Ahmed Mora jeta dhe veprat

Ahmed Mora jeta dhe veprat

Ahmed Imet Mora – AROMA, i lindur më 01.05.1944 në katundin Jagoll, rrethina e Kërçovës. Diplomova për profesor i gjuhës dhe letërsisë angleze në Univerzitetin e Prishtinës – Dega e Fakultetit Filozofik. Karierën time si profesor i Gjuhës angleze e fillova në gjimnazin “Hajdar Dushi” në Gjakovë, Gjimnazin “Ivo Llolla Ribar” në Prishtinë Qendrën shkollore “Marshall Tito” në Kaçanikun historik të martirit Sefer Çangës, i cili luftoi për vendlindjen me bashkëkombësit e pavdekshëm, dhe pastaj në Gjimnazin “Pançe Popovski” në Gostivar ku e ushtrova karierën e ime të shenjtë deri më 1988, kur edhe u shpalla si disident politik për aktivitet subverziv ndaj sistemit komunist në ish RSF të Jugoslavisë. Me vednimin No: 02-27 dorëzuar më 28 dhjetor 1988 që me dekret isha i suspenduar nga puna si i papërshtatshëm dhe i rrezikshëm për sistemin komunist.
Edhepse unë isha i vetmi profesor i diplomuar për gjuhën angleze në Kërçovë me rrethinë dhe Gostivar me rrethinë, mua nuk më ofrojshin punë në IJRM-në e veçanërisht në Kërçovë, se jam bir i familjeve balliste!…
Jam munduar dhe kam mbrojtur vehten nga pasojat e së të kaluarës dhe e adresojsha vehten kundër efekteve të së ardhmesë. Kjo është për arsye se i
respektoj njerëzit e mi dhe vlerësoj traditat e jona të larta për derisa ato janë ala të mira, por luftoj atë që është e padrejtë, nuk hezitoj të pranoj drejtime të reja të shëndritshme kur për të ka nevojë.
Krejtësisht jam i vetëdijshëm se në luftën për jetë gjithëmonë ngadhnjen vetëm ai që posedon dëshirë të fortë e në të kundërtën, kriteri final i personit të vërtetë është karakteri moral i mësimit të tij dhe nga frytet e tij ai bëhet i njohur, me që ndihmë llogaritet edhe shprehja më e imët e njerëzisë, e cila kurr nuk ka munguar ku ka qenë e nevojshme dhe kam pasur mundësi të ua ofroj shqiptarëve.
Gjithëmonë, në kultin e shpirtit tim kam patur dhe kam ideal devotshmërinë kombëtare për çfarë arsye nga byrokratët pushtetmbajtës isha i suspenduar nga çdo pore e jetës, qoftë ajo nga profesioni – profesor në Gjimnazin “Pançe Popovski” në Gostivar, kryetar i tubimit të punëtorëve në të njejtën shkollë për edukim, përkëthyes i Gjykatës themelore në Kërçovë dhe nga oficerët rezervë në njësinë teritoriale të mbrojtjes në Kërçovë.
Ja pra, edhepse më 1969 e lëshova metropolën Europiane Londrën ku qëndrova gati më dy vite, u ktheva në vendlindje ku balta më dukeshte më e ëmbël se mjalta – pranë familjes, miqëve, dashamirëve, të pavdekshmive, bujarëve, bashkëkombasëve e atdheut të Bekuar që e adhuroj aq shumë.
Nga koha e lartpërmendur dhe fatale, isha i lanur në mëshirë e jo mëshirë të këtyre situatave politike, të sorollatem si një mjegull e vetmuar në qiellin e kaltërt mbi Oqeanin Atlantik – si që ka thënë romantiku William Blake; morra rrugën e migrimit dhe prej Mexico – City u strehova në Shtetet e Bashkuara të Amerikës; ku qëndrova deri më 02.02.1990.
Prej 16 shkurt 1990 gjatë proceseve demokratike vullnetarisht u inkuadrova dhe udhëhoqa lëvizjen demokratike me të vetmin qëllim që të vijon aktiviteti edhe në vendin tonë dhe gjetkiu. Në Kuvendin Zgjedhor të Partisë për Prosperitet Demokratik i mbajtur më 23.06.1990 në sallën e Hotelit Union me vota apsolute nga pesë kundërkandiadtë delegatët më zgjodhën dhe më emëruan Kryetar i Partisë për Prosperitet Demokratik.
Më 1 gusht 1991 u ktheva në Shtetet e Bashkuara të Amerikës ku qëndrova katër muaj. Më 01.04.1993, së fundi s’kishin me çka të bënin shovinistët pushtetmbajtës u inkuadrova profesor në Gjimazin “Mirko Mileski” në Kërçovë, ku e ushtrova profesionin e im deri më 2008, kur edhe u pensionova.
Sa i përket krijimtarisë deri më tani kam publikuar librin DEVOTSHMËRIA KOMBËTARE, e publikuar më 20.04.1991 në Art Printing Complete Printing Service 2024 W. MONTROSE Chicago.
Librin – Poezi dhe prozë e vajit shpirtëror n’anglisht 2000, Kërçovë
Librin – Rrëmuja e këtij nënqielli n’anglisht 2001, Kërçovë
Librin “Aneksim dhe Shthurje” (n’shqip) 2010, Kërçovë
Librin “Annexation and debauchery” (n’anglisht) 2010, Kërçovë
Librin “KTHETRAT NË ISLAM (n’shqip)
DHE
“POEZI TË ZGJEDHURA”, 2010 Këçovë
– “TRANSLATION FROM CREATORS” (In English) OFFSET PRINT-Kërçovë, 2011.
– “ESTIMATIONS AND FACTS” (In English) OFFSET PRINT-Kërçovë, 2012
– “DËSHMI HISTORIKE DHE KTHETRAT NË ISLAM” (Në shqip) botuar në OFFSET PRINT- Kërçovë, 2013.
Poezi të zgjedhura (Muzë Pishtare), në shqip-në OFFSET PRINT, 2013-Kërçovë.
Është publikuar libri prej anglisht në shqip “BUILDING PERFECT LIFE”
Janë publikuar disa poezi në gjuhën shqipe dhe angleze, në disa revista dhe pamflete dhe gazeta të ndryshme, si që janë:
– ELT Newsletter May/June 1997- e publikuar në Ohër;
“M and M” në Shkup;
“New Moon” në Shkup;
“Flaka e Vëllazërimit” në Shkup;
“Flaka e Janarit” në Kërçovë; 1998,1999,2000;
Gazeta “KOHA E RE”-Shkup.
Gazeta “FAKTI” – Shkup.



 


 

JETA ËSHTË SUBLIME




Ditët do të vijnë kur Ju do të harroni,
Kush u dashuronte me dashuri aq të zjarrtë e të marrë?
Zemra pa ndërpre do t’u thotë; dhe me më dhimbje!
Arsyeshëm, do t’a përsëritni e përsëritni se ç’ka deshët?

E dashur, mos fajso askend përveç vehtes për shpirtin e humbur,
Meqë, sytë e Juaj të marrë, helmosen që të dy – shpirt e asht…!
Edhe pse Ju jeni Emancipuese prej Zotit Tuaj,
E si të tillë, mundem t’u gradoj në Shenjtore…!

Por nëse më dëgjoni – do të pranoj rrezikun më të shtrenjtë…
Ka një gojëdhënë: ”E vërteta e çliron njeriun, e arsyeton”,
Sinqeriteti im i kulluar mjerisht u robëron për jetë e mot,
Gjë që, mund të jetë ajo çka me të vërtetë dëshironi Ju me qenë…!

Cicërima e zymtë e zogjëve u shqetëson në mesnatë,
Pa dashje, mu mbi kurorën e zezë të pishave –
Besim i ndershëm, Ju jeni varur si xhevahirë i artë
Duke frymosur e opservuar prej lart!

Nga jehonat, ishin të gjithë zërat e egërsisë – trishtimit!
E vallë ajo u dhuroj prehje në kënaqësi
Me interes irritues, dëshmuat intelekt brilliant!
Zbehja e lulëzimit – u zhduk si dallëndyshe me shpejtësi …!

Dhe pse u venitët, por vezulluat vite me rradhë.
Si valët e përrockave malore në pasqyrim!
Gatishmëria ime profetuese – mund t’u shëron me të vërtetë.
Me paragjykim,Troje e lashtë – do t’u lidhë e robëron për jetë…!

01.05.2012, Elroy Wisconsin
USA

 

Ali Pashë Tepelena 

Ali Pasha gjatë qëndroi kaçak krenar,
Me shpirt e trup na u bë i regjur e dinak.
Nënë Hanka mundohet me zemër e shpirt,
T’i le të birit amanet vetëm një mësim!
“Meritë ka ai që di të rrëmbej fuqinë,
Burrëri ka ai që s’ka frikë.
Pasuria i takon atij që di ta shumojë,
E ate që gjumi e merrë n’këmbë duhet t’vdesë!”
Që në Mesjetë të Skenderbeut,
Dukesha detare – Republika plakë Venedikiane,
Me Korfuz, Itakë, Artë, Pargë, Prevezë e Butrint,
Shfrytëzoi e qeverisi dhjetë porte shqipëtare.
Kur Ali Pasha i Tepelenës na u rrit1
Me krenari i shkrujati Këshillit t’Konstatinopolit:
“Imzot! I lavdishëm, bujar e i nderuar,
Prej Tepelene nisem – të marrë Janinën në dorzim.”
Ky Ali Pasha një trim dahi2
1 i fuqishëm, i madh
2 shumë trim
Pushtoi Ohrin me tremijë të ri.
Në sulm të hapur me jataganë3
Me Kristaq Prevezën krah për krah.
E Kanavasin e Thesalisë udhëhoqi vet.
Jusuf Arapi me një tog4 shqiptarë
I pari ngjitet mbi t’Ohrit kala,
Që Ali Pasha e qeverisi deri sa qe gjallë.
Thonë se Ali Pasha trupin e pati n’Janinë –
Shqiponjën e Arbrisë e kokën në Stamboll.
Por, veprimi i tij pa hezitim justifikon,
Se me zemër e mend ka qenë për Mëmëdhen!
Më 1790 bëri paqë me luftarët e denjë suliotë,
Që dy shekuj ruajtën pavarësinë e vet.
U bënë ballë rrethimeve të gjashtë pashallarëve
E kurrë s’ju nënshtruan Portës së Madhe!
Më 1807 Ali Luani aleancë përpiqet të bënë,
Me Rusë, Françez, Anglez e Portën e Madhe,
Që kurrë s’ju nënshtrua – për të shpallë vehten,
Sundimtar i pavarur i Shtetit Shqiptar.
Në të njejtin vit – zyrtarisht Napoleoni premtoj:
“Në Shqipëri Aliun sundimtar do ta njoh,
Ditën që t’ia marrë Rusisë Korfuzin,
Me limanet5 tjerë, Aliut do t’ia dorëzoj.”
Edhepse Bushatlit e Suliotët,
Shumë penguan për realizim,
Ai luftoi e qeveriste me portet6 kryesore
Si Pargë, Artë, Prevezë, More e Butrint.
Ndërtoi kështjella në çdo njërin që pushtoj,
U përpoq e zbuti dallimet fetare,
Të bashkoj dinastitë shqiptare në një shtet,
Të hedhë themelet e mbretërisë bashkatdhetare!
Ai vet deklaroi: “Më kërkoni të shes Atdhen!
S’mund ta bëjë se Atdhen nuk e kam ble.
Me armë e kam marrë me armë do ta kthej!”
3 shpat shumë e gjatë dhe e madhe
4 njësi ushtarake
5 gji i vogël në breg të detit
6 vend i posaçëm në gji të detit
Pra, përpikëria e Pashajt – në thelb me afsh,
Frymëzim i Rilindësve kombëtar,
Trasim rrugëtimi për konvokim7.
Të Lidhjes së Prizrenit të motit 1878,
Bashkim të gjithë Vilajeteve në një Shtet…!
10.04.2003
Chicago

 

 

MËSUESI PATRIOT I KËRÇOVËS – ÇUNI I SKRAPARIT

Tërë jetën mbete me pendë – shkumsë në dorë, PERTEF ABAZ THEREPELI në dërrasë t’zezë, Sfidë e vetme për mposhtje të errësisë, Margaritar drite për shqiptarinë! Me errësirë dhe analfabetizëm,
U ballafaqove ballë për ballë,

Të cementojshë gjuhën shqipe Veprove derisa ishe gjallë! Dhaje besë ndër Ne të ritë, 
Na bindshe se çdo ortodoks, Katolik e musliman është shqiptar, 
Prej Pllave-Gucie deri n’Artë e MORE.
Sërbi e greku na ka mbjell urrejtjen, 
Që të dy janë të pa besë, 
Qëndroni tok e ruani gjuhën,
Diademë e rruzullit tokësor!

Se ky vend është Shqipëria,
Kulçedra e kuqe e ka kaplluar, 
Therë, vretë e burgos me gjallëzi,
S’trashëgon tokë të huaj, thotë Therepeli!

Ky shpirt fort dhe i shenjtë,
Burrë i nderuar për jetë, 
Me dinjitet i shërbeu shqiptarizmit 
Pleada të reja t’i dalin zot Atdheut!

Tërë Shqipëria me Ju të bashkohet,
Amanet ta keni e kurrë të mos e harroni, 
Bëni pleqërim e gjithmon tok të jeni, 
Zgjëroni diturinë që shmang skllavërinë …!

PERTEF ABAZ THEREPELI – Ju qetë promotor, 
I gjuhës dhe shkrimit shqip n’Kërçovë, 
Në Jagoll-Dolencë, trojet tona vëllazërore, Martir! Shkollove djemë e trima me fletë …!

Për herë të fundit në spital u takuam, Për lodhje s’fole kurrë edhepse ishe bërë kocë e lëkurë, 
Me maturi më kërkuat t’u shtrydhë lemon në gojë, 
Me dhimbje, mallëngjim, afsh e lotë n’sy, plotësova DËSHIRË! 1976, Kërçovë

KOSOVA KRESHNIKE

Kosovë kreshnike në pranga kush të gozhdoj?
Kordonet policore të Sërbisë barbare, 
Që dekada me rradhë egërsinë ushtrojnë. 
Vullnetin tënd të papërkulur t’asgjësojnë …! 
Ki guxim, vetbesim Kosovë e mos nguro, 
Ditë e agimit po agon e dielli driçon, 
Viktimat e dhënura shekuj me rradhë Historikisht do të arsyetojnë e përjetësojnë! 
Se në rrugëkryqin paradoksal të transformimeve Demokratike, që je e rrethuar me ujq e dhelpra, 
Urtësi është ta drejtosh timonin për sovranitet vet. 
Me, kërkesa të drejta, paqësore me mjeshtri e dinjitet

Binde Grupin e Kontaktit, 
Evropë e Amerikë. Pra! 
Ngrije zërin, le të jehojë deri në kupën qiellore, Përjetësimin e kërkesës gjithë popullore. Me zemër të çelikosur, mbroje faktorin KOMB. 
Me ndjenjën e arsyes dhe këmbëngulje stoike – Kërko pavarësi VET. 
Se, sot është koha të JETOSH E MOS ME VDEK. 
Kultivo mirësi në popull e unitet të vërtetë, Të jetojmë sëbashku në një shtet AMË! 
O Sllavë dinje! 
Nderi i kombit mbrohet me gjak, 
Kur do qoftë shqipja do të merrë hak!
Trimat e Kosovës – burim i pashterë, 
Për armiqtë gjithëmonë janë tmerr! 
Me frymëzim të patriotizmit – zinxhir, 
Në shpirtin tuaj AMANETI – lëshon kushtrim,
Të gjithëve Juve që bini n’altar të LIRISË Lavdi! U qoftë e lehtë toka e Shqipërisë! Ky rrugëtim i lavdisë – rrugëtim pa limit, Me ndihmë t’aleatëve besnik do fitosh përjetësinë. Kur, me zell i del zot tokës së Arbërit! Dëshmon se s’jetojmë më në kllapi! E, në këtë hall, dëshmove kuptimplotë, Se atje ku s’ka vizion kombëtar, Atje ku s’ka udhëheqje të urtë kombëtare, Atje ku s’ka drejtim dhe ideal të lartë kombëtar;
Me mija fokuse të tjera të dritës Që dheplria sllave i quan të ndritçme, Përsëri do t’u lejnë në errësirë – papërjetësi! E s’ka ç’ka bënë Evropë e Amerikë! 

28.03.1998 – Kërçovë

KOLEKTIVI SHTETËRORË

Në rikujtime është ngulitur skenari i kthetrave kolektive, Me ca projekte të zeza e agresion – që s’më hiqet as sot! Murtaja – mbante shpatën e Domekleut mbi qafën tonë! Gra e burra si Sizifi i gjorë arrin në kulm të mbijetojnë! Kjo dëshirë krimi – me zjarr e flakë ishte project genocidi, U përballë nga LAVDIA që i bashkohet lavdisë e rrënoi imazh! Besimica, Rexhebije MORA, Shabanica e të tjera prej JAGOLLI,
Shtylla e të dënuarëve – u ballafaqua në betejë gjoks më gjoks! Luftuan kundër xhandarmerisë së armatosur Serbe! Në vendin e quajtur Kodër e Rrafshinë, Për shkatërrim të sistemit ato u bënë trim mbi trima! Burgosen që të trija me të tjera – për shthurje të sistemit kolektiv!
Vallë! Kërçova ka patur shumë plagë e dhimbje gjatë krijimit, Arkitektët e Kërçovës dhanë jetën në luftë, veprim e krijim! Edhe pse, kurrë s’pranuan vende pune e shpërblime, Mbesin në madhështi për përsosmëri e drejtësi!
Murtaja komuniste kërkonte strehë e premtonte “LIRI?!… “ Gjendja shpirtërore e popullit ishte mashtruar e shuar, Ishte sistem komploti e egërsie – zjarr për brezni, U luftua nga burra e gra me moton shqiptare ”Me dorë – Me dorë”! Kur s’u dorëzuam e s’u thyem nga fjala e premtimit, Prej Moree, Janinë, Kërçovë, Tuzë e Tivar do të mbijetojmë…. Meqë jemi liridashës – shpirtmirë, martirë – VIZIONI PAQË.
Në librin e jetës paraqitet AMANETI, lavdia me kushtrim …! 05.06.2012 Elroy, Wisconsin U.S.A.

MISTERI I VITIT 1968 …?!

Në mend u rrënjosë Lidhja e Prizrenit 1878 – Zell i idesë imperative shqiptare të themeluesëve, Herakëve – Abdyl e Mit’hat Frashërit s’hiqet as sot. Mirë u realizua dhe në katundin More. Të slavizuar e bastarduar në JAGOLL, Bijtë e trimave: Mustafë MORA, Rexhep e Fazli. Që të tre nga llagapi MORA – ngritën flamurin në Kërçovë!… Ky Jagolli një katund arbëror – brezë pas brezi – Dhe sot – dëshmojnë pleqët se është thënë MORE. Themeluar nga vëllezërit SALI e SHABAN MORA, Njëmbëdhjetë breza më parë – ruajnë me nderë llagapin MORE! Në Morenë jetëgjatë – nga Patalishta vendoset dhe fisi BLLACË…!
Që të tre rrëfejnë dhimbshëm për kohë të mjerë e pashpresë, Me lotë në sy e afsh shpirtëror duke treguar për ate regjim mizor, Rrëfejnë për obstrukcionin e katundeve Zajas e Sërbicë. Pohim i një sjellje bizare, oportuniste dhe hipokrite …! Por, Rexhep MORA te vendi kiosku i Zudiut, Kapërdisi dy policë që i prenë rrugëtim – Fazli MORA, Bir i trungut për SHQIPËRI NATYRALE tha: “MIRË VA BËRE O FATBARDHË, O KRESHNIKË Komitët, xhelatët duan vetëm dajak e nderi mbrohet me indinjatë, Të parët tonë nuk kanë as gjyrmë e as varrë nga këto xhelatë!”
Vërtetuat se “pushteti” është si bubullimë, Ndërsa Ju BURIM I PASHTERË e plot besë … Me arsyen e heroizmit për patriotizëm – RINISË ia kthyet shpresat, Mallkuat diplomacinë e apartëhejdit të vendeve TRISHTUESE! Në VIZIONIN t’uaj SOVRANITETI me zell – Në jetë paraqet AMANET, LAVDI, KUSHTRIM PARIMOR ….
Në rikujtime më del skenari i kthetrave të gjakatarëve – pushtetmbajtësve, Kthetrat pushtuese shekuj me rradhë – perde e çelikosur mbi tokën tonë, Tokë me gjymtyrë të prera cung – e ndarë ndër shqiptarë Sërish, në altarin e LIRISË – ndër të tjerë martirë dhe juve u ka KOLOSË …. Sot, politikanët të ndërpresin reputacionin përçarës, të zbehtë e evaziv, Të veprojnë për bashkëvendasit e vet e shtet të përsosusr, Kjo ndjenjë përgjegjësie ndaj njëri tjetrit, qytetarëve të vet- gjykoj, Populli nuk është me ide dilentatizmi, por objektiv madhor!
Është imperativ, ide, mirënjohje patriotike – gjithëkombëtare …. Jo vetëm që më thotë intelekti im me butësi, Por, Zoti do t’i godas me marrëzi e verbësi të paparë! Lavdi Zotit! Jam tërësisht i pavarur e jo në kllapi … ! 
11.07.2012 K ë r ç o v ë

MISTERI I VITIT 1968…?!

N’vazhdimësi t’Lidhjes s’Prizrenit – 
Shtohen trimat e gjithë vendit ,
Me ide t’Abdyl e Mit’hat Frashërit , 
Me u dalë Zot, trojeve të Arbërit!
Si gjithkund n’trojet arbërore , 
N’rreth t’Kërçovës – n’katundin More , 
T’sllavizuar në Jagoll – Kjo ide mirë u përcoll! 
Bijtë e Mores s’janë jetima – Mbushen djepat plot me trima! Brez pas brezi, trim pas trimi – Mustafë Mora, 
Rexhep Mora … Dhe këtë rrugë mirë e përtëriu – Atdhetari Fazli Mora! 
Këta tre tre trima, që u printe ora – Mbajnë me nder llagapin Mora! Si Isaja në Kosovë –

Ngritën Flamurin në Kërçovë! 
N’histori t’shqiptarëve prore – Ky Jagolli, është quajt More! 
Njëmbëdhjetë breza kohë më parë – Dihen vëllezërit themeltarë! 
Ish Sali e Shaban Mora, Që s’i lëshuan pushkët nga dora! Nga Patalishta dhe fisi Bllacë – Do t’vendosen n’Moren jetëgjatë! 
Pleqtë e vjetër – burra me nderë, 
Rrëfejnë dhimbshëm për kohë të mjerë!… Burra t’nderit – burra me besë, 
Rrëfejnë për kohërat e pa shpresë!…
Me lot n’sy e afsh shpirtëror –
Rrëfejnë për atë regjim mizor! 
Rrëfejnë për sjelljet e barbarisë – 
Në Zajas e në Sërbicë … Sjellje t’egra dhe bizare, Hipokrite dhe tinëzare!… 
Te kiosku i Zudiut – Mustafë Morës ia prenë rrugën! 
Rexhep Morës, pushka i krisi – Dy policë i kapërdisi!
Uruan malet radhë e radhë – Mirë ua bëre, 
o Fatbardhë! Këta komitë e këta xhelatë – 
Duan plumba dhe dajakë!
Nderi i kombit mbrohet me gjak – 
Kurdo qoftë shqipja merrë hak! 
Nga masakrat sllavobarbare – 
T’parët tonë s’kanë gjurmë, as varre! 
Për liri – me armë vringëllimë, 
“Pushteti” është si bubullimë! 
Trimat tanë – burim i pa shterë, 
Për armiq gjithmonë janë tmerr!
Me frymëzim t’patriotizmit, 
Me guxim të heroizmit, 
S’njohët frikën, as pengesat, 
Brezit t’ri ua kthyet shpresat! 
E mallkuat mizorinë,
Apartëhejdin, diplomacinë!…
I mallkuat krimet trishtuese, 
Të regjimeve okupuese!
… N’vizionin tuaj – SOVRANITETI, BASHKËJETESA e UNITETI! N’shpirtin tuaj, 
AMANET – T’GJITHË SHQIPTARËT NË NJË SHTET! 
Zemrat tona lëshojnë kushtrim – Lavdi trimave në amshim! Ju, që ratë n’altar t’LIRISË – U qoftë i lehtë dheu i Shqipërisë!
N’rikujtim m’dalin skenarët – 
Nga kthetrat dhe gjakatarët, 
Pushtetmbajtës shekuj me radhë, 
N’tokën tonë – si nën gërmadhë!
N’tokën tonë, në t’njëjtin trung – 
Me gjymtyrë të prera n’cung! 
Copa – copa na kanë ndarë, 
Veç pse jem popull shqiptarë! Politikanë – ju njerëz “pëparës”, 
Mos i fryni zjarrit përçarës! 
Mbillni n’popull unitet, 
Të jetojmë bashkë në një shtet! 
T’jetojmë së bashku të vendosur, 
Në një shtet të përsosur! Objektivi ynë madhor – 
Një POPULL – një SHTET ARBËROR! 
Është kërkesë e jonë unike,
Është mirënjohje patriotike.
Imperativi gjithëkombëtarë – 
Që t’ mos jemi ma të ndarë! 
Të veprojmë me butësi, 
Mençuri e urtësi, 
Kush vepron n’verbëri, 
tinëzi – E vraftë Zoti, 
me marrëzi! Lavdi Zotit, 
që jemi shqiptarë – Me dhunti, 
trimëri t’pa parë! 
I kemi hapur nga dy palë sy – 
Nuk jetojmë ma në kllapi!…
Kërçovë, më 11.07.2012.
Gjilan, më 20.07.2012

 

MUSTAFË, REXHEP E FAZLI MORA

Mbrot idenë e shenjtë e nderin tonë – që të tre, Ide shqiptarizmi – burim i pashterë, Jeni vazhdimësi e Lidhjes së PRIZRENIT, Themeluesëve Abdyl e Mid’hat Bey Frashërit! Burrëria Juaj ndriçoi, dha shkëlqim n’errësirë! Engjujëve u ngriu zëri – për sjelljen e barbarisë! Të Zajazit e Sërbicës me Iljaz,Musa e Ramazan, Lotët e kombit nga rrezet evazive – perle pikuan!
Ky Zajazi me Qazim, Ajradin e Ismail lindën befasi, Nderin e kombit e përllosën – duke ushqyer mizori, Shuarjen e idesë gjithëkombëtare n’ALTARIN e LIRISË, Tmerruat vizionin SOVRANITET – sollët helm e prapësi …! Atëdhetarët e Mores – na dhanë bekim e uratë, Shenjëtarë të tillë – s’harrohen për jetë e mot! Ngritën urë për shqiptarin – uruan perënditë, Si më parë, të shenjtën ide e çuan në vend….! 
02.09.2012 K ë r ç o v ë

KËSHILLA
Mos shiko vetëm bukurinë, 
Që mund t’u mashtron 
Por shiko në Zonjën 
Që u do aq shumë. 
Kur vjollca çelë 
Është vështirë t’a ndalosh; 
Kur ju jeni t’admiruar 
Vështirë është ta harrosh. 
Nuk ka pranverë pa behar, 
As zemër pa gjak: 
Nuk ka dimër pa stuhi, 
As zemër pa dashuri. 
Të gjithë t’urtët, mos humbni kohë; 
Edhepse oqeani u tradhton, 
zhytu thellë në thellësi.
Edhepse hëna mund t’u mashtroj, 
Fluturo me të, bëhu pjesë e saj; 
Po, nëse vajza u dashuron, oh! 
Oh, Atëherë padyshim, falja zemrën asaj. 

Londër, 1968

HIJA E RRAPIT
Ku takoheshim me përkushtim, 
Ishte vendi i hijes së rrapit vendtakim, 
Rrugëtimi deri atje të kapur dorë për dore, 
Zogjët pushonin këngët, fladi bënte qetësi … 
Rrezja e diellit dhe hëna na patën zili, 
Në ndriçim si perl i artë mbi pishinë, 
Të matufosur në puthje me plot afsh, 
Fladi dhe jehona e këngës iknin në përqafim!
Jehona dhe epshi për dashuri s’kthehen më pas, 
Nga flakët e thellësisë së barkusheve të zemrës, 
Mbrenda shpirti përgjonte zërat, vallë, a të kujtohet? 
Sa të çmendur ishim që të dy në valët e zjarrta prush … Ngelëm të sodisim qiellin e shohim yjet me rradhë, 
Në mes të tyre kërkojmë njëri tjetrin por jemi larg, 
Dielli s’ka fuqi t’na ngroh e malli na ndjek prore, 
Zoti ashtu deshti të kërkohemi n’andërr përjetësisht! Ushtimë trishtuese në qiellin e lagsht u pa, 
Tmerri shtriri për tokë plepat të gjatë, 
Shkëndi që zemrën shpon si me thikë, 
Ndërsa, drita magjepse verbonte sytë! Gëzimi, 
hareja u tretën dhe s’u kthyen kurrë,
Zemrat u përvluan e shpirti na u bë prush,
Pengesa, ngelën vetëm siluetat tona në sy, 
E ne ikëm që të dy të lagur të bër qull…! 

1968, Londër

LUMTURIA

Sa dita e parë e pranverës
Që gufon çdo lumturi 
Bëhet mikeshë e hapësirës qiellore. 
Mbarë rruzulli me gjithësi 
Përherë të parë në histori 
Ndjen se njeriu zbuloi planet të ri! 
Është gëzim të qëndrosh atje 
Ku zbardhen misteret, vijnë agimet 
T’i plotësojnë zbrastitë! Vallë! 
Ç’ndjenjë do të kishte 
Gagarini që u nis dhe gjeti 
Shtigje të reja të përparimit në gjithësi!
Armstrongu, dëshirën realizoi 
Ai në hënë qëndroi: 
“Ky është një hap i vogël për mua,
Por, hap gjigand për njerëzinë.”

Londër, 1969

ALI PASHË TEPELENA

Ali Pasha gjatë qëndroi kaçak krenar, 
Me shpirt e trup na u bë i regjur e dinak. 
Nënë Hanka mundohet me zemër e shpirt, 
T’i le të birit amanet vetëm një mësim! 
“Meritë ka ai që di të rrëmbej fuqinë, 
Burrëri ka ai që s’ka frikë. 
Pasuria i takon atij që di ta shumojë, 
E ate që gjumi e merrë n’këmbë duhet t’vdesë!”
Që në Mesjetë të Skenderbeut, 
Dukesha detare – Republika plakë Venedikiane, 
Me Korfuz, Itakë, Artë, 
Pargë, Prevezë e Butrint, 
Shfrytëzoi e qeverisi dhjetë porte shqipëtarë.
Kur Ali Pasha i Tepelenës na u rrit 
Me krenari i shkrujati Këshillit t’Konstatinopolit: “Imzot!
I lavdishëm, bujar e i nderuar, 
Prej Tepelene nisem – të marrë Janinën në dorzim.”
Ky Ali Pasha një trim dahi 
Pushtoi Ohrin me tremijë të ri.
Në sulm të hapur me jataganë
Me Kristaq Prevezën krah për krah.

E Kanavasin e Thesalisë udhëhoqi vet.
Jusuf Arapi me një tog6 shqiptarë 
I pari ngjitet mbi t’Ohrit kala, 
Që Ali Pasha e qeverisi deri sa qe gjallë. 
Thonë se Ali Pasha trupin e pati n’Janinë – 
Shqiponjën e Arbrisë e kokën në Stamboll. 
Por, veprimi i tij pa hezitim justifikon, 
Se me zemër e mend ka qenë për Mëmëdhen!

Më 1790 bëri paqë me luftarët e denjë suliotë, 
Që dy shekuj ruajtën pavarësinë e vet. 
U bënë ballë rrethimeve të gjashtë pashallarëve 
E kurrë s’ju nënshtruan Portës së Madhe!

Më 1807 Ali Luani aleancë përpiqet të bënë, 
Me Rusë, Françez, Anglez e Portën e Madhe, 
Që kurrë s’ju nënshtrua – për të shpallë vehten, 
Sundimtar i pavarur i Shtetit Shqiptar. 
Në të njejtin vit – zyrtarisht Napoleoni premtoj:
“Në Shqipëri Aliun sundimtar do ta njoh, 
Ditën që t’ia marrë Rusisë Korfuzin,
Me limanet7 tjerë, 
Aliut do t’ia dorëzoj.”
Edhepse Bushatlit e Suliotët, 
Shumë penguan për realizim,
Ai luftoi e qeveriste me portet8 kryesore
Si Pargë, Artë, Prevezë, More e Butrint.

Ndërtoi kështjella në çdo njërin që pushtoj, 
U përpoq e zbuti dallimet fetare, 
Të bashkoj dinastitë shqiptare në një shtet, 
Të hedhë themelet e mbretërisë bashkatdhetare! 
Ai vet deklaroi: “Më kërkoni të shes Atdhen! 
S’mund ta bëjë se Atdhen nuk e kam ble. 
Me armë e kam marrë me armë do ta kthej!” 
Pra, përpikëria e Pashajt – në thelb me afsh,
Frymëzim i Rilindësve kombëtar,
Trasim rrugëtimi për konvokim9. 
Të Lidhjes së Prizrenit të motit 1878, 
Bashkim të gjithë Vilajeteve në një Shtet…!

Uskana

Uskanë! Shumë kohë përpara, shënuat fitore, 
Ju ishit që njeriut e mirëqenjes njerëzore i vërtetuat, 
Të kërkon kulmin më të lartë qe e drejtë e Juaj, 
Po, tani si Kërçovë, vërtetoheni përsëri! 
Bijtë e BALLIT KOMBËTAR papushim – OSHTINË! 
Pa ÇAMËRI E KOSOVË as SHQIPËRIA s’është tamam, 
Që të dyja bashkë – shërojnë një NËNË, 
Me të thella plagë – gjymtuar CUNG …! 
Lumja ti martire Kërçovë, o perl Ballkanik, 
Që në imperi të ndryshme pohove triumf, 
Si Konteshë kreshnike – në ballë qëndrove, 
Me dinjitet gjithë të tjerit t’a paçin uha për jetë …! 

01.05.2012 K ë r ç o v ë

 

 

Advertisement




Leave a Reply