nate

Ngadal lepuri
U afrua si me frike
Dikush lepurit e vegjel
Prej ne strofull i’a grabite

Pula avokatit
Me poste I coj leter
Dikush prej ne kotec
Mi vjedh zogjt e vegjel

Edhe njeriu
Avokatit I dergoi nje shkrese
Ne te me shkrim
I kishte derguar nje ankese

Dikush ne oborr
Naten me vjen
Kosheret me mjalte
Ai m’i rremben

Prane avokatures
Nje qen plak degjon (polici)
Edhe nder veti
Ai bisedon

Si nuk u vjen turp
Qe shkruajn neper gazeta
Avokati e gjykaci 
Gjera te pa verteta

Gjithe diten shkruajn
Paditje e ankesa
A sa eshte nata e gjate
Ata vjedhin neper banesa…

Selim Adili – 

 

– P O E M E PER F E M I J E-
====================== 

Nje dhelper e uret
Mendohej dite e nate
Nuk kishte te hante
Asnje kafshate.

U nis ne fshat
Mikesha te shkoje
Dicka per te ngrene
Ajo te kerkoje.

Eci e eci
Deri ne fshat
Ne hyrje te fshatit
Verejti nje pllakat.

U mundua ta lexonte
Nga nje ngushtice
Shkruante ne pllakate
Fshati SERBICE.

Sa shume dhelpra 
Atehere u gezua
E gjeta vendin
Sonte per te gjua.

Banoret e këtij fshati
Une mire i di
Jane pasanik
Edhe kurbetci.

Anjeri nga shtëpia
Naten nuk del
Nuk i behet vone
Per nje pule,a gjel.

Qe tani per ushqim
Nuk do te merzitem
Pulat do ti haje
Zogjet do t’i pres te rriten.

Keshtu Une
Do te veproj
Jeten te lumtur
Do t’a kaloj.

Dhe u nise dhelpra
Me syt si shkendi
Ne lagjen IPCE-(LUMA)
Dhelpra kishte hy.

Nate dasme
Kish qelluar
Asnje dhelpren
S’e kishte hetuar.

Ngadale,ngadale
Me hunden si spec
Hyri e shkreta
Drejt ne kotec.

Kur i pa pulat
Dhembet i kercelloi
Oh cfar nate te lumtur
Sonte do t’kaloi!

MIKESHEN E MBYLLEN NE KOTEC

Dhe i’a nisi lojes
Dhelpera ngadale
Me pulat duke lozur
E duke bere hajgare.

Mirepo gjeli
Me ze te larte kendoi
Agimi ne ate cast
Para oborrit qelloi.

Gjelin Agimi 
Posa e degjoi
Turr e vrap
Te koteci shkoi.

Kur u afrua te koteci
Cka te shikonte
Mikesha bishtegjate
Pulat përqafonte.

Deren obobooo
Djaloshi e përplasi
Dhelpera nga frika
E shkreta desh plasi.

E pa dinakja
Se i’u mbylle dera
Filloi te mendohej
Si t’ia beje e mjera

Bishtin aktivizoi
Te lutet me fjale
Leshoma rrugen
Te lutem te dale!
Kot lutesh te dalish
Ti moj bishtgjate
Po me trego drejt
Nga hyre kete nate?

Dhe vëllait i bertiti
Hajde me shpejte ec
Se dhelpren e kam mbylle
Une ne kotec!

DHELPRES BINI O BURRA 
==================== 

U turren burrat 
Te gjitha me vrap
Te gjalle e zune
Dhelpren e ngrate.

E nxorren nga koteci
Dinaken plake
Xha Rrahmani shpejt e shpejt
I hudhi nje shag.

Vrik e vrik burrat
Kush sa me pare
Ia lidhen kembet
Dhelpres me litar.

Duke u munduar
E shkreta te shpetoje
Xha Hajron per dore
Keq e kafshoi.

Me ze te larte
Hajroja bërtiti
Bini burra dhelpres
Se te gjithave na mbyti.

METI TURRET ME TFURK
====================== 

Meti i gjate
Zhurmen e kishte degjuar
Hop nga gjumi
Vrik ishte zgjuar.

Cka do te jete
Valle,kjo ndodhi
Mos jete kalle
Ndonje shtepi?!

Tfurkun ne dore
Turr e vrap
I kishte veshur
Pantallonat prap.

Drejt te burrat
Meti kishte shkuar
Kur e pa dhelpren 
Shume ishte gezuar.

Iu versul mbi krye
Duke e sha
Nje shqelm shpines
I kishte ra.

Nga kjo xhadi
Edhe une kam gel M’i mori naten qe kaloi
Nje pule e nje gjel.

N U S J A N E N SH A G

Shamaten kur e degjoi
Adil Bekteshi
Menjehere o burra
Cizmet i veshi.

Rruge e pa rruge
Si neper gjume
Shkoi duke vrapuar
Ne lagjen “LUME.” 

Kur c’te shohi
Dhelpren e ngrate
Ishte shtri
Si ne shtrat 

E mbuluar
Me nje shag
Rrinte si nuse
Nder duvak.

Fetyren dua
T’ia shoh vec pak
Se shume mua
Me ka mbet marak.

Sa ikte dita
E niste terri
I ndriçonin syt
Porsi feneri.

Nuk me la
Asnje nate rehat
Duke ardhe te koteci
Nate per nate.
Si ne shtepin e vet
Hyn e del
Mi mori pulat
Me gjith gjel.

U lutem shume
Mos gaboni
Ket “dojuz”te gjalle
Ta leshoni. 

XHA MURATI RROKU SEPATEN
===========================

Zhurmen kur degjoi
Xha Murati
Sepaten me dore
Ai e kapi

Edhe doli
Shpejte ne leme
Ishte erret
Nate pa hene

Valle kush ka ardhe
Sonte kaq vone
Ketu rrenze mali
Ne lagjen tone

Hajna do te jene
Me siguri
Kane ardhe te vjedhin
Ndonje shtepi.

N D I H M A E SH P E J T E
=======================

Shpejte e shpejte
Si veriu
Vinte infermieri
Selim Kadriu

Murati e pyeti
Ti ku shkon
Kaq shpejte
Qe vrapon?

Te daja Hajro
Duhet shkuar
Nje dhelper doren
Ia ka kafshuar.

Duhet dicka
Ti ndihmohet
T’i jap ndihmen e pare
Te mos infektohet.

Atehere Murati
U qetesua
Ne shtepi
Kishte shkua,

Ndezi nje cigare
E pin duhan
Eshte plake
S’ka ku shkon, 

GJ Y K I M I I DH E L P R E S

U mbelodhen burrat
Te kuvendojne
Dhelpren duhej
Ta denojne.

Gjykates emeruan
Xhaken Kadri
Ish kryeplak i fshatit
Trim e mustaqe zi.

E pyeti dhelpren
Ti nga je
Edhe emerin Si e ke?

Une jam
Nga Leskoveci
Me banese rri
Te Gjemkoeci.

Gjykatesi i tha:
Ti shume rre
Letren e njoftimit Ku e ke? 

Leter njoftimi
Ore zoteri
Nuk me japin
Pa nenshtetesi.

Po si ke ardhe
Moj kopilice
Prej Leskoveci
Ne Serbice?
Dhelpra u drejtua
Nga zoti Jonuz
Une kam ardhe
Me autobus.

Nese doni
Ju te vertetoheni
T’ua jap bileten
Vete lexoni.

Por une jam 
Ketu jabanxhi
Ket vend mire
Nuk e di.

U nisa te shkoj
Ne fshatin Arangjell
Te marr nje pule
A nje gjel.

U frikova nga nje qen
Qe ishte i zgjuar
E ndegjova xha Taken
Te vatha duke kenduar.

Dhe sa u afrova
Prane nje mullari
Me hetoj shpejte
Edhe zagari.

Mu vu pas
Me shpejtesi
Me ndoqi deri
Ne Markuli.

Sa shume nga ai
U frikova
Memzi e gjalle
Une shpetova.

Duke ikur
Trap me trap
Me solli rruga
Ne kete fshat.

Ne kete fshat
Ne lagjen “LUME”
Me than se ka 
Pula shume,

Me than se ka
Burra dembela
Nuk e prishin gjumin
Per pula e gjela.

Jete te lumtur
Ketu do te kaloj
Si mbretereshe
Do te jetoj…

EDHE NJEHERE NESE KA FAT

Xha Halimi i tha
Ke pas fat shume
Qe ke ardhe
Ti ne Lume.

Te ish ndale
Ne tjetren mëhalle
Zor se do te mbeteshe
Ti e gjalle.
Atje ka
Nje Xhaferr te prape
Do te therte
Ty me sopate.

I’a priti Meti
Dhelpra ka pas fat
Se Xhaferri eshte
Ne Beograd.

Te kishte ndodhe
Ne shtepi
Do ta vriste
Me allti.

Gjykatesi urdheroi
Sillnje litarin
Se dhelpren
Do ta varim.

Te presim me teper
Nuk ka nevoje
Tha gjykatesi
I pa pervoje.

Jo,jo ndërhyri Xhaka Ramazan
Do ta vrasim
Dhelpren me nishan.

Nese e vrasim
Me nishan
Tha Mehmeti
Mua me takon.

Se Une jam
Ma i pare
Ne ket mëhalle
Si gjuetare.

Lutej duke qare
Femija Tefik
Ta cojm ne kopshtin
Zoollogjik.

Metevertete
Ka gabuar
Por nuk duhet me vdekje
Per ta denuar.

Edhe xhaka Zyl
Nuk pajtohet
Dhelpera
Te pushkatohet.

Ne oborrin tem
Nuk ka ardhe
As pule as gjel
Nuk me ka marre.

Proceduren
Ne ta ndalim
Dhe gabimin
T’ia falim.

Ndoshta dhelpra
Do te pendohet
Tash e tutje
Do te permirsohet.

Dhelpra zuri
Te shpresoje
Se xhaka Zyl
Do t’i ndihmoje.

Nese kam fat
Tha te shpetoj
Une tash di
Si te veproj.

Ne fillim gjelin
Do ta kafshoj
E pastaj
Me rend do te shkoj.

Ngase zeri i gjelit
Si i burise
I zgjon njerëzit
E shtepise.

Pulat kam
Ti ha ngapak
Kurse zogjet
Hic pa percap. 

FEMIJET E MARTUAN ME LARIN

Femijet e lagjes
Kur degjuan
O sa shume
U gezuan.

Djem e vajza
U tubuan
Ne lagjen Lume
Ata shkuan.
Mikeshen femijet
E vizituan
Me ca kenge e valle
E nderuan.

Mikesha jone
Nuse mali
Kete mjeshtri
Kush ta fali?

Zoti ta fali
Si nderim
A e ke 
Trashigim?

Kush ta fali
Ket bukuri
Faqekuqe
E sy shkendi?

Do te veshim
Jelek me pare
Do te fusim
Edhe ty ne valle.

Do te veshim
Edhe dollame 
Do te lozim
S’bashku ne leme.

Dasmen ne
Do ta fillojme
Ne fashatin tone
Do te martojme.

Do te japim 
Larin plak
Me te bukurin
Ne kete fshat.

E ka shtatin
Pulla,pulla
Lind e rite
Atje te gurra.

Me pulat tona
Moj bukuri
Tash e tutje
Do te keshe miqësi.

Ne femijet
Do te protestojme
Dikush te te denoje 
Nuk lejojme.

Do te lutemi
Te kryetari
Gabimin Ty
Te ta fali. 

XHA HALIMI NUK PAJTOHET 

Ne ate cast erdhi
E nderhyni
Edhe plaku
Xha Halimi

Per ta fal
Nuk pajtohet
Se dhelpres kurre
Nuk i besohet.
Se eshte dhelpra
Shume dinake
E pabese
E rrenacake.

Nga kjo gracke
Sa te shpetoje
Keshillat tona
Do ti harroje.

Prej Lume
Nuk do te shkoje
Te gjithe pulat
Do te na i faroje.

U zemeru dhelpra
Per keto fjale
Deshti ta haje
Xha Halimin te gjalle. 

LIGJIN RESPEKTONI O BURRA

Fjalen e mori
Zoteri Bexheti
Sa kishte ardhe
Nga kurbeti.

Mendoni o burra
Mos gaboni
Si shkruan ligji
Ashtu veproni.

Edhe nje gje
Mos harroni
Lagjen “LUME”
Mos e turpëroni!
Nuk ka njeri
Ne ket nahi
Lagjen “Lume” Qe nuk e di. 

Lagjes tone
I ka shku nami
Per trimeri
Deri te Kajmekami.

Stergjysherit tone
Per nga trimëria
I ka njohur
Dhe HISTORIA.

Asnjeri nga ne
Te mos lejoje
Qe nje dhelper
Te na turperoje.

DHELPERA S’VRITET PA VENDIM

Ali Caushi
Mban fjalim
Nuk vritet dhelpra
Pa vendim.

Dhe pasi vendimi
Te përfundohet
Ti japim te drejte
Te ankohet.

Duhet mire
Te pleqerojme
Edhe drejt Te gjykojme

Se ne sot
Nese gabojme 
Ne pergjegjesi 
Do te shkojme. 
Eshte e qarte
Edhe dihet
Se gjykatësi
Me shume pergjigjet.

Sipas ligjit
Vendimi ish lexuar 
Por nuk kishte kush
Per ta nënshkruar.

Atehere foli
Zoteri Meti
Vendimin do ta nënshkruaj 
Deputeti.

Ne kete nahi
Si deputet
Eshte Nazif Ballazhi
Me imunitet.

METI E VRAU DHELPREN PA VENDIM 

Vendimin ne dore
E mori Meti
Edhe shkoi
Te deputeti

Deputeti
Vendimin lexon
Dhe mendohej
Si te vepron.

Thot ligjin
Nuk e di
Nuk kam mbaruar
Une drejtesi.

Ta nënshkruaj
Frigohet i ngrati
Mos i merret
Ati mandati.

Atehere Meti
Si ma trim
E vrau dhelpren
Pa vendim.

Mori thiken
Ai s’shpejti
Lekuren dhelpres
I’a rrjepi.

U afrua
Dhe Hamiti
Zoteri-Metin
Ai e pyti.

Po lekures
Cka do t’i bejme
Do ta shesim
A do ta mbajme?

Atehere foli
Xha Refati
Sa kishte ardhe
Nga Beogradi.

Une do te bleje
Edhe pak shtof
Do t’ia bejm Hemit
Nje gëzof.

Hemi eshte
Nga lagja e jone “LUME”
Jetim e i varfer
I ngrati shume.

U gezua Hemi
Zuri te qeshi
Sikur gëzofin
Ne ate cast e veshi.

PLAKAT E FSHATIT KERKOJNE NISHAN

Plakat e fshatit
Kur kishin degjuar
Te Meti shpejte
Kishin shkuar.

Duke e lutur
Metit i thane
Nga dhelpra t’u jepte
Ndonje nishan.

Femijet e vegjel
T’i prarojne
Nga disa semundje
T’i sherojne.

Kerkonin kocka
Nga këmba e pare
Ndonje dhemb
A dhemballe.
Meti u tregu
Shume zemermire
Duke ua plotësuar
Plakaave cdo deshire.

Zun plakat
Ta urojne
Se femijeve te vegjel
Do tu ndihmojne.

Edhe sot e kësaj dite
Plakat e fshatit tone
Me kockat e dhelpres
Femijet e vegjel i mjekojne…

CILES FEJE DHELPRA I TAKON

Pasi punet
Ne ti sosim
Dhelpren duhet
Ta varrosim

Xha Halimi
Vec mendon
Ciles feje
I takon.

Fes islame
I takon
Qe ka ardhe
Ne fshatin tone.

Fes krishtere
Ti takonte
Ne Osllome
Do te shkonte.

Pasi fes islame
I takon
Duhet ta pregadisim
Ne Kufome.

Dhe ore mik
A nuk duhet valle
T’i thërrasim
Edhe nje sall?

Prape plaku
Nje fjale e tha
Sipas sheriatit
Dhelpra duhet la.

Si t’ia bejme 
Nuk e di
Njeri ta laje
E tjetri t’i shti.

Zoteri Meti
Atehere tha
Xha Halimit
Pergjigje i dha.

Le ta laje
Ky zoteri
Qe i ka ardhe
Ne shtepi.

Zoterija kundërshtoi
Ajo vete ka ardhe ketu
Une thirrje 
Nuk i kam dergu.

S’e laje dot
More mixhe
Nuk eshte i vogel
Fshati Serbice.

Ka me teper 
Se 300-shtepi
Le te gjindet
Nje njeri.

Edhe pulat
Te m’i haje
Edhe une
Kete ta laje.

ZYLI MBI VARR I THA DY FJALE
=================================== 
Vullnetarisht
U paraqiten dy gra 
Edhe dhelpren 
E kane la.

Te gjithe punet
I ben tamam
Aahtu si shkruan
Ne KUR’AN.

Dhe nuk duhej
Te harrojme
Nje dua
T’i kendojme.

Xhaka Zyl
Foli e tha:
Nuk dim emerin
Si e ka.
Sidoqofte
Ne vesh ngadale
Thuja o Zyl
Dy a tri fjale.

Duret perpjete
Xhaka Zyl i coi
Me keto fjale
Dhelpren e nderoi:

Ori dhelper
Ti fatkeqe
Qysh kërkove
Ne Serbice e gjete.

Edhe shoqet tua
Nese keshtu veprojne
Kesisoi
Do te perfundojne.

Do te ishte mire
T’ua kishe lene si porosi
Asnjera ne fshatin Serbice
Kurre me te mos vi.

Se Serbica
Eshte fshat i vjeter
Nuk frikohet
Nga nje dhelper.

Pulat tona
Ti leni rehat
Nese doni
Te jetoni me gjate.

Duhet te keni
Kujdes shume 
Se kësaj lagje
I thone “Lume”.

Per qellim te keq
Kush ka hy i gjalle
Pa koke nga Luma
Gjithe kane dale.

PERSHENDETJA E FUNDIT E HAJROS 

Filluan burrat
Te mendojne
Te varri dhelpren
Si do ta cojne.

Xha Halimi
Filloj te shaje
Une dhelpren
S’mund ta baje.

Zu Hajroja
Te bertit
Une do ta coj
Me te zvarrit.

Se gjithe pulat
Mi ka ngrene
Kan mbet jetima
Zogjet pa nene.

Dhe ne fund
Ai shtoi Edhe doren Ma kafshoi.
Per qellime te keqija
Kjo ka ardhe
Po ta varrosim
Sa ma pare.

Prandaj Une
Ket xhadi
Vete ne varr
Do ta shti.

P A P R I F T E PA H O XH E
=========================
E morren burrat
Pa prift e pa hoxhe
E varrosen 
Ne “CELOJCE”. 

Ajr i paster
Per mrekulli
Ti kendon qyqja
Permbi kry.

Ti shkojne shoqet
Ne vizite
Me lule nder duar
Dite per dite.

Me ca gur
E rrethuan
Nje përmendore
I’a ndertuan.

Emerin vendit
I’a ndryshuan
Te “GURI DHELPRES”
E emertuan.

Z E M E R I M I I K R Y E P L A K U T

Pasi dhelpren
E vrrosen
Edhe punet
Gjithe i sosen.

Kryeplaku
Kishte degjuar
Edhe shume
Ishte zemeruar.

Ne lagjen “Lume”
Kishte shkuar
Edhe burrat 
I kishte tubuar.

Pse mua
Mos me lajmëroni
Por pa lejen time
Ju te punoni?

Nuk eshte dashur
Dhelpra vrare
Por te rrepej
Ajo e gjalle.

Se mua o burra
Si kryeplak
Gjithe fshataret
Nuk me lejne rehat.

Cdo mengjez
Ata tubohen
Ne zyren time
Vine e ankohen.
Per vendimin
Me pushkatim
Une duhej
Te jepje nënshkrim.

Kryeplaku
Ishte qetësuar
Kur i than burrat
Se shume kane gabuar.

Rradhen tjteter
I premtojne 
Si gjykates
Do ta emertojne.

Se zoteria
Me te vertete
Si kryeplak
Ka te drejte.

Ligji duhet
Respektuar
Dhe gjithe organet
Duhet lajmëruar.

Atehere foli Zoteri.Meti
Duhet lajmeruar
Dhe Hyqymeti.

LAJMERIM TE HYQYMETI
Per kesi rastesh
Tha Mehmeti
Duhet lajmëruar
Dhe Komiteti

Nese ligjin 
E respektojme
Edhe organet e sigurimit
Duhet t’i lajmerojme.

Ket nder mend
Gjithmon ta kemi
Se ashtu o burra
E do sistemi.

Kurre nuk duhet
Te harrojme
Se ne shtet komunist
Ne jetojme.

Per cdo ngjarje
E imtesi
Komiteti
Duhet te di.

Poashtu
Tha Mehmeti
Duhet te di
Dhe Hyqymeti.

Komitetin
Tha Halimi
Do ta lajmëroi
Hajradini.
Dhe nuk duhet
Deri ne qytet te shkon
Do ta lajmëroi
Me telefon.

Per ne hyqymet
Marak mos u bani
Do ti lajmëroi
Zoteri Ivani.

Se shqipen ai
Mire e di 
Dhe eshte inkuadruar
Ne polici.

Neper fshat shkon
Shtepi me shtepi
Qe te gjuaj
Ndonje risi.

Te shqetesuar burrat
Diskutojne
Ne pergjegjesi
Do te shkojne.

Sipas ligjit
Nuk kane vepruar
Te gjithe kane
Per t’i denuar.

Kryeplaku=(Sali Zeqiri)
U zemerua
Dhe ne kembe
Atehere u cua.

Per Komitet
E Hyqymet
Ju aspak
Mos kini dert,

Se Une Si kryeplak
E kam mbrojtur
Gjithmone kete fshat.
Dhe sa te jesha
Une ne pushtet
Serbicen askush
S’mund t’a prek.

Burrat atehere
U qetësuan
Njeri-tjetrin
E përqafuan.

Kete ngjarje
Qe kam shkruar
Une vete
E kam përjetuar,

Dicka prej xha Rrahmanit
Kam degjuar
Dicka vete
Une kam shtuar.

Nese ndonjerit
Nuk i besohet
Le te vije ne Serbice
Te informohet…

 

Shota e Azem Galica
======= = ======= =========

Ne Galice
Aty te kulla
Ben kuvend
Azemi me burra

Ben kuvend
Me djemt e ri
Per ta shporre
Kete shtrige Serbi

Kerset pushka
Ushton Drenica
Lufte po bejne
Azemi e Shote Galica

Lufte po bejne
Grua e burr
Per liri,shqipe
E flamur

E lumtur qoft Drenica
Qe i lindi
Dhe Kosova
Qe i rriti

Nena kosovare 
U dha zemer
Ata Kosoves
I lan emer

Luftuan ne shi
E ne bore
Per Kosoven
Ran deshmore

Si harron kosova
As populli kosovare
Te dy heronje
I ka shpalle

U kendohet kenga
Neper shtëpia
I ka shenuar 
Dhe HISTORIA…