Në zvicer jetojn mbi 10 mijë kërçovarë
«Deri sa të kem shëndet nuk do të ndalem, me gjithë energjinë time shpirtërore për të mirën e brezit të ri, për të mirën e Kërçovës dhe të Atdheut tim», tha ndër të tjera kryetari i shoqatës.
«Dita e mirë shihet në mëngjes». Këtë thënie sigurisht se e kemi dëgjuar gjithandej trojeve tona, por edhe këtu në mërgim. E kjo po ndodh edhe me Kryesinë e Shoqatës Kulturore «Kërçova», me qendrën e saj në Villmergen të Aargaut, e cila që në fillim të këtij viti po planifikon se si viti të shkojë mirë me aktivitete në të mirë të mërgatës, por edhe të të gjithëve. Se jeta e kurbetit nuk është edhe aq e lehtë, këtë e dimë të gjithë, e sidomos ata që janë mërgimtarë. Plot angazhime për ta mbajtur familjen e, në anën tjetër, duke vrapuar për bamirësi dhe aktivitete të tjera që kanë të bëjnë me të ardhmen e të rinjve tanë, që po lindin dhe po edukohen këtu në Zvicër.
«Asgjë nuk kemi fituar nëse i kemi bërë nga 30 vjet kurbet, apo më pak, nëse fëmijët tanë nuk e dinë se prej nga e kanë prejardhjen. Nëse nuk kanë qenë njëherë në vendin e të parëve, nëse ata kur të rriten nuk do të kenë dëshirë të shkojnë e ta vizitojnë Atdheun e prindërve të tyre, e kështu me radhë. Falë Perëndisë që jemi në këtë shtet, që na ka ndihmuar ta kemi edhe Shkollën Plotësuese Shqipe, t’i kemi edhe xhamitë tona dhe gjithçka që ka të bëj me ne. Ne e falënderojmë dhe i urojmë të gjitha të mira Zvicrës dhe gjithë popullit të saj.
Edhe ne jemi pjesë e Zvicrës, sepse jeta na ka shkuar këtu. Më shumë në kurbet, se në Atdhe. Por, ne po mendojmë për fëmijët, nipat e mbesat tona, që të mos e harrojnë gjuhën e të parëve, historinë dhe tradita tona të lashta kombëtare. Shoqata jonë ka për qëllim edhe të ndihmojë në Atdhe, për ata që nuk kanë, por edhe të punojë në aspektin kulturor e të traditës, që fëmijët tanë të njihen më shumë me të mirat që i ka kombi ynë. Vërtet sytë na mbushen me lot nëse e shohim një fëmijë shqiptar që nuk di shqip. Nuk jemi kundër gjuhëve të tjera, të mësojmë sa më shumë, por jo ta harrojmë tonën. Të gjithë kemi familje, e besa pak kohë po qëndrojmë me familjen, sepse gjatë tërë javës në punë, e shtuna dhe e diela me aktivitete rreth shoqatës, e kështu muaji e viti po ikën, e ne me plot angazhime.
Të mos mendojë dikush se ne nuk kemi familje, dhe shikojmë ta harxhojmë kohën jashtë. E dimë se familja është mbi të gjitha, prandaj familjarët tanë na mirëkuptojnë. Diaspora shqiptare nuk është ndalur për asnjë sekondë për Atdheun, nuk po ndalet dhe as që do të ndalet ndonjëherë. Këto organizime që i bëjmë ne dhe shoqatat tjera dikujt mund të mos i duken të mira, por vërtet janë të mira dhe përfituese. E ata që nuk i duan, nuk besoj se janë pak. Sepse në këto organizime që organizohen nëpër tërë Diasporën, mblidhen qindra e mijëra të rinj e të reja, ku takohen e njihen ndërmjet vete. Aty këndojnë e vallëzojnë, aty mendojnë shqip, por besa aty edhe njihen me veshjet tona kombëtare.
Kjo fjalë e urtë popullore është e njohur. Deri sa të kem shëndet nuk do të ndalem, me gjithë energjinë time shpirtërore për të mirën e brezit të ri, për të mirën e Kërçovës dhe të Atdheut tim. E dua Atdheun tim, e njoh kulturën time dhe pastaj i dua të tjerët dhe i çmoj si duhet, prandaj jemi origjinalë. U mblodhëm sot, e nderuara Kryesi e Shoqatës, pa asnjë protokoll, por të përqafohemi ndërmjet vete, ta pimë nga një gotë ujë, të dëgjojmë për të mirat e vitit të kaluar, por edhe për planet e këtij viti, në të cilin sapo kemi hyrë. Normalisht se jemi njerëz, ka mundur të na ikën diçka, po asgjë nuk e kemi bërë me qëllim. Jemi përpjekur, ju betohemi, me shpirt e zemër, duke sakrifikuar shumë, që të dalim mirë në çdo manifestim apo prezantim me të tjerët që kemi pasur rreth shoqatës dhe kombit tonë.
Ne kemi takime me zviceranët, dhe ata, për besë, kanë mendime shumë të mira për ne, sepse ne jemi të lidhur ndërmjet veti, organizohemi duke i ruajtur traditat dhe gjuhën tonë amtare. Zvicra gëzohet me të arriturat e çdokujt, duke i ndihmuar çdo qytetari që jeton këtu, pavarësisht ngjyrës së tij, gjuhës apo vendit e besimit. E dimë se në Zvicër të gjithë jemi të njëjtë, nuk ka dallime. Këtu është ligji, mbi të gjitha. Të nderuar vëllezër, e dini se të gjithë ne në Kryesi kemi punuar aq sa kemi pasur mundësi, por do të angazhohemi edhe më shumë në këtë vit.
Kemi marrë fjalë të mira, por normalisht tek-tuk kemi dëgjuar edhe fjalë të tjera jo të mira, por ato janë pak. Sa mirë do të ishte që edhe ata që kritikojnë, ta bëjnë këtë me fakte, të afrohen rreth nesh, të na japin vërejtje, sepse me vërejtje ecim më të sigurt.
Ne nuk jemi me rroga në këtë shoqatë, e gjithë puna është vullnetare, por edhe sikur të kishte rroga, askush nuk do të ishte në Kryesi, sepse nuk ka rrogë që mund ta paguajë mundin që e bëjmë për të mirën e gjithë shoqatës. Prandaj, po e pimë nga një gotë ujë dhe po flasim e po shikojmë se si do t’ia bëjmë për këtë vit».
Këto ishin disa nga fjalët e shumë të sinqerta që na i tha kryetari i Shoqatës, zoti Begzat Limani. Tek ai shihej në elan i madh i punës si zakonisht, meqë dëshironte që kërçovarët të jenë edhe më të organizuar gjatë këtij viti. Aty afër ishte Florim Useini, nënkryetar; Resul Mehmedi, sekretar; Sadin Emini, arkëtar; prof. Rexhep Bajrami, anëtar nderi i shoqatës, anëtarët e tjerë të Kryesisë, si Shpëtim Pasholli, Naim Limani, Reshit Limani dhe Halim Hajroja. Kryetari Begzat Limani, ndër të tjera, theksoi se në Zvicër kemi shumë mërgimtarë që janë nga Kërçova.
«U kisha bërë ftesë të sinqertë që të afrohen rreth nesh e të jemi të bashkuar, sepse kur jemi së bashku që të gjithë, atëherë pa dyshim se do të jemi më të fortë. Ne kemi anëtarë, por krahasuar me numrin e mërgimtarëve është pak, prandaj nëpërmjet «dialogplus» i lus dhe u drejtohem me zemër të gjithëve që të afrohen, të bëhen anëtarë, sepse do të jetë një ndihmë e madhe për të ardhmen e fëmijëve tanë që po rriten këtu në mërgim. Vëllezër, e dini se kam marrë fjalë të mira nga shumë prindër kërçovarë në manifestimin e fundit, që e patëm në Cyrih.
Ata na thoshin sa mirë që po na bashkoni. Kështu, ka një vit, bie fjala, që nuk e kam takuar një vendës, e këtu e shoh se fëmijët tanë njihen ndërmjet tyre. Jeta në mërgim është bërë shumë dinamike, nuk po kemi kohë të shkojmë mysafirë te më të afërmit, e lëre më tek ata që i kemi të familjes, por që janë më larg. Askush nuk dëshiron të kemi përzierje të gjakut, që fëmijët tanë të kenë ndonjë martesë me ndonjë familjar. Ata nuk kanë faj, sepse ndoshta nuk njihen, prandaj edhe këto takime e bëjnë të mundur pikërisht këtë.
Dua që të ju njoftoj se sot kanë filluar edhe ushtrimet e grupit artistik të vallëzimit për këtë vit në Baden. E kemi ndihmuar edhe Gjimnazin «Drita» të Kërçovës me një printer, që na e kanë kërkuar. Pa dyshim, e falënderojmë shumë gjithë Kryesinë, anëtarët e sponsorët. Perëndia ua shpërbleftë për gjithçka që keni dhënë për shoqatën. E dini, të nderuar vëllezër, se për shtatë vjet, sa jam në këtë shoqatë, vetëm një herë kam munguar në mbledhje. Jemi në bashkëpunim edhe me shoqatat tjera shqiptare në Zvicër, si dhe me Qendrën Kulturore Shqiptare në Cyrih dhe me shumë veprimtarë të tjerë. Më lejoni që në emrin tuaj dhe në emër të të gjithë anëtarëve tanë të falënderojmë edhe stafin e «dialogplus» që na ka dhënë dhe po na jep gjithnjë hapësirë. I urojmë shumë suksese!»
Nga një fjalë rasti e thanë edhe sekretari, nënkryetari dhe arkëtari, por edhe të pranishmit e tjerë. E profesor Rexhep Bajrami, që njëherësh është edhe anëtar nderi i Shoqatës, dha disa ide shumë të mira që gjatë këtij viti kjo shoqatë të jetë edhe më e zëshme dhe që rreth saj të bashkohen edhe shumë kërçovarë të tjerë. Sepse, siç tha ai: «Duke e njohur kryetarin dhe Kryesinë, e di se mund të bëni edhe më shumë».
Arkëtari Sadin Emini tregoi se gjithçka që ka kaluar nëpër arkën e Shoqatës është e shkruar dhe e vërtetuar. Ne jemi transparentë dhe duam që gjithçka të jetë në rregull. Edhe sekretari Resul Mehmedi tregoi për punën që është bërë për vitin 2014 dhe ai u ndal në manifestimin e fundit, në të cilin, sipas medieve që e kanë përcjellë ishin jo më pak se mbi 2 .000 bashkëkombës. E kjo, tha ai, nuk është edhe e lehtë të organizohet dhe të kalohet pa asnjë pengesë. Kemi marrë fjalë të mira, por pa dyshim se ne nuk kënaqemi vetëm me kaq. Ne do të angazhohemi edhe më shumë, por kërkojmë ndihmën e të gjithëve, e jo të flitet pastaj. Kemi ndihmuar edhe në bamirësi në Atdhe, e nuk do të ndalemi edhe në të ardhmen.
Nënkryetari Florim Useini, i matur dhe i qetë, mbante shënime dhe herë pas here i shikonte të gjithë të pranishmit dhe sikur dëshironte të thoshte diçka. Dikur tha: «Duhet të jemi edhe më të bashkuar. Jemi munduar shumë të dalim mirë dhe gjithçka ka qenë me seriozitet dhe shpirt. Prandaj, puna e Kryesisë sonë është e sinqertë. Normalisht se kemi plot ngarkesa, por po ia dalim, se e kemi parasysh Atdheun tonë dhe të ardhmen e fëmijëve tanë që po rriten në mërgim». Veprimtari Shpëtim Pasholli tha fjalë foli rreth shoqatës, në cilësinë e anëtarit të Kryesisë, duke u shprehur se rreth saj duhet të jenë edhe shumë kërçovarë të tjerë.
Shoqata Kulturore «Kërçova», me qendrën e saj në Villmergen të Argaut, nuk është formuar para dy dekadave, por ajo është e njohur te të gjithë mërgimtarët me këto vite veprimtari që ka. Lirisht mundet të thuhet se çdo herë që organizohet ndonjë manifestim, në sallë kanë mbi 2 000 pjesëmarrës, dhe atë të rinj e të reja, por edhe mosha të thyera. Me një fjalë, mund të themi se kjo është një shoqatë që ka reputacion të mirë dhe të drejtë te të gjithë mërgimtarë tanë, pavarësisht nga cila trevë e Atdheut vijnë.
Kryesia e Shoqatës kërkoi në këtë takim që edhe mediet tona në Atdhe t’i japin më shumë hapësirë veprimtarisë së saj, jo për anëtarët e Kryesisë, por për fëmijët e tyre dhe të gëzohen me të arriturat e të rinjve tanë. Të rinjtë tanë lindin këtu, edukohen në Zvicër, por i këndojnë Kërçovës dhe e duan atë. Ju betohem se sytë na mbushen me lot kur i shohim fëmijët tanë duke i recituar Atdheut. Ne presim e do të presim edhe kritika, por ato të jenë të shëndosha, e të mos harxhojmë kohë për gjëra të vogla.
Të merremi me ide të reja për të mirën e gjeneratës së tretë që po rritet këtu. Të organizohemi edhe më mirë. Kush ka ide le t’i sjellë këtu, kush ka vërejtje le të na i thotë në sy, kush ka fjalë të mira të jetë afër nesh, sepse vetëm kështu nuk do na mungojnë sukseset. Tash e kemi edhe përkrahjen e medieve në Zvicër, e posaçërisht të «dialogplus», si dhe në Maqedoni të medieve të tjera. Këto na ndihmojnë edhe më shumë. Në fund të këtij takimi u kuptua se në këtë shoqatë do të shohim suksese të garantuara, sepse gjithçka ishte e sinqertë dhe e drejtpërdrejtë.
/dialogplus.ch
